مصرف، اسراف، توسعه
نيوشا طبيبي
۱- گفته‌هاي وزير نيرو درباره مصرف فراوان و اسراف‌كارانه در كشور اگرچه با ظرافت و زيركي بيان نشده اما مسلما رنگي از واقعيت دارد. اين درست است كه عده زيادي از هموطنان در تنگناي اقتصادي غم نان دارند اما وجود افرادي كه مصرف بي‌حد و حصر مسرفانه و غيرمنطقي دارند قابل كتمان نيست. عده اخير باري بر دوش جامعه هستند و بخش بزرگي از منابع حياتي كشور را به هدر مي‌دهند و در بهترين حالت به زباله تبديل مي‌كنند؛ در مصرف آب و انرژي هم حد و مرزي براي خود قائل نيستند. انصاف اين است كه وزير راست مي‌گويد: ما ايرانيان مقدار زيادي از گندم و برنج توليدي و وارداتي خود را دور مي‌ريزيم و نابود مي‌كنيم.
۲- براي عبوراز سختي‌هاي اقتصادي و رسيدن به رفاه و توسعه و برخوردار شدن از مواهب جامعه‌اي پيشرفته، عزم جزم لازم است. براي آنكه محيط زيست كشور زنده بماند و حفاظت شود، به كاري بيش از كامنت گذاشتن و لايك زدن نياز است. اگر بخواهيم براي عبرت گرفتن از تاريخ، داستان پيشرفت ملل ديگران را بازخواني كنيم، مي‌بينيم كه آنها متعصبانه از اقتصاد و توليد ملي‌شان دفاع كرده‌اند و پاي آن ايستاده‌اند بلكه هزينه داده‌اند. امروز در بسياري از كشورهاي پيشرفته كه محسود ديگرانند، خريد كالاي داخلي امري محرز و بايسته و معمول است و اگر شهروندي كالاي خارجي بخرد گويي خلاف عرف و عادت رفتار كرده و به توليد ملي صدمه رسانده. روشن است كه ممنوع كردن و افزايش تعرفه كالاهاي وارداتي تاثير چنداني بر ميزان مصرف ندارد. اين فرهنگ مصرف است كه بايد اصلاح شود
۳- نوع كالاي مصرفي، ميزان واقعي احتياج به آن و مقدار پسماندي كه از خريد و مصرف به جا مي‌ماند، نكاتي هستند كه براي حفاظت از محيط زيست و رونق توليد و شكوفايي اقتصادي بايد بيش از پيش به آنها توجه كرد.
توليدكنندگان اروپايي در بسته‌بندي كالاها معمولا از دو استاندارد پيروي مي‌كنند: يك - استاندارد اتحاديه اروپا كه معطوف به حداقل رساندن مصرف پلاستيك و مواد غيرقابل بازيافت است و دو، استانداردي براي صدور كالا كه به نقاط ديگر جهان به ويژه غرب آسيا - كه قوانين آسان‌تري براي ممنوعيت مواد غيرقابل بازيافت دارند – رعايت مي‌شود. مواد پلاستيكي و غير قابل بازيافت معمولا قيمتي كمتر از مواد طبيعي و قابل بازيافت دارند و در نتيجه صادركنندگان اروپايي آن را به قيمت آسيب رساندن به محيط زيست كشور مقصد ترجيح مي‌دهد. اسناد و مدارك اين موضوع توسط عده‌اي از علاقه‌مندان به محيط زيست جمع‌آوري شده و در اينترنت قابل دسترسي است. لازم است مراجع مسوول نظارت بر واردات و البته سازمان حفاظت محيط زيست در اين موضوع دقت بيشتر داشته باشند. فرهنگ‌سازي و آموزش شهروندان براي خريد كالاهايي كه پسماند كمتري دارند و موجب ايجاد آلودگي كمتري در محيط‌زيست ايران مي‌شوند بسيار ضروري است.