بوفون در آستانه نيمكت‌نشيني
پاريس يا پاري سن ژرمن؟
توماس توخل، سر‌مربي آلماني پاري‌سن ژرمن، اعلام كرده است كه دروازه‌بان اول تيم او آلفونس آرئولا خواهد بود نه جي‌جي بوفون. توخل ضمن تمجيد از بوفون، گفته است: «آلفونس از آكادمي مي‌آيد و پاري‌سن ژرمن همه‌چيز او است. او مي‌خواهد خودش را به اين باشگاه ثابت كند. اين وضعيتي است كه بايد به آن احترام گذاشت و رويش سرمايه‌گذاري كرد. ما بايد به چنين بازيكناني افتخار كنيم. ما به چنين بازيكناني نياز داريم، كساني كه با تمام روح و جان‌شان پي اس جي را دوست داشته باشند.» البته توخل افزوده است: «اين تصميم هنوز نهايي نيست ولي به آلفونس گفتم كه به نظر من او دروازه‌بان اول تيم خواهد بود. هم بوفون و هم آلفونس مي‌دانند كه در باشگاهي به اين بزرگي، هيچ‌كس حاشيه امنيت ندارد و همه بايد منافع باشگاه را اولويت خود قرار دهند. من مطمئنم كه حضور اين دو دروازه‌بان بزرگ به نفع ما خواهد بود.»
اتخاذ چنين تصميمي، آن هم در حالي كه فقط چهار هفته از ليگ فوتبال فرانسه مي‌گذرد، كمي عجيب است. شايد هم كمي بيش از كمي! زماني كه قرار شد بوفون راهي پاري‌سن ژرمن شود، همه اين نكته را مفروض گرفتند كه بوفون گلر ثابت اين تيم خواهد بود. بوفون هنوز در اوج آمادگي است و ضمنا نفس حضورش در ميدان، بر جاذبه تيم پاريسي مي‌افزايد. توخل لوشامپيونه را هم با بوفون آغاز كرد. عملكرد جي‌جي بوفون در همين چند مسابقه‌اي كه براي پاري‌سن ژرمن به ميدان رفته است، چه بازي‌هاي دوستانه پيش‌فصل چه بازي‌هاي ليگ فرانسه، قابل قبول بوده است. در اين چهار هفته‌اي كه از لوشامپيونه مي‌گذرد، بوفون دو هفته اول را به ميدان رفته و آرئولا دو هفته دوم را. بوفون در آن دو بازي يك گل دريافت كرد و آرئولا سه گل در دو بازي نصيبش شد. البته دو گل از سه گلي كه او خورد، از روي نقطه پنالتي بود. بوفون در بازي مقابل گنگام يك سيو بسيار چشمگير و عالي داشت ولي در همان مسابقه، يك خروج نامطلوب هم داشت كه منجر به گل گنگام شد ولي داور گل را نپذيرفت. البته بعيد است اين جزييات نقشي در تصميم توماس توخل داشته باشد. احتمالا دليل اصلي، جواني آرئولاست و نيز سابقه تربيت و پرورش وي در باشگاه. ولي شايد آسيب‌ديدگي هوگو لوريس در بازي تاتنهام و واتفورد نيز بيش از پيش اوضاع را به ضرر بوفون كرد. زماني كه لوريس آسيب ديد و معلوم شد كه كاپيتان و گلر فرانسوي‌ها در مسابقه مهم آلمان و فرانسه غايب خواهد بود، ديديه دشان آلفونسو آرئونا را به عنوان گلر فرانسه برگزيد. در چنين شرايطي، آرئولا طبيعتا نبايد در تيم باشگاهي‌اش نيمكت‌نشين باشد. به ويژه اينكه لوريس 32ساله است و آرئولا 25ساله. همچنين لوريس با اشتباه فاحشي كه در فينال جام جهاني مرتكب شد، نشان داد حتي در اوج تجربه هم چيزكي از يك دروازه‌بان بزرگ و شش‌دانگ كم دارد. خلاصه اينكه، آينده نه از آن بوفون است نه از آن لوريس. آينده متعلق به آرئولاي جوان است اگر با همين كيفيت مطلوب فعلي پيش برود. حفظ اين كيفيت نيز در گروي حضور او در مهم‌ترين ميادين فوتبال است. نيمكت‌نشيني به كار حفظ و ارتقاي كيفيت كنوني آرئولا نمي‌آيد. اما اينكه بوفون گلر دوم پاري‌سن ژرمن است، لزوما به معناي نيمكت‌نشيني او در همه بازي‌ها نخواهد بود. شايد توماس توخل آلماني، كه هنوز تصميمش هم نهايي نشده، تصميم نهايي‌اش اين باشد كه بوفون در ليگ قهرمانان اروپا بازي كند و آرئولا در لوشامپيونه. اين تقسيم كار در برخي از تيم‌هاي باشگاهي رايج است كه مهم‌ترين آنها در چند سال اخير، بارسلونا بوده است. تجربه بيشتر بوفون، او را گزينه مناسب‌تري براي حضور در مسابقات كم‌شمارتر ليگ قهرمانان اروپا مي‌كند. فراغت نسبي‌اش از بازي‌هاي پرشمار لوشامپيونه هم، شايد به كار لذت بردن بيشترش از شهر رويايي پاريس بيايد. بوفون البته حرفه‌اي‌تر از اين است كه به تصميم توماس توخل اعتراض كند؛ ولي حتي اگر از تصميم او ناراحت شود، بد نيست كه پاريس را بر پاري‌سن ژرمن ترجيح دهد. 40 سالگي زمان لذت بردن از زندگي است نه وقت خودكشي در فوتبال. لذت زندگي در شهر كافه‌ها و عاشقانه‌ها: پاريس.