سناريويي احتمالي
اين اختلال به‌طور قطع با اين هدف انجام شده كه هواپيماي ساقط شده، اولا ايراني نباشد تا فشار بين‌المللي وارد شود، ثانيا غربي نباشد كه آنان را عصباني نكند. بنابراين بهترين حالت بايد هواپيماي يك كشور نزديك به ايران مثل اوكراين باشد. اوكرايني كه اخيرا نيز ترامپ در رابطه با آن دچار مشكل شده است. پرسش اصلي اين است كه اگر چنين اقدامي از سوي امريكا صورت گرفته يا محتمل است كه صورت گرفته باشد، پس چرا مقامات ايراني سكوت كردند يا هيچ چيزي درباره اين احتمال نمي‌گويند؟ پاسخ روشن است. همان‌طور كه دوست ندارند درباره ربودن اسناد چيزي بگويند. اين را نافي ادعاهاي موجود تلقي خواهند كرد و به منزله اينكه اقرار به قدرتي از طرف مقابل است براي آن پاسخي وجود ندارد. بنابراين مسكوت گذاشته مي‌شود! متاسفانه تكذيب اوليه اصابت موشك نيز به اين مشكل دامن زد كه از اين پس نتوانند بر چنين احتمالي تاكيد كنند، زيرا مساله آن تكذيب مهم‌تر از اصل ماجرا شد. با اين حال به نظر مي‌رسد كه موضوع حداقل در سطح رسيدگي مهم است. يكي از ايرانيان حقوقدان بين‌المللي نيز در اين مورد نوشته‌اند كه مهم است. «جملات سردار حاجي‌زاده در تشريح ماجرا قابل تامل است: مي‌گويد «به سامانه اعلام شده كروز شليك شده»، «سيستم ارتباطي اپراتور با اختلال مواجه بود»، شايد «جمينگ» باعث شده. آيا منظور اين است كه حمله سايبري در آن ساعت صورت گرفته؟ تشخيص كروز به جاي هواپيما مي‌تواند ناشي از اين حمله باشد؟ اگر حمله سايبري نقشي در اين فاجعه داشته، مصداق «جنايت جنگي» است. پاسخ به آن نيز نبايد الزاما «نظامي» باشد. ايران مي‌تواند در برابر اين جنايت جهان را با خود همراه و همسو سازد و زمينه شكست انتخاباتي ترامپ را فراهم كند. همه دولت‌ها هم استقبال خواهند كرد! تحقيق و شفافيت مي‌طلبد.» شايد با يك رسيدگي بين‌المللي بتوان ابعاد واقعي ماجرا را روشن كرد، هرچند ساير ابعاد اين حادثه به قوت خود باقي است.