از نيوزيلند تا قطر تا ايران، حرف ظريف يكي است
نگاهي به مجموع اظهارنظر مقام‌هاي متفاوت كشورمان نشان مي‌دهد كه تهران در مواجهه با ديگر كشورها جز امريكا و رژيم اسراييل كه رابطه ديپلماتيكي ميان آنها وجود ندارد از گفت‌وگو و روشنگري درباره مسائل مورد اختلاف طفره نمي‌رود اما مساله مذاكره موشكي خط قرمزي است كه منتقدان دولت بايد ميان آن و گفت‌وگو تمييز قائل شوند. توانمندي موشكي ايران و تلاش غرب براي محدودسازي آن مساله‌اي نيست كه در داخل به ابزاري براي گروكشي‌هاي سياسي بدل شود. پاسخ وزارت خارجه ايران در اين سال‌ها به درخواست‌هاي مكرر غرب براي محدودسازي برنامه موشكي ايران هماني است كه محمدجواد ظريف، وزير خارجه در زمستان سال 1394 به خبرنگار ژاپني در موسسه امور بين‌الملل نيوزيلند داد. در جلسه فوق خبرنگاري از وزير خارجه ايران سوال كرد كه چرا با آزمايش‌هاي موشكي خود ريسك سرمايه‌گذاري در ايران را براي خارجي‌ها بالاتر مي‌بريد. پاسخ محمدجواد ظريف به اين سوال تا ماه‌ها در محافل سياسي و آكادميك غرب محل بحث و ارجاع بود. وزير خارجه كشورمان سه سال پيش در نيوزيلند همان سخناني را درباره برنامه موشكي ايران بر زبان آورد كه آذرماه در نشست دوحه گفت. پاسخي كه شايد خبرنگاري كه روز گذشته در جلسه با بهرام قاسمي، وزير خارجه ايران را به مذاكره با فرانسه درباره برنامه موشكي ايران متهم كرد، نشنيده باشد. ظريف در آن جلسه گفت: «شما متحمل يك جنگ 8 ساله نبوديد. وقتي كه شهرهاي شما هدف باران موشك‌هايي كه كلاهك‌هاي شيميايي حمل مي‌كنند، قرار مي‌گيرند و شما حتي يك موشك براي مقابله نداريد كه اگر داشتيم شايد! صدام حملاتش را متوقف مي‌كرد. ما از كشوري به كشور ديگر رفتيم، التماس مي‌كرديم التماس مي‌كرديم و تاكيد مي‌كنم التماس مي‌كرديم براي يك عدد موشك اسكاد كه از مردم‌مان با آن دفاع كنيم. حالا شما از ما مي‌خواهيد كه به خاطر ورود مقداري دلار به ايران دفاع كردن از مردم‌مان را رها كنيم. ما آرزوي روزي را داريم كه هيچ كس روي اين‌گونه سلاح‌ها سرمايه‌گذاري نكند. ما مشمول مسائل اوليه دفاعي هستيم كه نياز داريم براي جلوگيري از به وجود آمدن يك صدام ديگر كه بخواهد با سلاح شيميايي به ما حمله كند، زيرا كه جامعه بين‌المللي بدبختانه در دفاع از مردم ايران و حمايت از نهادهاي بشردوستانه شكست خورده است. برويد اين را به مردم ايران بگوييد براي اينكه جامعه تجاري از ايران خوشش بياد شما بايد اجازه بدهيد كه يك صدام ديگر به شما حمله كند. آنها به شما خواهند گفت كه ما آن سرمايه‌گذاري را نمي‌خواهيم. تسليحات ما هرگز استفاده نخواهد شد، زيرا كه ما هرگز هرگز هرگز آنها را عليه هيچ كس استفاده نمي‌كنيم مگر براي دفاع از خود.»