كره‌شمالي و توافق هسته‌اي ايران
سوزان ديماجو، تحليلگر مسائل كره شمالي در انديشكده نيو امريكا، كه چندين گفت‌وگوي غيررسمي با مقام‌هاي امريكايي و كره‌اي مرتبط با گفت‌وگو داشته است، مي‌گويد: «در گفت‌وگوهاي من با مقام‌هاي كره شمالي، آنها مرتبا به مساله برجام و ترك توافق هسته‌اي از سوي امريكا اشاره كردند.» در حالي كه منتقدان ترامپ مي‌گويند رفتار ترامپ در برابر برجام، امكان رسيدن به يك توافق سازنده با كره شمالي را از بين مي‌برد، حاميان و مشاوران ترامپ ادعا مي‌كنند كه ترامپ با نقض برجام نشان داده است كه براي رسيدن به يك توافق بهتر با كره شمالي كاملا جدي است. اما در برابر، مقام‌هاي پيشين امريكايي كه با پوليتيكو صحبت كرده‌اند معتقدند كه اگر ترامپ بتواند به يك توافق دايمي با كره شمالي برسد كه تمامي نگراني‌هاي امريكا در آن بر طرف شود، عملا يك معجزه در دنياي ديپلماتيك رخ داده است. هر چند به اعتقاد آنها، در دنياي واقعي و بدون در نظر گرفتن معجزات، ترامپ حتي اگر بتواند به توافقي با كره شمالي دست پيدا كند كه خط به خط مشابه توافق با ايران باشد، عملا يك دستاورد بسيار عمده براي او محسوب خواهد شد. سوزان ديماجو معتقد است: «اگر چيزي شبيه به برجام از گفت‌وگوهاي دولت ترامپ با كيم جونگ اون حاصل شود، مي‌توان گفت كه دولت بسيار خوش‌شانس بوده است. در واقع توافق با ايران مي‌توانست يك الگويي باشد كه در مورد كره شمالي آن را شبيه‌سازي كنيم.» ترامپ و تيمش ادعا كرده‌اند كه مي‌خواهند يك گام فراتر از برجام بروند و بر خلاف توافق با ايران كه بنا به ادعاي وزير خارجه امريكا «يك تكه كاغذ بي‌ارزش» بود، مي‌خواهند توافق با كره شمالي را به كنگره امريكا ببرند تا با تاييد سنا و مجلس نمايندگان، آن را به يك پيمان دوجانبه تبديل كنند. طرفداران ترامپ و مخالفان برجام، در گذشته از دولت اوباما به دليل دور زدن كنگره امريكا در توافق هسته‌اي با ايران انتقاد كرده‌بودند و دستگاه ديپلماسي امريكا ادعا مي‌كند كه برجام به دليل تصويب نشدن در كنگره يك پيمان تعهدآور براي واشنگتن نيست. اما به نوشته پوليتيكو، شكاف سياسي در امريكا باعث مي‌شود كه احتمال تصويب هر پيماني با كره شمالي در سناي امريكا با مشكل مواجه شود، چرا كه يك معاهده خارجي دست كم به دو سوم آراي سنا نياز دارد. به نوشته پوليتيكو، احتمال مخالفت جدي كنگره با هر پيمان جديدي با پيونگ‌يانگ بسيار بيشتر از مخالفت آنها با توافق ايران است، چرا كه در واشنگتن، كره شمالي يك رژيم خطرناك‌تر از تهران براي امريكا تلقي مي‌شود. ديپلمات‌هاي پيشين امريكايي در مورد نتايج ديدار ترامپ با كيم جونگ اون، اظهار اميدواري مي‌كنند كه دستاورد مثبتي در پي داشته‌باشد، اما رسيدن به يك معاهده يا پيمان دوجانبه قابل تصويب در كنگره را بسيار ناچيز مي‌دانند و معتقدند كه الگويي مانند الگوي برجام كه در آن رييس‌جمهور موظف مي‌شد بر اساس مصوبه كنگره به صورت دوره‌اي در مورد اجراي تعهدات ايران در اين توافق به نمايندگان گزارش دهد، الگوي عملي‌تر و در دسترس‌تري محسوب مي‌شود. وندي شرمن، معاون پيشين وزارت خارجه امريكا در مورد احتمال رسيدن ترامپ به يك پيمان دوجانبه با كيم مي‌گويد: «وقتي كار به نظارت مي‌رسد، نبايد كف خواسته‌ها را جايي قرار داد كه عملا رسيدن به آن غيرممكن است.» به نوشته پوليتيكو، رسيدن به يك توافق ساده‌تر با ايران، كه سلاح‌هاي هسته‌اي در اختيار نداشت و اعلام كرده‌بود برنامه هسته‌اي‌اش صلح‌آميز است، سال‌ها طول كشيد، چنين شرايطي براي كره شمالي قطعا طولاني‌تر خواهد بود و نيازمند مذاكره‌هاي طولاني‌مدت و البته اجراي مرحله به مرحله است. اين نشان مي‌دهد، عملا در شرايطي كه ترامپ عملكرد دولت باراك اوباما را در رسيدن به برجام به عنوان يك توافق معيوب مورد انتقاد قرار مي‌داد، خودش در برابر پيونگ‌يانگ همان استراتژي را در پيش گرفته است كه اوباما در برابر تهران در پيش گرفته‌بود، هر چند خوش‌بيني نسبت به نتيجه رويكرد ترامپ، بسيار كم است.