روابط مسكو و واشنگتن پس از انتخابات امريكا

كارشناسان پيش‌بيني مي‌كنند انتخابات امريكا با هر نتيجه‌اي كه به پايان برسد، تاثير چنداني بر بهبود روابط واشنگتن و مسكو نگذارد. به گزارش روزنامه گاردين، پس از چهار سال بحث و مناقشه در خصوص نقش كرملين در سياست امريكا، اكنون در آستانه سوم نوامبر، در تبليغات انتخاباتي دو نامزد حرف چنداني از تباني با روسيه، مداخله اين كشور در انتخابات يا رسوايي‌هاي اوكراين به ميان نمي‌آيد.  شايد علت اين است كه مسكو هنوز هم مي‌خواهد در انتخابات امريكا مداخله كند: كريستور ري رييس اف‌بي‌آي ماه گذشته اعلام كرد: اين سازمان «تلاش‌هاي بسيار فعالانه‌اي را از سوي روس‌ها براي تاثيرگذاري بر انتخابات سال 2020 امريكا» مشاهده كرده است. به گفته او، اين تلاش‌ها عمدتا مبتني بر انتشار اطلاعات غلط با هدف بدنام كردن جو بايدن نامزد دموكرات‌ها در انتخابات سوم نوامبر بوده‌اند. كيفرخواستي كه امريكا هفته گذشته عليه 6 هكر اطلاعات نظامي روس صادر كرد نيز همين تهديد بالقوه را نشان مي‌دهد. با اين حال، با نزديك شدن به واپسين روزهاي تبليغات انتخاباتي و برتري قابل توجه بايدن در نظرسنجي‌ها، به نظر مي‌رسد پوتين نمي‌خواهد همه تخم‌مرغ‌هايش را در يك سبد بگذارد. رييس‌جمهور روسيه عمدا از تاييد ادعاهاي بي‌اساس دونالد ترامپ در مورد هانتر، پسر بايدن و معاملات تجاري گذشته‌اش در اوكراين خودداري كرده و گفته است كه هيچ چيز مجرمانه‌اي در اين معاملات مشاهده نكرده است. پوتين همچنين به زمينه‌هاي مشترك با دموكرات‌ها در مسائلي چون ايدئولوژي دموكراسي اجتماعي و كنترل تسليحات اشاره كرده است.  رهبر روسيه و بايدن قطعا يكديگر را از برخوردهاي‌شان در گذشته مي‌شناسند، هر چند رابطه‌شان به گرمي آنچه ترامپ ادعا مي‌كند، نيست. بايدن در گفت‌وگويي با نيويوركر مي‌گويد: در نشستي با پوتين در سال 2011 به او گفتم «من به چشمان تو نگاه مي‌كنم و فكر مي‌كنم تو روحي در بدن نداري.» او در پاسخ به من نگاهي كرد، لبخندي زد و گفت: «ما خيلي خوب يكديگر را درك مي‌كنيم.» بايدن ديگر از مساله نخ‌نماشده تباني ترامپ با پوتين و مداخله روسيه در انتخاب ترامپ در تبليغات انتخاباتي خود استفاده نكرده است، چراكه بحران كرونا روي انتخابات سايه افكنده است و مشاوران بايدن نيز احساس مي‌كنند، راي‌دهندگان ديگر حوصله ندارند چيزي از روسيه بشنوند. مايكل كارپنتر، مشاور سياست خارجي بايدن در زمان رياست‌جمهوري باراك اوباما كه هنوز با ستاد انتخاباتي او در ارتباط است، مي‌گويد: در حال حاضر مهم‌ترين مسائل براي راي‌دهندگان امريكايي سوءمديريت ترامپ در بحران كرونا، مساله اقتصاد و خطر ملي‌گرايي سفيدپوست‌هاست. در مقابل، كساني كه اكنون درگير مساله معيشت خود هستند، كمترين اهميتي به مداخله روسيه در انتخابات 2016 نمي‌دهند.  همچنين اين امكان وجود دارد كه «رسوايي روسيه» اصلا تاثير خاصي بر پيروزي در انتخابات نگذاشته باشد: هواداران ترامپ اين اتهامات را «اخبار جعلي» مي‌خوانند و بسياري از مخالفانش بيشتر روي ديگر مسائل تمركز دارند. نينا خروشچوا، استاد روسي امريكايي روابط بين‌الملل در نيو اسكول نيويورك مي‌گويد: مساله روسيه بيشتر در رسانه‌ها بازتاب دارد. دانشجويان من هيچ اهميتي به روسيه نمي‌دهند؛ آنچه براي‌شان مهم است، جنبش‌ ضد نژادپرستي بلك لايوز متر و افشاگري‌ها عليه متجاوزان جنسي (جنبش مي‌تو) است. بحث معاملات تجاري پسر بايدن در اوكراين نيز نتوانسته از هسته اصلي هواداران ترامپ فراتر برود و تلاش اخير براي طرح دوباره اتهامات عليه بايدن با شكست روبه‌رو شده است. اگر مسكو واقعا به پيروزي ترامپ در انتخابات سال 2016 كمك كرده باشد، بايد گفت رييس‌جمهور امريكا با وجود اينكه از شخص پوتين تعريف و تمجيد كرده، اما در چهار سال اخير كمكي به بهبود روابط واشنگتن و مسكو نكرده است. با اين حال، نفرت او از ائتلاف ميان كشورهاي غربي و سياست انزواطلبانه او يعني «اول امريكا» چيزي است كه پوتين و كرملين دوست دارند. همين امر نشان مي‌دهد چرا مسكو مايل است ترامپ در انتخابات پيش‌رو بار ديگر پيروز شود. آندري كورتونوف، عضو شوراي روابط بين‌الملل روسيه مي‌گويد: شايد پوتين و اطرافيانش از ترامپ خوش‌شان بيايد، چراكه او از نظر جهان‌بيني به روس‌ها نزديك‌تر است. ترامپ تجسم عيني منطقي است كه روس‌ها دنبال مي‌كنند: اينكه جهان از ارزش‌هاي ليبرال و چندجانبه‌گرايي فاصله گرفته و به سمت ارزش‌هاي سنتي و حاكميت ملي حركت مي‌كند. پوتين سياستمداراني مثل آنگلا مركل و امانوئل مكرون را چندان درك نمي‌كند و معتقد است شعارهاي ارزشي آنها پوچ و دروغين است. اگر ترامپ در كاخ سفيد باشد، حداقل مي‌داند يك رهبر ديگر هم در جهان مثل او فكر مي‌كند، حتي اگر از شخص او چندان خوشش نيايد. پوتين اوايل ماه جاري ميلادي از ادبيات به ‌شدت ضد روسي بايدن در گذشته انتقاد كرد و آن را در مقابل تمايل ترامپ براي روابط بهتر با مسكو قرار داد.  كارپنتر مي‌گويد: رويكرد بايدن در قبال روسيه شامل حمايت از گفت‌وگو بر سر كنترل تسليحات، ثبات راهبردي، مديريت بحران و كاهش ريسك از جايگاه قدرت است. بسيار ساده‌انگارانه است كه فكر كنيم سياست امريكا در قبال روسيه بايد به صورت سياه و سفيد و جنگ/صلح ديده شود. كورتونوف مي‌گويد: روسيه بر خلاف آلمان، اسراييل يا چين در جايگاه «برتر» قرار دارد و نتيجه انتخابات امريكا تاثير چنداني بر روابط دوجانبه نمي‌گذارد. اما خبر بد اينكه چه بايدن در انتخابات پيروز شود و چه ترامپ، اميدي به بهبود روابط مسكو و واشنگتن نيست. تقريبا هر چيزي كه امكان شكستنش وجود داشته اكنون شكسته و بعيد است اوضاع بهتر شود.  كيريل دميتريف، رييس صندوق ثروت ملي روسيه كه گفته مي‌شود واسطه تماس‌هاي غيررسمي با اعضاي تيم ترامپ پس از پيروزي او در انتخابات 2016 بوده، حاضر نشد بگويد دوست دارد بايدن پيروز شود يا ترامپ. اما گفت در هر دو صورت، بعيد است اوضاع از اين خراب‌تر شود. «ما اكنون بدترين روابط تاريخ را با امريكا داريم و بعيد است ديگر اوضاع از اين بدتر شود.» روسيه همچنان ادعاي دخالت در انتخابات 2016 را - چه از طريق هك كردن سرورهاي حزب دموكرات و چه با استفاده از ارتش ترول‌هاي سايبري در فيس‌بوك و توييتر - تكذيب مي‌كند.  اما فيونا هيل كه سه سال در دولت ترامپ مدير امور اروپا و روسيه شوراي امنيت ملي امريكا بود و در جريان جلسه استيضاح ترامپ شهادت داد، مي‌گويد: نيكولاي پاتروشف، مقام امنيتي جنگ‌طلب روسيه و ديگر مقامات ارشد اين كشور همگي در واكنش به او، مداخله امريكا در انتخابات 2016 را پذيرفته‌اند. روس‌ها به ما گفتند مقصر خودتان هستيد كه فضا را باز گذاشتيد. آنها گفتند تقصير شماست كه اوضاع از كنترل خارج شد. اين مقامات مي‌گويند: امريكا راه را براي دخالت روسيه باز گذاشته است و هيل احساس مي‌كند روس‌ها از اين حرف منظور دارند. وي معتقد است امريكا با اشتباهاتي كه مرتكب شده، مواد خام لازم را در اختيار روس‌ها قرار داده است. به گفته او، اگر امريكا اينقدر چندقطبي نشده بود و مشكلات ساختاري فعلي را نداشت، مداخله روسيه هيچ‌گاه اتفاق نمي‌افتاد. اكنون نيز ادعاهاي جديدي در خصوص تلاش روسيه براي اثرگذاري بر فضاي سياسي امريكا مطرح شده است و گفته مي‌شود يك وب‌سايت راست‌گرا كه ظاهرا از سوي روس‌ها راه‌اندازي شده است، قصد دارد بر راي امريكايي‌ها تاثير بگذارد. اما اكنون ديگر توجه چنداني به اين مسائل نمي‌شود، زيرا در برابر ميزان اطلاعات غلطي كه از كاخ سفيد به بيرون درز مي‌كند، تلاش‌هاي روسيه قطره‌اي در دريا محسوب مي‌شود. هيل مي‌گويد: اكنون بزرگ‌ترين خطري كه انتخابات امريكا را تهديد مي‌كند، روس‌ها نيستند، خودمان هستيم.