آيت‌الله موسوي‌تبريزي:
در انتخابات مجلس اول مسعود رجوي
و موسي خياباني كانديدا بودند اما راي نياوردند
«در مجلس اول و در ماجراي اشغال سفارت امريكا مرحوم يدالله سحابي و محمد منتظري خواستار مذاكره مستقيم با امريكا شدند كه راي نياورد.» اين يكي از جملات آيت‌الله موسوي‌تبريزي است كه در گفت‌وگويي كوتاه و خواندني با اعتمادآنلاين مطرح شده است. او كه در بخشي ديگر از گفت‌وگو، گفته است «تندروها در صورت رفتن به مجلس با دروغ، رياكاري و تملق رفتار مي‌كنند و معلوم است كه نمي‌توانند قانون‌هاي خوبي به تصويب برسانند»، به تجربه حضور خود در انتخابات مجلس اول پرداخته است؛ مجلسي كه اين روزها به‌واسطه ارجاع حسن روحاني، رييس‌جمهوري به آن و تاكيد بر اينكه بهترين مجلس در 10 دوره اخير بوده، بار ديگر به سطح اخبار روزنامه‌ها و جرايد راه يافته است.
حسن روحاني رييس‌جمهوري چندي پيش در يكي از جلسات هفتگي هيات دولت، در سخناني كه از سوي خبرگزاري جمهوري اسلامي به عنوان نخستين سخنراني رسمي رييس‌جمهوري درخصوص انتخابات يازدهمين دوره مجلس شوراي اسلامي بازتاب يافت، با اشاره به اينكه به عقيده روحاني، نخستين دوره مجلس شوراي اسلامي، بهترين مجلس در طول تاريخ انقلاب اسلامي بوده، گفته بود: «در آن مجلس، نظارت به اين شكل وجود نداشت و حتي شوراي نگهبان و اين همه دفاتر نظارتي وجود نداشت و همه از جناح‌هاي مختلف آمدند و ثبت‌نام كردند؛ حتي منافقين هم در آن انتخابات ثبت‌نام كردند. همچنين گروه‌هايي مانند دفتر هماهنگي، نهضت آزادي و جبهه ملي نيز ثبت‌نام كردند و بهترين انتخابات و بهترين مجلس ثمره آن بود.» اين سخنان روحاني اما بلافاصله با واكنش برخي مخالفان دولت مواجه شد و در ادامه اسحاق جهانگيري، معاون اول رييس‌جمهوري را نيز به ارايه توضيحاتي تكميلي واداشت؛ توضيحاتي با اين محتوا و مضمون كه آنچه مراد حسن روحاني بوده، به هيچ عنوان زيرسوال بردن قانون و به‌ويژه بحث نظارت‌هاي قانوني در انتخابات از سوي شوراي نگهبان نبوده و بالعكس، حسن روحاني چنان‌كه به صراحت نيز گفته بود، خواستار رعايت مُر قانون در برگزاري انتخابات بوده است. با اين حال او تاكيد داشت بايد اجازه داده شود همه سلايق و ديدگاه‌هايي كه در چارچوب قانون فعاليت مي‌كنند، امكان حضور در انتخابات را پيدا كنند.
دبير مجمع محققين و مدرسين حوزه علميه قم نيز با اشاره به آن استدلال روحاني كه به موجبش مجلس اول را بهترينِ مجالس خوانده بود، معتقد است حضور همه سليقه‌ها در انتخابات هم موجب مي‌شود راي‌هاي بيشتري به صندوق‌ها ريخته شود و هم اينكه اسباب تشكيل مجلسي كارآمد را مهيا مي‌كند. آيت‌الله موسوي‌تبريزي گفته است: «در انتخابات مجلس از تبريز كانديدا شده بودم و با ۶ نفر از اعضاي مجاهدين خلق رقابت مي‌كردم. در واقع همه بودند و اين درنهايت تشخيص مردم بود كه به چه كسي راي بدهند. حتي موسي خياباني از حوزه تبريز و مسعود رجوي به دور دوم انتخابات راه يافتند و در آن مرحله از رفتن به مجلس بازماندند.»
او همچنين با اشاره به تاثير حضور همه جريان‌ها بر افكار عمومي گفت: «مردم وقتي مي‌ديدند كانديداهايي با اختلاف‌نظرهايي جدي در انتخابات هستند، مي‌فهميدند كه قرار است در يك انتخابات آزاد راي بدهند. در چنين شرايطي آنهايي هم كه به هر دليل شايستگي نداشتند، از سوي مردم پس زده مي‌شدند و نمي‌توانستند ادعا كنند كه حق‌شان ناديده گرفته شده است.»
موسوي‌تبريزي ادامه داد: «در انتخابات مجلس اول نهضت آزادي، ملي‌مذهبي‌ها، حزب جمهوري‌اسلامي و خلق مسلمان نماينده داشتند و حتي چهره‌هايي كه از ملي‌مذهبي‌ها هم تندتر بودند، به عنوان اقليت در مجلس اول حضور پيدا كردند كه صداي‌شان شنيده مي‌شد، اما نمي‌توانستند نظرشان را به قانون تبديل كنند. مثل بحث تسخير لانه جاسوسي كه مرحوم يدالله سحابي و محمد منتظري خواستار مذاكره مستقيم با امريكا شدند كه خب، راي نياورد. اما نتيجه اين بود كه آزادي مجلس عيان مي‌شد.» آيت‌الله موسوي‌تبريزي همچنين توضيح داده است: «با توجه به اينكه نظام به مجلسي پويا و كارساز احتياج دارد، بايد انتخاباتي برگزار كنيم كه همه بتوانند در آن شركت كنند. اين نظارت استصوابي كه قبل از رحلت امام برقرار نبود بايد كنار گذاشته شود و فقط افرادي ردصلاحيت شوند كه در دادگاه حكمي براي‌شان صادر شده باشد. چون در شرايط كنوني خيلي از شايسته‌ها رغبتي به شركت در انتخابات نشان نمي‌دهند.»
اين پژوهشگر ديني ادامه داد: «عده‌اي كه به‌خاطر تندروي و تحليل‌هاي غلط از وقايع نزد مردم جايگاهي ندارند، با اصرار بر تداوم نظارت استصوابي اين هدف را دنبال مي‌كنند كه رقيب را قبل از شروع رقابت از دور خارج كنند تا بلكه با راي‌هايي كم‌شمار بتوانند مجلس‌نشين شوند يا گزينه خود را به سِمت رياست‌جمهوري برسانند كه اين نوع رفتار آشكارا با مصالح نظام و مردم در تضاد است.» آيت‌الله موسوي‌تبريزي در پايان سخنانش گفته است: «تندروها در صورت رفتن به مجلس با دروغ، رياكاري و تملق رفتار مي‌كنند كه معلوم است نمي‌توانند قانون‌هاي خوبي به تصويب برسانند.»