حذف سرمايه‌هاي نمادين؟
مازيار بالايي
چند روز پيش بود كه در پي سخنان نفرت‌پراكن و نسنجيده امانوئل مكرون، رييس‌جمهور فرانسه، موجي از نارضايتي بين كشورهاي مسلمان به وجود آمد. كار تا آنجا پيش رفت كه رجب طيب اردوغان، رييس‌جمهور تركيه، خواستار تحريم كالاهاي فرانسوي توسط ملت‌هاي مسلمان جهان شد. هرچند چنين شيوه مواجهه‌اي بسيار مدني، دموكراتيك و در بلند‌مدت ضربه‌زننده است، اما براي كشوري همچون ايران ما كه به صورت پيش‌فرض و به دليل حادث شدن تحريم‌هاي ظالمانه، بالكل از وجود كالاهاي توليد فرانسه در بازار خود محروم است، چنين تاكتيكي كارگر نيست. در نتيجه بايد طرحي ديگر انداخته مي‌شد. در چنين شرايطي، بسيج دانشجويي دانشگاه تهران با صدور نامه‌اي خطاب به شوراي اسلامي شهر تهران خواستار تغيير نام خيابان «نوفل لوشاتو» شد! اقدامي نمادين و صد البته عجيب كه نه تنها از قِبل آن كمترين آسيبي به مثلا اقتصاد فرانسه وارد نمي‌شد، بلكه در كنه آن پيامي نهفته بود كه يا نويسندگان اين نامه آگاهانه آن را منتشر كردند، يا اسير دست بازي‌گردانان خارج از فضاي دانشگاه تهران شدند. نيك مي‌دانيم كه سبب نام‌گذاري اين خيابان به نام نوفل لوشاتو به دليل اين بود كه واپسين روزهاي تبعيد بنيانگذار انقلاب اسلامي در فرانسه و در روستايي كوچك به همين نام و در حومه پاريس گذرانده شد و از آنجايي كه امام خميني (ره) در بهمن سال ۵۷ و از اين روستا به كشور نقل مكان كردند، اهميت نوستالژيك اين روستا بسيار بالا بوده است. بر همين اساس پس از پيروزي انقلاب، نام اين خيابان كه پيش‌تر بخشي از آن به نام چرچيل و بخشي ديگر به نام فرانسه (به سبب همجواري با سفارتخانه‌هاي انگليس و فرانسه) بود، به نوفل لوشاتو تغيير كرد. در حقيقت انقلابيون به سبب حس خوبي كه از اين نام مي‌گرفتند (به سبب آخرين ايستگاه تبعيد رهبر عظيم‌الشأن انقلاب قبل از پيروزي انقلاب) اين تغيير نام را صورت دادند و نوفل لوشاتو نيز تبديل به يكي از سرمايه‌هاي نمادين انقلاب اسلامي شد. اما به راستي چه در ذهن بسيج دانشجويي دانشگاه تهران گذشته كه چنين پيشنهادي را ارايه كرده‌اند؟ در بيانات بنيانگذار انقلاب اسلامي همواره خطر خشك‌مقدس‌ها و روحانيون متعصب بي‌فكر كه از قضا شخص حضرت امام(ره) نيز از گزند اذيت‌هاي اينان در امان نبودند و همواره نسبت به تحركات آنها هشدار مي‌دادند، روشن است. جرياني از داخل حوزه‌هاي علميه كه در كوران مبارزات انقلابي، طلبه‌هاي پيرو امام(ره) را تخريب، تمسخر و حتي به آنان توهين مي‌كردند و نيز مبارزه عليه حكومت شاهنشاهي را حرام مي‌دانستند و در اوان پيروزي انقلاب به ناگاه سوار بر قطار انقلاب شده و اقدام به نفوذ گسترده در نهادهاي انقلابي كردند. نه‌تنها شخص حضرت امام(ره) كه حتي در سال‌هاي پس از پيروزي انقلاب اسلامي نيز بسياري از ياران ايشان همچون شهيد مطهري و شهيد بهشتي نيز آماج حملات اين گروه قرار گرفتند. جريان خط امام كه متشكل از ياران و شاگردان حقيقي و راست‌آيين ايشان از دوران مبارزه، تبعيد و در نهايت پيروزي انقلاب بودند، در سال‌هاي بعد از رحلت بنيانگذار انقلاب و در برهه‌هاي مختلف تلاش بسياري كردند تا ماهيت ضدانقلابي، ضد امامي و در بعضي موارد نفوذي اين جريان را براي افكار عمومي تشريح كنند اما اين جريان با نفوذ خود، همچون ويروسي خطرناك پيشروي كرده و امروز بخش‌هاي مختلف نظام را تحت سلطه خود درآورده است. كار اين جريان كه ابتدائا به دنبال حذف امام(ره) بوده و امروزه در موارد متعددي از رهبري هم عبور كرده‌اند، حذف و استحاله انقلاب از آرمان‌هاي اساسي خود و تلاش براي تهي كردن انقلاب اسلامي از محتواست و در اين راستا يكي از برنامه‌هايش حذف سرمايه‌هاي نمادين انقلاب است و به نظر مي‌رسد كه با پيشنهاد حذف نام خيابان نوفل لوشاتو، به عنوان يكي از ظرفيت‌هاي نمادين جمهوري اسلامي، به دنبال حذف بيش از پيش اين سرمايه‌هاي نمادين هستند.