مكاشفه ابرك، سگ قربانعلي

 رمان مكاشفه ابرك، سگ قربانعلي به تازگي در نشر آگه منتشر شده. اين رمان درباره دختر نوجواني است كه مردم روستاي زادگاهش با بلاي بي‌آبي و خشكسالي دست و پنجه نرم مي‌كنند. برحسب باوري قديمي او بايد به عقد آب دربيايد تا آسمان با زمين آشتي كند. صابر كه عاشق حنانه است زمين و زمان را به هم مي‌دوزد تا دخترك را نجات دهد و با خود ببرد. «در چشم‌هاي سرخ اسب سفيد قاسم، درختان خرما سينه مي‌زدند. آسيه گيس‌هاي بافته‌اش را انداخت پشت كتف و از پنجره سرك كشيد. قاسم بدون اينكه قاب پنجره را نگاه كند دلش پايين ريخت. پنجره‌ چوبي بسته و بوي اسپند از روي سنگفرش و دهل و اسب رد شد، پيچيد لا‌به‌لاي نخلستان. قاسم تند‌تند يال و دم اسب را حنا ماليد و روي گردنش دعا نوشت تا تن درددار اسب را از ميانه‌ حوضچه‌ لجن رد كنند. پرچم‌هاي سياه كه از در و بام خانه‌ها معلق مانده بود و باد روي‌شان نوحه مي‌خواند، مي‌گفت كه چيزي به محرم نمانده است. صابر، پشت يكي از پرچم‌هاي سبز ايستاد و براي ساجد رجز خواند. ابرك سرش را پايين انداخت و رفت تا ميانه‌ مه و دود اسپند و بيرق‌هاي سرخ گم شود. درِ چوبي سقاخانه نيمه‌باز شد و دستي لرزان كاسه‌اي خون به حنانه تعارف كرد. سرش را گذاشت روي شن‌هايي كه كم‌كم خنك مي‌شدند و به صداي همهمه مردها گوش داد. چشم‌هايش سنگين شد و خوابش برد. نور زرد قهوه‌خانه پاشيد روي صورت شعيب و مرد نگاه غمزده‌اش را به قليان شيشه‌اي دوخت و دستش را روي گوش‌ها گرفت و شروع كرد به فائز‌خواني. بغض قهوه‌خانه تركيد و عينك چشم‌هاي تارش را روي هم گذاشت. عنكبوت راهش را كشيد و رفت آن بالا، لاي درز سقف پنهان شد و خوابيد. ماه ابرك را ديد كه خوابيده و دارد خواب مي‌بيند. مردها دو تا دو تا از در قهوه‌خانه بيرون زدند و ميان سياهي كوير گم شدند. ابرك نور لرزان فانوس‌ها را ديد كه آرام و بي‌صدا ميان قفس نشسته بودند و شب را نگاه مي‌كردند. صداي پچ‌پچ مردها از دوردست مي‌آمد. بحث هر شب جيرجيرك‌ها داغ شده بود.» از الهامه كاغذچي پيش‌تر خاطرات زني كه نصفه مرد و چهارشنبه ديوانه منتشر شده بود. تعدادي از داستان‌هاي كوتاه او هم در مجلات و نشريات ادبي منتشر شده است.