حضور NGO ها
در كنار استارتآپها
صادق ترابيان
در راستاي حضور سمنها و NGOها در فضاي كسب و كارهاي مجازي بايد چند نكته را مد نظر قرار داد. حضور سمنها در فضاي كسب و كار مجازي و به صورت كليتر كمك به استارتآپها بستگي به شرايط دارد. اول از همه بايد مشخص كرد كه منظور ما از NGOهايي كه به كمك استارتآپها ميآيند، چه نوعي
است.
بعد از مشخص شدن نوع NGO بايد به اين نكته دقت كرد كه اكوسيستمي كه در كشور وجود دارد، با ساير كشورهايي كه سمنها نيز به كمك استارتآپها آمدهاند، متفاوت است. اين تفاوت از فرهنگ تا فضاي كسب و كار را
شامل ميشود.
در كشورهاي ديگر نمونههاي موفقي از حضور NGOها كنار استارتآپها در توسعه روستايي وجود دارد. اما در خصوص ايران اوضاع كمي متفاوت است.
مهمترين چالشي كه استارتآپها با آنها مواجه هستند، نبود قانونگذاري صحيح است. در اين حوزه نيز NGOها نميتوانند كمكي به استارتآپها كنند. رفع موانع مجوزي اگر از سوي دولت رفع شود،
NGO ها ميتوانند با دادن وامهاي قرضالحسنه به كسب و كارهاي مجازي به خصوص در اكوسيستمهاي كوچكي مانند روستا، زمينه را براي بهبود اوضاع
فراهم كنند.
در برخي كشورهاي در حال توسعه نيز اين روند وجود دارد. بهطور مثال در هند نهادهاي مردمنهادي در راستاي كمك به استارتآپهاي روستايي و كوچك پيشقدم شده و با دادن وامهايي، به رشد و توسعه كسب و كارها در بازارهاي كوچك و روستايي
كمك كردند.
در اكوسيستمهاي كوچك به دليل تفاوت فرهنگي اعتماد به كسب و كارهاي نوپا به سختي صورت ميگيرد. سمنها به دليل ماهيت مردمي كه دارند، ميتوانند زمينههاي اين اعتماد را در اكوسيستمهاي كوچك روستايي فراهم كنند. بارها ديده شده افراد يا كسب و كارهايي براي كمك به بهبود وضعيت اقتصادي به شهرها و روستاهاي كوچكي ميروند اما در آنجا به دليل عدم همراهي از سوي محليها، بعضا با مشكلات جدي مواجه ميشوند.
به نظر بنده سمنها با حمايتهاي مالي و فرهنگي از كسب و كارهاي روستايي غيربومي ميتوانند بسترهاي فعاليتهاي استارتآپها را در مناطق كوچك ايجاد كنند.