امريكايي‌ها براي انتخابات ميان دوره‌اي كنگره
پاي صندوق راي مي‌روند
تصميم براي انتخاب
يك راه تازه؟
ميثم سليماني
وقتي به نقشه امريكا در دوره انتخابات نگاه مي‌كنيد، بررسي انتخابات بيشتر به مانند يك بازي مي‌ماند. پازلي كه بايد تكه‌هاي آن را به يكديگر متصل كرد تا بتوان به يك جمع‌بندي رسيد. گاهي تكه‌ها به حدي به هم نزديك و شبيه به هم هستند كه شايد تا لحظه آخر نتوان احساس كرد كه تكه اشتباه جا‌گذاري شده است. حالا با رسيدن روز ششم نوامبر، كار مراكز نظرسنجي يك بار ديگر به پايان مي‌رسد و مردم مشخص مي‌كنند، آيا مراكز نظرسنجي در امريكا توانسته‌اند موفق عمل كنند يا اينكه بارديگر شكستي دوباره را تجربه مي‌كنند. انتخابات روز سه‌شنبه امريكا به سه بخش تقسيم مي‌شود. ابتدا مردم بايد تكليف 35 كرسي مجلس سنا را مشخص كنند و سپس بايد نمايندگان خود در حوزه‌هاي انتخاباتي متعدد را تعيين كنند و سپس فرمانداران 50 ايالت تعيين تكليف مي‌شوند. در اين بين مانند همه انتخابات‌ها در امريكا تكليف برخي از كرسي‌ها به طور كامل مشخص است اما كماكان برخي ايالت‌ها به صورت شناور يا اينكه نزديك به يك حزب هستند نمي‌توان نتايج آن را به‌طور قطع حدس زد و برخي از ايالت‌ها فاصله‌ها در حد يك درصد يا چند دهم درصد است. از همين رو نمي‌توان به آساني در خصوص نتايج آن سخن گفت. اما اگر بخواهيم به صورت كلي برآوردي از شرايط انتخابات و نتايج احتمالي آن داشته باشيم مي‌توان به شكل زير آن را بررسي كرد.
مجلس سنا
مجلس سنا از 100 نماينده تشكيل مي‌شود كه هركدام از اين افراد بسته به درجه و رتبه‌اي كه در سنا دارند بين 2تا6سال مي‌توانند در سمت خود قرار بگيرند. بنابراين در هر انتخابات ميان دوره‌اي كنگره همه اعضاي سناي امريكا تغيير نمي‌كنند و مي‌توان گفت كه در حدود يك‌سوم آن با تغيير مواجه مي‌شود. در حال حاضر تركيب مجلس سنا به نحوي است كه جمهوريخواهان 51 كرسي و دموكرات‌ها 47 كرسي را در اختيار دارند و دو نامزد مستقل در اين تركيب معمولا وجود دارد كه تمايل آنها به سمت دموكرات‌ها است. اكنون نيز با توجه به پيش‌بيني‌هاي صورت گرفته دموكرات‌ها حدود 43 كرسي تثبيت شده دارند و اين در حالي است كه جمهوريخواهان 50 كرسي تثبيت شده خواهند داشت و در حال حاضر 7 كرسي وجود دارد كه به دليل نزديكي اختلاف دو نامزد تا لحظه آخر نمي‌توان پيش‌بيني كرد كه چه سرنوشتي در انتظار آنها خواهد بود. از طرفي براي دموكرات‌ها پنج ايالت و براي جمهوريخواهان دو ايالت وجود دارد كه اگرچه تمايل راي‌دهندگان به سمت حزب‌هاي متبوع است اما ممكن است در لحظه آخر همه‌چيز تغيير كند. در ايالت مهم و تعيين‌كننده‌اي مانند تگزاس، كه معمولا نامزد جمهوريخواهان به طور قطع راي مي‌آورد و جنبه حيثيتي براي حزب دارد اكنون تد‌كروز سناتور نام آشناي اين ايالت طي چند وقت توسط نامزد حزب دموكرات به چالش كشيده شده است. رقيب دموكرات او بتو روركه توانسته در طول روزهاي منتهي به انتخابات فاصله خود با كروز را در نظرسنجي‌ها كم و كمتر كند. هرچند كه به چالش كشيدن ايالتي مانند تگزاس از سوي دموكرات‌ها مي‌تواند براي جمهوريخواهان به‌شدت نگران‌كننده باشد. در مجموع مي‌توان گفت كه جمهوريخواهان از شانس بالايي براي حفظ موقعيت خود در سنا برخوردارند و حتي اين احتمال وجود دارد كه كرسي‌هايي بيش از گذشته را كسب كنند. با اين وجود كماكان دموكرات‌ها برروي كاغذ شانس برنده شدن در سنا يا رسيدن به كرسي‌هاي مساوي در اين مجلس را خواهند داشت، هرچند كه درصد آن بسيار پايين است.
مجلس نمايندگان
از سال 2011 تاكنون مجلس نمايندگان ايالات متحده در اختيار جمهوريخواهان قرار دارد و در اين سه دوره كه دو دوره آن همزمان با رياست‌جمهوري باراك اوباما بود تبديل به مانعي بزرگ در برابر برنامه‌هاي رييس‌جمهور شدند. حالا پس از دوسال همراهي كامل با رييس‌جمهور هم‌حزبي خود، به نظر مي‌رسد كه دموكرات‌ها بتوانند از فرصت به وجود آمده استفاده كنند تا بار ديگر كنترل مجلس نمايندگان را در دست بگيرند. مجلس نمايندگان امريكا در مجموع داراي 435 كرسي است كه هر دو سال يك‌بار انتخابات آن برگزار مي‌شود.
در حال حاضر جمهوريخواهان 235 كرسي را در اختيار دارند و دموكرات‌ها 196 كرسي و اين در حالي است كه نظرسنجي‌ها نشان مي‌دهد جمهوريخواهان ريزش جدي كرسي را خواهند داشت. طبق برآوردها تاكنون دموكرات‌ها 202 كرسي و جمهوريخواهان 194 كرسي را در اختيار دارند. البته اين آمار قطعي نيست. كرسي‌هاي قطعي دموكرات‌ها 173 و جمهوريخواهان 149 كرسي است. در اين بين 29 منطقه تمايل بيشتري براي راي به دموكرات‌ها دارند و 45 منطقه نيز به جمهوريخواهان تمايل دارند اما نتايج آنها قطعي نيست.در اين شرايط كرسي‌هاي نامعلوم دو حالت پيدا مي‌كند. در يك حالت مي‌توان گفت كه 39 كرسي بلاتكليف است و در حالتي ديگر مي‌توان گفت كه 78 كرسي نزديك به بلاتكليفي هستند. اما در اين بين به نظر مي‌رسد دموكرات‌ها از شانس بالايي به نسبت جمهوريخواهان براي كسب اكثريت كرسي‌هاي مجلس نمايندگان دارند. هر حزبي بتواند 218 كرسي كسب كند كنترل آن را در دست خواهد گرفت.
فرمانداري‌ها
روز سه‌شنبه انتخابات فرمانداري‌ها نيز برگزار مي‌شود. دموكرات‌ها در كنترل ايالت‌ها شرايط مناسبي در دوره گذشته نداشتند.
در حال حاضر 33 ايالت در اختيار جمهوريخواهان و تنها 16 ايالت در اختيار دموكرات‌ها است و يك ايالت نيز در اختيار يك فرد مستقل قرار دارد. اين در حالي است كه به نظر مي‌رسد در اين انتخابات به لحاظ نظرسنجي‌ها شرايط متفاوت‌تر از گذشته است. در حال حاضر جمهوريخواهان حدود 20 فرمانداري را به طور قطع در اختيار خواهند داشت و دموكرات‌ها از هم‌اكنون مي‌توان گفت كه دو پله رشد داشتند و 18 فرمانداري را به طور قطع خواهند گرفت.
اين در حالي است كه 12 ايالت اكنون در حالت بلاتكليف به سر مي‌برد. از همين رو هردو حزب اين شانس را خواهند داشت كه اكثريت را در ايالت‌ها به دست گيرند. طبق يك برآورد اين احتمال وجود دارد كه جمهوريخواهان با 26 فرمانداري در مقابل 24 فرمانداري دموكرات‌ها كماكان پيشتاز باشند.
دو راه پيش رو
اكنون مردم امريكا دوراه را پيش روي خود مي‌بينند. يكي اينكه ترمز دونالد ترامپ را در دست بگيرند و اجازه ندهند بيش از اين سياست‌هاي خود را ادامه دهد يا اينكه راه اورا باز بگذارند تا بي‌هيچ ترمزي به راه خود ادامه دهد. اكنون جهان نظاره‌گر امريكا است تا ببيند مردم اين كشور چه راهي را قصد دارند انتخاب كنند. آيا قصد دارند نشان دهند 2016و انتخاب ترامپ يك اتفاق بوده يا اينكه ترامپيسم تبديل به عقيده اكثريت مردم امريكا شده است. همه اينها در انتخابات روز دوشنبه بيش از هر زمان ديگري نمايان خواهد شد. از سوي ديگر اين انتخابات براي دو نفر به‌شدت حيثيتي شده است. يكي براي شخص ترامپ و ديگري براي باراك اوباما؛ ترامپ قصد دارد تا راه خود را براي ادامه رياست‌جمهوري هموار و ثابت كند سخنانش در خصوص اخبار رسانه‌ها درست است و بگويد همه اشتباه مي‌كنند كه او در امريكا از محبوبيت بالايي برخوردار نيست. او دوست دارد اشتباهات را به رخ ديگران بكشد اما ممكن است اين انتخابات تبديل به جايي براي به رخ كشيدن اشتباهات ترامپ باشد.
در سوي ديگر باراك اوباما رييس‌جمهور پيشين امريكا قرار دارد كه تمام حيثيت و آبروي سياسي خود را پشت سر اين انتخابات قرار داده تا دموكرات‌ها را بارديگر پيروز اين رقابت سخت كند. اگر برنده باشد مي‌توان او را يكي از مهم‌ترين افراد در تعيين رييس‌جمهور آينده دانست. اما اگر موفق نباشد به نظر مي‌رسد بايد به خانه خود در شيكاگو بازگردد و كار سياسي را در سن 56سالگي كنار بگذارد و شاهد ادامه راه ترامپيسم در خانه باشد. انتخاب با مردم امريكا است.