اليود كيپچوگه ماراتن را زير دو ساعت دويد
ركوردشكني در شرايط آزمايشگاهي
مسافت دوي ماراتن در كمتر از دو ساعت به پايان رسيد. اين آخرين نقطه مسابقه‌اي سخت بود كه همه با لبخند براي هم تعريف مي‌كردند. هنگامي كه اليو كيپچوگه وسط ميدان وين‌پارك از خط پايان مسابقه عبور كرد، گفت: «اين بهترين لحظه زندگي من است.» در آن لحظه او به ساعت نگاه كرد كه 1:59.40.2 را نشان مي‌داد. در ميان تمام معاني بزرگي كه اين زمان دارد، مي‌توان از اين اتفاق تا سال‌هاي سال براي نسل‌هاي بعد تعريف كرد؛ مرجعي براي بازگشت به تاريخ.
البته قبل از اين همه مي‌دانستند كه كيپچوگه يك ورزشكار فوق‌العاده است. او فقط در يك روز مه‌آلود در اتريش دكمه را فشار داد و با متوقف شدن ساعت يك دنياي جديد رو به ورزش باز شد؛ دنيايي كه حالا همه با كمال ميل آن را نگاه مي‌كنند. دونده 34 ساله كنيايي با تحمل تمام فشارهاي بدني در پياده‌روي خوراك مناسبي براي روزنامه‌هاي صبح فراهم كرد. كيپچوگه اعتراف كرد: «من ديروز فشار بسيار زيادي را تحمل كردم. من از سراسر جهان تشويق‌هاي زيادي را دريافت كردم. رييس‌جمهور كنيا با من تماس گرفت. وقتي از تعداد زيادي آدم مشهور تماس دريافت مي‌كنيد فشار زيادي روي دوش شما قرار مي‌گيرد.»
كيپچوگه برنامه زندگي‌اش كه بيدار شدن هر روزه راس ساعت 4:50 و تمرين تا ساعت 8:15 است را سخت‌ترين بخش زندگي خود توصيف كرد؛ برنامه‌اي سخت براي رسيدن به سعادتي ساده و آينده‌دار. مقايسه كاري كه ورزشكار كنيايي انجام داد با ديگر اقدامات ورزشي خارق‌العاده اجتناب‌ناپذير است. مي‌توانيم مراجعه كنيم به 65 سال قبل و سراغ راجر بانيستر را بگيريم كه يك مايل را زير 4 دقيقه طي كرد و آنچه تا پيش از خودش غيرممكن تلقي مي‌شد را ممكن كرد. حتي مي‌توانيم دامنه موفقيت كيپچوگه را بكشانيم تا نخستين انساني كه روي ماه راه رفت، يعني نيل آرمسترانگ، چراكه عملياتي كه براي كيپچوگه انجام شد شبيه به عملياتي بود كه براي برنامه‌ريزي‌هاي نظامي با بودجه‌اي بسيار زياد صورت مي‌گرفت. بايد بدانيم يك تيم 41 نفره دونده كنيايي را ساپورت مي‌كردند. اول از همه وين به جاي لندن انتخاب شد تا شرايط بهتري براي دونده به وجود بيايد. كيپچوگه هر كيلومتر را بين 2:48 تا 2:52 طي كرد. هفت تيم فني دويدن كيپچوگه را زيرنظر داشتند و نه تنها سعي مي‌كردند دونده را در سمت راست نگه دارند، بلكه با مسيرياب او را از برخورد احتمالي با كوچك‌ترين نسيمي محافظت مي‌كردند. اين كار البته بحث‌برانگير نيز شد. ليزرهاي پيش‌بيني مسير به عنوان محافظ دونده در برابر از دست دادن بهترين مسير در جاده حضور داشتند. مشكل اينجاست كه اين ورزشي نيست كه ما مي‌شناختيم. چاله‌ها و موانع نمي‌توانند زنده باشند و از سر راه كنار بروند. مسير كيپچوگه كاملا مسطح و تا 90درصد مستقيم بود. INOES يك شركت پتروشيمي است كه بنا بر گزارش 15 ميليون پوند از اين رويداد شكار كرده است. البته استفاده از اسپانسرها در اين كار اجتناب‌ناپذير است. جيم راتكليف بنيانگذار ثروتمند‌ترين شركت در انگلستان در كنفرانس مطبوعاتي كنار كيپچوگه نشست. همه مي‌دانيم هنگامي كه كيپچوگه به عنوان يك ورزشكار تحت قرارداد با شرت نايكي، غول لباس ورزشي، در مسابقه معرفي مي‌شود، باعث مي‌شود كفش‌هاي اين شركت با قيمت 240 پوند به فروش برسند و سود فوق‌العاده‌اي نصيب نايكي شود. كفش‌هايي كه كيپچوگه به پا داشت نمونه اوليه جديدترين طراحي شركت است كه به انسان حالت پرواز مي‌دهد. حال بايد پرسيد چقدر از موفقيت اين دونده مربوط به ويژگي انساني و ماهيچه‌هاست؟
پيشرفت‌هاي تكنولوژيك مختص دووميداني نيست. كيپچوگه به هيچ عنوان ناراحت نيست كه IAAF شاهكار او را به عنوان يك ركورد رسمي ثبت نمي‌كند. در هر حال اين تاثيري بر اين ندارد كه او بهترين زمان تاريخ ماراتن را ثبت كرده است. اين درمورد شكستن موانع است. براي اينكه بدانيم هيچ انساني محدود نيست.
منبع: گاردين