ايران در گردشگري خوراك ضعيف عمل مي‌كند
علي رجبي
بخشي از مبحث گردشگري ما اقامتي است و بخش ديگر مربوط به غذاست كه هر گردشگر در طول سفرش از آن استفاده مي‌كند. مبحث غذا بسيار حايز اهميت است. اگر ما بتوانيم روي اين بحث به خوبي مانور دهيم، تاثير مثبتي در جذب گردشگر خواهيم داشت. مشكل اصلي ما اين است كه ما در رستوران‌هايي كه در هر شهر داريم، به ندرت غذاهاي محلي را مي‌بينيم. در منوي رستوران شهرهاي مختلف، غذاهاي روتيني سرو مي‌شود كه در تهران و هر جاي ديگري به چشم مي‌خورد. فقط در شهرهاي كمي شاهد اين موضوع هستيم كه رستوران‌هاي محلي ايجاد شده باشند و صرفا غذاهاي محلي را سرو كنند كه براي گردشگر قابل توجه باشد.
در جهان تورهايي را داريم كه صرفا روي مبحث خوراك تمركز مي‌كنند.
اينكه افرادي به شهرهاي مختلف دنيا سفر كنند كه خوراكي را ميل كنند و با نحوه پخت آن آشنا شوند. ما در حال حاضر اشتراكات زيادي بين غذاي ايران و تركيه يا ايران و عراق داريم. اين دستورپخت غذاها از قديم بين اين كشورها اشاعه يافته است.
ما در ايران، در حوزه گردشگري خوراك فعاليت چنداني نداريم. ما صرفا مجري پكيج‌هايي هستيم كه آژانس به ما ارايه مي‌دهد. آژانس‌ها روي مساله خوراك مانور زيادي نمي‌دهند، ولي غذاها را هم در درون برنامه‌هاي‌شان دارند. اما سعي‌مان بر اين است كه به شهرهايي كه سفر مي‌كنيم، از غذاهاي محلي آن شهر به گردشگران معرفي كنيم. به عنوان مثال اگر به استان فارس سفر كنيم، سعي‌مان بر اين است كه گردشگراني را كه به آن شهر برده‌ايم، حتما كلم‌پلو را امتحان كنند. متاسفانه خيلي از رستوران‌هايي كه در شيراز هستند، كلم‌پلو را در منوي غذاهاي‌شان ندارند. در هر شهري، مردم غير از جاذبه‌هاي تاريخي و فرهنگي آن شهر، بايد غذاي محلي آن شهر را هم امتحان كنند. ولي به‌طور كل خيلي كم پيش مي‌آيد كه آژانس‌ها فقط تور غذا بگذارند. اما حتما هر يك از ما جداي آن شغلي كه داريم، اتفاق افتاده است كه دوستان‌مان را تشويق كنيم كه به فلان استان سفر كنند تا غذاي معروف آن استان را نوش جان كنند.
راهنماي تور