حرف‌هاي خواندنيِ حسين مسافر آستانه درباره سفارشي‌سازي
برسد به گوش آنها كه بايد برسد
گروه هنر و ادبيات
حسين مسافرآستانه، كارگردان تئاتر و از مديران با‌سابقه اين حوزه چندي است نمايش «برگشتن» را با موضوع مصائب خرمشهر در سال‌هاي پس از جنگ روي صحنه دارد. مسافر آستانه همانطور كه در منش و روش مديريتي به عنوان انسان پاك‌دست و محجوب شناخته مي‌شود، به همان اندازه هم در سكوت و مهجور نمايش روي صحنه آورده است. چهره‌‌اي كه در تمام اين سال‌ها چيزي براي خودش نخواسته بلكه در نمونه جشنواره‌اي مانند جشنواره تئاتر دفاع مقدس، براي ارتقاي كيفي آثار نيز كوشيده و كارهاي گفته و نگفته را تنها با نيت قلبي و فرهنگي پيش برده، نه پر كردن جيب! چنانچه از بعضي سراغ داريم. او حالا در گفت‌وگويي كه با خبرگزاري مهر انجام داده درباره بحث سفارش به هنرمندان و «انگ» سفارشي‌سازي در حوزه دفاع مقدس اظهارنظرهاي قابل تاملي داشته كه لازم است روي آنها انگشت تاكيد بگذاريم. «فكر مي‌كنم هم هنرمندان و هم مديران با هم در اين قصور شريك هستند. اصل اينكه توليد يك تئاتر يا فيلم يا موسيقي ارزشمند به عنوان تكليف به جامعه هنري سفارش داده شود، هيچ ايرادي ندارد. خيلي خوب است كه مديران اينقدر باهوش باشند كه بتوانند موضوعاتي را سفارش دهند كه نياز فرهنگي است. من با اصل سفارشي بودن مشكلي ندارم ولي آنقدر چگونگي اين سفارش دادن بد اعمال شده كه ضد خودش عمل مي‌كند. سفارش‌دهنده به دليل پر كردن يك مناسبت و نه برطرف كردن يك نياز فرهنگي، در آخرين لحظه و بدترين شرايط به يك نفر سفارش كار مي‌دهد. هنرمند هم مقصر است، چون بدون اينكه نسبت به موضوع سفارش دغدغه داشته باشد، سفارش را مي‌پذيرد. اين اتفاق دردناك است و همين اتفاق است كه بحث سفارشي را تبديل به يك انگ نامطلوب كرده است، وگرنه اين هوشمندي مدير و هنرمند است كه يك موضوع و نياز فرهنگي را در قالب سفارش دادن و با حمايت مناسب، به صورت يك كار با كيفيت توليد كنند. هنرمند نبايد به خود خيانت كند و تنها به دليل يك حمايت ناچيز و در مدت زماني كم، يك اثر سطحي و بي كيفيت را روي صحنه ببرد. هنرمند كاسب نيست و نگاه كاسب‌كارانه موضوع سفارش را خراب مي‌كند. من ۱۰ سال است كار نكرده‌ام و اگر قرار بود سفارشي كار كنم طي اين ۱۰ سال كار مي‌كردم. هيچ‌كسي هيچ سفارشي به ما نداده است. ما از سال گذشته به دنبال سالن بوديم و در شرايط سخت‌تر از شرايط معمول كار كرديم. جواد نوري از سال گذشته پيگير بود و نوبت سالن را از سال گذشته براي قرار گرفتن در اجراهاي سال ۹۸ گرفتيم. اميدواريم از ما حمايت كنند چون به‌شدت نياز به حمايت داريم زيرا تئاتر بدون حمايت نمي‌تواند روي پاي خود بايستد.» در كنار اين اظهارات بايد دقت كنيم كه او نيز مانند بسياري كارگردانان ديگر دغدغه حمايت دارد ولي از هرچه بگذريم، گل گفت حسين مسافر كه نگاه كاسب‌كارانه و بدون دغدغه است كه هر ساخت و ساز هنري را مخدوش مي‌كند. برسد به گوش آنها كه بايد.