زلاتان و عرب‌ستيزي؟
پس از پايان دور اول مسابقات و شكست هر چهار نماينده عرب‌زبان مقابل حريفان‌شان، زلاتان ابراهيمويچ كه به اظهارنظرهاي جنجالي معروف است عنوان كرد: «اگر تمام تيم‌هاي عرب‌زبان جام در يك گروه قرار داشتند، باز هم هيچ‌كدام صعود نمي‌كردند!» اين ادعا را برخي با برچسب عرب‌ستيزي منتشر كرده‌اند و زلاتان را متهم كرده‌اند كه نگاهي نژادپرستانه داشته است. اما واقعا اين جنجالي كه به راه افتاده حقيقت دارد؟ از نظر منطقي زلاتان نمي‌تواند نژادپرست باشد. او بارها گفته شخصا قرباني نژادپرستي است. ابراهيمويچ كه در سوئد بزرگ شده، اصليت كروات – بوسنيايي دارد و دوران كودكي سختي درشهر مالمو داشته است. درخاطراتش با صراحت مي‌نويسد: «رسانه‌هاي سوئدي دقيقا چكار مي‌كنند؟ آنها از من دفاع مي‌كنند يا حمله ترتيب مي‌دهند؟ آنها هنوز به من حمله مي‌كنند چون هنوز نمي‌توانند بپذيرند من ابراهيمويچ هستم. اگر بازيكن ديگري اشتباه كند از او دفاع مي‌كنند اما وقتي من اشتباه كنم چنين نيست. اين يك نژادپرستي است. من نمي‌گويم اين صريحا نژادپرستي است اما مي‌توانم آن را «نژادپرستي زيرپوستي» بنامم. اين وجود دارد و من 100 درصد اطمينان دارم. من نامم اندرسون يا اسونسون نيست. موي طلايي هم ندارم. اطمينان داشته باشيد اگر سوئدي بودم و نامم هم سوئدي بود رسانه‌ها از من حمايت مي‌كردند حتي اگر از بانك دزدي مي‌كردم. »پس كسي كه خود را به هر نوعي قرباني نژادپرستي مي‌داند، نمي‌تواند نژادپرست باشد. اظهارنظر او در مورد تيم‌هاي عربي هم يك واقعيت فوتبالي همراه با كمي اغراق بود. مثلا وقتي مي‌گفت: «اگرتيم‌هاي اروپاي شمالي همه در يك گروه هم باشند باز صعود نمي‌كنند.» كسي به او خرده نمي‌گرفت. الان اما اوضاع فرق دارد. به خاطر ذهنيتي كه به خصوص در ايران در مورد مساله اعراب، نژادپرستي و عرب‌ستيزي وجود دارد، به او برچسب مي‌زنند. اما صرفا در مورد سطح فوتبالي اين كشورها صحبت كرد. مصر، تونس، مراكش و عربستان سعودي در چهار بازي اول بازنده بودند. 9بار دروازه‌هاي‌شان باز شد. اگر كسي زلاتان را بشناسد و اعتراضات صريح او را در مورد مسائل ديگر شنيده باشد، مي‌داند كه اين حرف نشاني از نژادپرستي ندارد و صرفا يك تمسخر در مورد سطح فوتبال اين ممالك است. همچنين تنش‌هاي فوتبالي ايران و عربستان نيز به سال‌ها قبل برمي‌گردد. اين دو تيم حريف‌هاي ديرينه هستند و بارها در مراحل مقدماتي جام جهاني با هم روبه‌رو شده‌اند. شكست‌هاي سخت ايران مقابل اين تيم باعث به وجود آمدن نوعي نفرت از اين تيم شده كه اتفاقا ربطي هم به نژادپرستي ندارد. ما همين مساله را در مورد كره جنوبي هم داشتيم. تيمي كه روح و روان‌مان را مي‌آزرد و با پيروزي‌هاي پياپي اين سال‌ها مقابل اين تيم كمي از شدت آن كاسته شده است. اما باور كنيد هر نظري كه با تمسخر يا ضعيف‌نمايي تيم‌هاي عربي همراه باشد، به معناي عرب‌ستيزي نيست.