شهرام ناظري و هوشنگ كامكار در نشست رسانهاي:
صحبت از «كنسرت خياباني» شوآف است
پيمان نوروزي
شهرام ناظري و هوشنگ كامكار دو تن از هنرمندان شناخته شده موسيقي ايران روز گذشته (دوشنبه 5 شهريور) با برگزاري نشست رسانهاي در موزه موسيقي به تشريح برنامههاي خود درباره نحوه هزينهكرد درآمدهاي حاصل از كنسرت سال گذشتهشان در حمايت از مردم زلزلهزده غرب كشور پرداختند. همچنين در اين جلسه محمدحسين توتونچيان (مديرموسسه فرهنگي هنري ققنوس)، محمدرضا حافظي (رييس جامعه خيرين مدرسهساز) و علي شيرزاد (مديركل مشاركتهاي مردمي سازمان توسعه و تجهيز مدارس كشور) حضور داشتند.
هوشنگ كامكار در بخشي از اين نشست در پاسخ به سوالي درباره موضوع برگزاري «كنسرت خياباني» بيان كرد: «وقتي پسر شجريان اعلام كرد كه ميخواهد در خيابان كنسرت بدهد من هم گفتم اين كار اتفاق خوبي است اما بدانيد وقتي مردم هزار درد دارند، برگزاري كنسرت خياباني دردي از مردم را دوا نميكند. وقتي مردم نان شب ندارند يا بچهشان مريض است اين كارها فقط شوآف به حساب ميآيد. اگر درست به اين مسله نگاه كنيد متوجه خواهيد شد كه برگزاري چنين كنسرتي به هيچوجه امكانپذير نيست. چگونه ميتوانيد هنگام برگزاري كنسرت خياباني كوچهها را كنترل كنيد تا داعش به مردم حمله نكند. پس نبايد چيزي بگوييم كه صرفا جنبه تبليغاتي داشته باشد.»اين هنرمند ادامه داد: «اگر همين حالا بگويند گروه كامكارها ميتوانند در ورزشگاه آزادي كنسرت بدهند هم ما مطلقا اين كار را انجام نميدهيم، چراكه برگزاري كنسرت ملزوماتي ميخواهد و اين ملزومات اصلا در اماكني چون ورزشگاه موجود نيست. مگر ميشود موسيقي جدي را در ورزشگاه اجرا كرد؟ به اعتقاد من اين كارها آب در هاون كوبيدن است.»
شهرام ناظري نيز ضمن تاييد صحبتهاي هوشنگ كامكار بيان كرد: «براي چنين كنسرتهايي بايد فضايي مناسب اختصاص يابد وگرنه من هم معتقدم اين كار شدني نيست. وقتي كاري شدني نيست حتي گفتن آن نيز ضرورتي ندارد. البته من چندي قبل پيشنهاد برگزاري كنسرت در ورزشگاه آزادي و اماكن بزرگ را به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي دادم اما برگزاري چنين كنسرتي متفاوت است. تماشاگر كنسرت با تماشاگر فوتبال تفاوت ميكند. من واقعا چشمم آب نميخورد كه شرايط برگزاري كنسرت در يك ورزشگاه صد هزار نفري فراهم شود.» محمد حسين توتونچيان درباره تاخير پيشآمده در مورد هزينهكردن مبالغ جمعآوري شده نيز بيان كرد: «دليل اين موضوع اين است كه ساخت يك مدرسه با 6۰۰-500 ميليون تومان ابدا امكانپذير نيست. بنابراين ما به راههاي ديگري ماننده خريد كانتينر يا سرويس بهداشتي سيار فكر كرديم؛ اما قصد داشتيم بهجاي اختصاص مبلغ به خريد كنسرو كه در توان همه است، كارتاثيرگذارتري انجام دهيم. بنابراين درنهايت با توافقي كه به عمل آمد به يك مدرسه 6 كلاسه رسيديم.» هوشنگ كامكار نيز در اين باره اضافه كرد: «خيلي متاسفم كه موضوع صرف هزينه مبالغ مربوط به كنسرت خيريه تا اين حد طول كشيد. اما اميدوارم اين پول هر چند ناچيز به مصرف درستي برسد. من همچنان مخالفم كه اين مبلغ به مراكز دولتي اهدا شود چون معلوم نيست به كجا برسد.» شهرام ناظري با بيان اينكه برگزاري كنسرت بهواسطه پيشنهاد يكي از دوستانش اتفاق افتاد، بيان كرد: «فكر كردم با افرادي كار كنم كه كرد هستند. گروه كامكارها خوشنام هستند پس بهترين گزينه ممكن بود. نهايتا با هوشنگ كامكار صحبت كردم و اين برنامه به مرحله اجرا رسيد.»