صداي مخالف
عزاداري ايرانيها نوعي شادي است
اخيرا تغييرات در سازمانهاي فرهنگي انتخابي كه پيش از اين نيز تحت اختيار جريان اصولگرايي قرار داشت، افزايش پيدا كرده كه نشان ميدهد آنها از اين تغييرات راضي نيستند. پيش از اين حملاتي هماهنگ و سازمان يافته براي تصاحب شوراي عالي انقلاب فرهنگي صورت گرفت كه براي آنها موفقيتآميز نبود. روز شنبه نيز سايت مشرق به «احمد حاتميان، مديركل فرق و مذاهب سازمان تبليغات اسلامي» حمله كرد. او كه گفته بود:«مشكل امروز جامعه ديني ما جهل مقدس در عموم مردم ايران است.» با انتقاد اين سايت روبهرو شد.
حاتميان انتقاد كرده بود كه «جامعه ما به خاطر ارادت خاصي كه به اهل بيت(ع) و ائمه(ع) دارد، مستعد انواع برنامههاي خرافاتي و بدعتگذار در دين و آيينهاي اسلامي است و به همين دليل برخي رسوم به جهل مقدس تبديل شده و مانع رشد و شكوفايي جامعه اسلامي ميشود.» اما از نظر مشرق اين حرف قابل پذيرش نبود. از همين رو در نقد او نوشت:«اينكه يك مدير اجرايي در بحث تبليغات ديني معتقد است مساله جهل در ايران عموميت دارد و جامعه به خاطر ارادت به اهل بيت(ع) مستعد انواع برنامههاي خرافاتي و بدعتگذار است؛ جاي تاملات بسياري دارد. خاصه اينكه اهل بيت(ع) مصباح هدايتاند و اگر كسي ارادتمند آنها باشد اتفاقا از خرافه، جهل و بدعت دور خواهد بود.» اين درحالي است كه رسانههاي اصولگرا به مراسمي مانند قمهزني به شدت انتقاد ميكنند.
مشرق همچنين معتقد است كه عزاداري در ايران حالتي از بهجت ايجاد ميكند:«ضمن اينكه در عزاداري ايرانيان نيز نوعي حالت بهجت نهفته است و به قول بزرگان هيچ آدم عزاداري نيست كه براي عزاي خود شعر بسرايد و از آلات موسيقي و متون مقفي و مردّف استفاده كند. در واقع ادخال هنر در عزاداري ايرانيان نشانهاي از همان حالت بهجت است.»
نگراني جليلي از رقابت با ظريف
هفته قبل ظريف در گفتوگو با همشهري به انتقادات جليلي پاسخ داده بود كه بيشترين سفرهايش برخلاف آنكه او ميگويد نه به كشورهاي غربي بلكه به روسيه و كشورهاي آفريقايي و آسيايي است. وبسايت رجانيوز كه از مدافعان نزديك جليلي است براي آنكه به ظريف پاسخ داده باشد، يادداشتي به قلم فردي با نام فرامزي منتشر كرده كه در آن مينويسد: «احتمالا ظريف بزرگترين قرباني تاريخ معاصر ايران باشد، مردي كه بعد از پيچ و مهره كردن هستهاي به فرمان اروپا و امريكا با مصدق بعد از ملي كردن نفت از دستان بريتانيا مقايسه ميشد... عكسهاي يادگارياش در تابوشكنيهاي ديپلماتيك، نمايي از ظهور گورباچف ايراني داشت... محبوبيتش بعد از اعلام هر توافق به او مصونيتي عجيب در تحقير منتقدان ميداد... نميخواهم آش را شور كنم اما شايد عزت و ذلت خدادادي ميخواست كه آخرين دموبازدمهاي عمر سياسي آقاي ديپلمات با اين عجز محقرانه در باليدن به تعداد سفرهايش به روسيه باشد، شايد قرار بود آنكه ناجوانمردانه محكوم به بيانيهخواني و عدم شناخت از مناسبات جهاني ميشد با لبخند و افسوس به بيانيههاي اخلاقي ژنرالها در مورد خلاف جوانمردي بودن اقدامات اروپا بنگرد!» گفتني است اخيرا حملات اصولگرايان به ظريف به خاطر وجود اين تحليل در درون اصولگرايان كه او قرار است در انتخابات دو سال آينده براي رياستجمهوري شركت كند، وزيرخارجه را به سيبل حملات تبديل كرده است. احتمالا نتايج نظرسنجيهاي دروني نشان داده است كه جليلي هيچ شانسي در مقابل ظريف ندارد از همين رو حملات را آنچنان گسترده كردند كه ظريف رسما اعلام كرد، قصد شركت در انتخابات را ندارد.
انتقاد كيهان به انتخاب سفير زن
انتخاب خانم ريگي، فرماندار سابق شهر قصر قند در استان سيستان و بلوجستان به عنوان سفير ايران در برونئي مورد انتقاد روزنامه كيهان قرار گرفت و اين روزنامه آن را رفتار پوپوليستي دانست. كيهان با انتقاد از دولت ميپرسد:«سوالي كه از وزارت خارجه و آقاي جهانگيري بايد كرد اين است كه آيا شرايط لازم براي سفير بودن، تجربه و مهارت ديپلماتيك است يا مثلا جنسيت، مذهب و قوميت؟! چرا از يك سو شعار تخصص و فنسالاري ميدهند و از طرف ديگر خلاف تخصص عمل ميكنند؟! با احترام به شخص خانم ريگي، بايد از دولت و وزارت خارجه پرسيد چرا مصرند دو قطبيهاي انحرافي و تفرقهانگيز نظير «سني- شيعه»، «زن- مرد» و «بلوچ و سيستاني» راه بيندازند و حتي حوزه خطير سياست خارجي را از سياسيكاري خود استثنا نكنند.»
اين روزنامه همچنين به عدم انتخاب سفير در كشورهاي مهمي چون چين و هند اعتراضش را تكرار كرده و مينويسد:«انتصابهاي غيركارشناسي از اين دست مورد انتقاد است؛ اعم از اينكه فرد منصوب شيعه يا سني، زن يا مرد و مربوط به اين يا آن قوميت باشد. البته از مديريتي كه به مدت چند ماه فاقد سفير در كشورهاي مهمي نظير چين و هند بود، لابد انتظار زيادي است كه توقع داشته باشيم، قبل از هر رويكرد سياسيكارانه و عوامفريبانه به تخصص بها بدهد.»