سلامت؛ اولويت اسلام

رهبر انقلاب اسلامي روز گذشته در حاشيه غرس دو اصله نهال ميوه گفتند كه هر چه به سلامت جامعه و جلوگيري از شيوع بيماري كرونا كمك كند، حسنه و هر چه به شيوع آن كمك كند، سيئه است. اكنون كه بحران شيوع ويروس كرونا كشور ما را نيز درگير كرده با توجه به آنكه كشور ما جمهوري اسلامي و منتسب به اسلام است و ...

هر كنشي كه در اين مملكت انجام مي‌شود به حساب اسلام گذاشته مي‌شود، تكليف ما در مواجهه اخلاقي با مسائل بيش از ديگر كشورهاي جهان است. ايران، كشوري است اسلامي و به مملكتِ امام زمان(عج) شناخته مي‌شود؛ بنابراين به هر ميزان كه ما در اين زمينه‌ها با رويكردي اخلاقي ورود كنيم به‌ نام امام زمان(عج) تمام مي‌شود و چنانچه روندي معكوس در دستوركار قرار گيرد به ضرر اسلام و نظام اسلامي است. مساله ديگر اين است كه اساسا، سلامت انسان مهم‌تر از هر مساله جانبي است. مساله سلامت، مساله اول هر جامعه و دولتي است و حتي از اقتصاد كشورها هم مهم‌تر است. در جهان بشري، سلامت حرف اول را مي‌زند. همچنان كه در اسلام هم به سلامت بيش از هر موضوع ديگري اهميت داده شده است. آنقدر كه در رابطه با حفظ سلامت، آيات و روايات متعددي داريم و تعداد آيات و روايت مربوط به ديگر مسائل به ‌مراتب كمتر است. سلامت انسان آنقدر براي اسلام مهم است كه گاهي بعضي از امور حلال به ‌اين واسطه حرام مي‌شود. به اين معنا كه هر امر حلالي كه سلامت انسان را به خطر بيندازد، حرام است. مثال براي اين گفته، بحث روزه است كه جزو واجبات است. اما همين روزه اگر باعث ضرر و بيماري براي فرد باشد، امري كه واجب است تبديل به امر حرام مي‌شود. علاوه بر اين مسائل بايد درباره اين بيماري تاكيد كنيم كه رعايت و مبارزه با آن صرفا مساله‌اي فردي نيست و تنها مسوولان بهداشت و درمان در قبال آن مسووليت ندارند؛ بلكه تمامي شهروندان در حد و اندازه خودشان مسوولند و بايد نكات بهداشتي را رعايت كنند. همچنين براي اينكه زحمات كادر درماني بيمارستان‌ها بيشتر نشود همه بايد به نوبه خود به اين عزيزان زحمتكش كمك كنيم. بنابراين رعايت اصول و نكات بهداشتي همچون صواب جهاد است و حسنه فراواني به ‌دنبال دارد و عدم رعايت آن سيئه‌اي‌ است، عظيم.