دوست بلژيكي من
سهيل سراييان
رومن شيوياكين، دورگه روسي و بلژيكي است. او بعد از ۱۲ سال به روسيه آمده تا ببيند سرزمين مادري‌اش چگونه است. روز اولي كه من با رومن آشنا شدم، شيفت كاري هر دوي ما براي بازي بلژيك و تونس بود. هر دو كنار همديگر كار مي‌كرديم، رومن فرانسوي و روسي بلد بود و من انگليسي و روسي.
در ميان كارمان با همديگر گپ مي‌زديم. تصميم گرفتم كه اين‌بار در قالب رسمي‌تري با او گفت‌وگو كنم.
چند بار به روسيه سفر كرده‌اي؟ « اين‌بار دومي است كه به روسيه مي‌آيم. بايد بگم كه حدودا ۸ سالم بود كه آمدم و آن زمان شرايط روسيه اصلا جالب نبود. اما حالا تغييرات زيادي شده. مسكو را خيلي دوست دارم.»
چرا در زمان جام جهاني آمدي؟ «من براي فيفا اقدام كردم كه بتوانم به صورت داوطلبانه كاري كنم. دو سه ماه پيش بود كه انتخاب شدم.»
ترجيح مي‌دهي روسيه زندگي‌كني يا بلژيك؟ «من تمام زندگيم در بلژيك بوده و آنجا راحت‌ترم اما روسيه هم خيلي پيشرفت كرده. مردم روسيه بيشتر اهل دوست شدن و كمك كردن هستند و به همين خاطر خيلي ناراحتم كه بايد برگردم. خودم باورم نمي‌شد كه اينقدر فضاي دوستانه‌اي بين مردم وجود دارد».
كار براي فيفا و جام جهاني چگونه ديدي تا اينجا؟ «تجربه فوق‌العاده‌اي بود. هنوز باورم نمي‌شود كه اينجا حضور داشتم و چندين بازي مهم را از نزديك ديدم. همه‌چي عالي بوده، جز اينكه بلژيك و روسيه حذف شدند. كار براي فيفا تجربه خاصي بود. حس خوب كمك كردن به طرفداران فوتبال و شاد كردن آنها هيچ‌وقت فراموش نمي‌شود. اينكه همه ما اينجا دوستان جديدي پيدا كرديم و اين از همه‌چيز مهم‌تر است.»
برنامه‌اي داري كه دوباره به مسكو برگردي؟
«اينقدر اينجا جذاب بوده كه سعي دارم از دانشگاهم درخواست كنم تا براي يك ترم به مسكو بيايم و در روسيه درس بخوانم. خاطرات جام جهاني را هيچ‌وقت نمي‌توان فراموش كرد. دوست دارم تا زبان مادري خودم را هم تقويت كنم»
رومن فردا شب به بروكسل بر مي‌گردد و از اينكه جام جهاني دارد تمام مي‌شود خيلي ناراحت است. همه اين حس مشترك را دارند كه دوباره همه‌چيز بعد از جام جهاني همه چيز به حالت اول بر مي‌گردد. خبري از هيجان نيست، خبري از فوتبال نيست.
رومن در آخر گفت: «اين جام جهاني هيچ‌چيز براي من نداشت اين را داشت كه با كسي از ايران آشنا شدم و از فرهنگ و كشور ايران اطلاعات زيادي پيدا كردم، اميدوارم روزي ايران را از نزديك ببينم».