شانس قهرماني ايران
فرشاد پيوس
1- با اينكه فوتبال هر روز پيشرفت ميكند و در جهان مسابقات باشگاهي مهمتر از بازيهاي ملي درنظر گرفته ميشود، مثلا ليگ قهرمانان اروپا سطحش بالاتر از جام جهاني و جام ملتها به نظر ميرسد، كه بخشي از آن به خاطر مسائل مالي است، در آسيا هنوز جام ملتهاي آسيا مهمترين تورنمنت قاره كهن به حساب ميآيد. واقعيت اين است كه هنوز تفاوت زيادي بين ليگ قهرمانان آسيا و اروپا وجود دارد. آنجا شرايط كاملا حرفهاي است. هرچند كه ليگ قهرمانان آسيا نيز در سالهاي گذشته پيشرفت چشمگيري داشته و افزايش جوايز نقدي باعث شده سطح مسابقات بالاتر برود. مثلا امسال ليگ قهرمانان آسيا بسيار باكيفيت بود كه پرسپوليس توانست تا فينال بالا برود اما به خاطر رفتارهاي كودكانه يكسري از دوستان نتوانستيم قهرمان شويم. ميتوان گفت جام ملتهاي آسيا اولويت كشورهاي اين قاره است. اين را ميتوان از كيفيت تيمهاي حاضر در مسابقات فهميد. نگاهي به هند و بحرين و عمان و حتي تركمنستان كه توانست ژاپن را اذيت كند، نشاندهنده همين نكته است. همه تيمها مربيان خوبي آوردهاند و روي تيمهاي پايهشان كار ميكنند. در اين شرايط هيچ كس نميتواند بگويد كدام تيم قهرمان ميشود و همه مدعيان شانس برابر دارند.
2- تيم ايران در اين دوره شرايط بسيار خوبي براي كسب موفقيت دارد. گرچه اگر ديدار تيم ايران مقابل يمن در بازيهاي ابتدايي بود، اين امكان وجود داشت كه ما هم مثل امارات يا استراليا غافلگير شويم. اما بازيهاي ابتدايي جام ما را به خودمان آورد و فهميديم بايد با تمام قوا برويم داخل زمين. فوتبال ايران در سالهاي گذشته وضعيت بهتري پيدا كرده و رشد قابلقبولي در زمينه باشگاهي و مديريت داشته. زمان قديم به اين شكل نبود و كار خيلي سخت بود. كشور با مشكلات ناشي از جنگ دست به گريبان بود و تيمهاي اروپايي اصلا به فوتبال ايران نگاه نميكردند. بازيهاي ليگ ايران هم منظم برگزار نميشد؛ به اين دليل كه بازيكنان علاوه بر فوتبال بازي كردن شغل ديگري هم داشتند. بازيهاي باشگاهي كم بود و مسابقات در دو گروه برگزار ميشد و منطقهاي بود؛ چراكه هزينه رفت و آمد زياد بود و همه تيمها را با يكديگر مواجه نميكردند. حتي بچهها لباس كافي نداشتند. قديميها با نداري بازي ميكردند. با اين حال رفته فته اوضاع بهتر شد و شرايط حرفهاي پيش آمد و تيم ايران هم توانست در دورههاي متعدد جام جهاني شركت كند و حتي مقام سوم آسيا را در فرمت جديد به دست آورد. اينكه گفته ميشود تيم ملي در سالهاي گذشته به خاطر عدم قهرماني در جام ملتهاي آسيا موفق نبوده درست نيست. تيم ايران رنكينگ اول آسيا را دارد و نبايد همه چيز را به جام ملتها وصل كرد. تيم ايران چندين دوره شانس زيادي براي قهرماني داشته. مثلا سال 1988 ايران بايد قهرمان ميشد و اگر داور حق تيم ايران را نميخورد، قهرماني به دست ميآمد.
3- متاسفانه اتفاقي بعد از بازي ايران و يمن افتاد كه اصلا جالب نبود. مصاحبه كيروش عليه برانكو تيم را وارد حاشيه كرد. به نظر ميرسد كيروش ميخواست با اين صحبتها كاري كند كه اگر مقابل عراق نتيجه نگرفتيم، بتواند همهچيز را بيندازد گردن برانكو. البته جاي خوشحالي دارد كه مردم ايران نسبت به بازيهاي رواني كيروش آگاه شدهاند. كيروش از لحاظ فني خيلي خوب جواب داده اما از لحاظ اخلاقي صفر است. ايشان نگاه بالا به پايين دارد. صحبت كردن در مورد يك مربي ليگ برتري وسط جام ملتهاي آسيا اصلا معني ندارد. در اين شرايط فدراسيون هم رصد كافي ندارد و تذكرات لازم را به كيروش نميدهد. اينكه برانكو در مورد يك مربي خاص اظهارنظر شخصي كرده مساله مهمي نيست. كيروش هر حرفي را بزرگ ميكند و به خودش ميگيرد. اين عادت بدي است. او اگر اين عادت را كنار بگذارد و حاشيه درست نكند، تيم ايران باتوجه به پتانسيلش ميتواند موفق باشد. بازيكنان ما نيز ميتوانند به موفقيتهاي فردي برسند. آزمون و طارمي ميتوانند آقاي گل باشند، هر چند رقباي سختي مثل اوساكو مهاجم ژاپن كه 2 گل جلوي تركمنستان زد يا محند علي بازيكن شماره 10 عراق در جام حضور دارند.