روياها محقق مي‌شوند
سهيل سراييان
اگر اين روزها قرار است كه به روسيه سفر كنيد، با خودتان لباس گرم بياوريد. هوا سرد است، اما توريست‌ها همچنان در خيابان‌ها هستند. همين طور كه در خيابان‌ها مي‌گشتم با چند توريست مواجه شدم كه نمي‌توانستند منظورشان را به فروشنده سيم كارت برسانند. رفتم جلو و پرسيدم: «از كجا آمده‌ايد؟ »صورت‌هاي شان با خوشحالي سمت من چرخيد و گفتند: «مراكش. » وقتي فهميدند من ايراني هستم.
هر دو خنديديم و براي همديگر آرزوي موفقيت كرديم. كمك كردم و قرار گذاشتيم همديگر را در سنت پترزبورگ و در روز بازي ايران و مراكش ببينيم. سعي مي‌كنم تا طرفداران هر كشوري را كه مي‌بينم با آنها چند دقيقه‌اي صحبت كنم. يك زوج مسن را مي‌بينم. از بريتانيا آمده‌اند اما اهل ليختنشتاين
هستند.
عشق فوتبال. با لباس و كوله‌هاي مخصوص جام‌جهاني در كافه‌اي نشسته‌اند. به سمت‌شان مي‌روم و براي گرفتن عكسي اجازه مي‌گيرم. آمده‌اند تا بازي آلمان و كره جنوبي و چند بازي ديگر را ببينند. از من مي‌پرسند: «فكر مي‌كني تيم ايران شانسي تو اون گروه داشته باشه؟» جواب ثابت هميشگي را مي‌دهم: «هر چيزي در فوتبال امكان‌پذير است، ما اميدمان را از دست نمي‌دهيم. همه زندگي يعني اميد داشتن.»
مرد انگليسي كه خيلي فوتبالي است، كلاهش را به من نشان مي‌دهد. كلاه آبي رنگ مربوط به تيم «لستر سيتي» است. مي‌گويد هيچ‌وقت يادت نرود كه ناممكن را مي‌توان
ممكن كرد.
مسكو هنوز آرام است. زياد نمي‌توان حال و هواي جام جهاني را حس كرد. شايد در روزهاي آينده تغيير كند. مرد انگليسي مي‌گويد: «سنت‌پترزبورگ بهتر از مسكو است، مردم بيشتري از كشورهاي اروپايي به آنجا آمده‌اند و بيشتر مي‌توان جام جهاني را
حس كرد».
هزينه‌هاي بالاي مسكو و خيابان‌هاي بزرگش ممكن است خيلي براي توريست‌ها جذاب نباشند. اما در ميادين اصلي مسكو همه‌چيز مهياي جام جهاني است. سن‌هاي بزرگي براي كنسرت و مراسم‌هاي مختلف ديده شده است. زيباترين آنها در كنار كليساي زيباي سنت باسيل و در مقابل مقبره لنين است.
آخر سر كه مرد انگليسي به همراه همسرش از كافه مي‌رفتند دستش را روي شانه‌ام گذاشت و گفت: «اما هيچ‌وقت يادت نرود كه روياها بالاخره محقق مي‌شود.»