از فرونشست زمين تا فرونشست تاريخ و هويت
دكتر صالحي اميري يكي از مسووليت‌هاي مهم وزارت ميراث فرهنگي، گردشگري و صنايع دستي را پيشبرد دستوركاري سياستي براي ايجاد هماهنگي بين‌بخشي در نظام حكمراني و اولويت‌بخشي به حفاظت از ميراث در برابر مخاطرات زيست‌محيطي تعيين كرده است. پيگيري گفت‌وگوهاي بين‌دولتي درباره تاثير فرونشست زمين بر مجموعه‌هاي تاريخي و تمدني كشور ازسوي وزير ميراث فرهنگي، گردشگري و صنايع دستي، نه صرفا يك اقدام فني، بلكه حركتي راهبردي در جهت وارد كردن ميراث فرهنگي و محيط‌زيست به فضاي سياست‌گذاري است. اين نوع از سياست‌گذاري، برخلاف شيوه‌هاي متداول، نه به‌دنبال سود و رضايت لحظه‌اي، بلكه ناظر بر كرامت بين‌نسلي، عدالت محيط‌زيستي و بازآفريني سرمايه فرهنگي است. ما نيازمند تغيير نگاه هستيم. محيط‌زيست و ميراث فرهنگي بايد در مركز سياست‌گذاري اجتماعي قرار گيرند، نه در حاشيه آن. بايد از ميراث‌مان، نه فقط به عنوان چيزي براي حفظ، بلكه به عنوان زبان مشترك براي ساخت آينده مراقبت كنيم. اگر نمي‌خواهيم اين فرونشست‌ها به فروريزي اعتماد عمومي، عدالت اجتماعي و انسجام ملي منجر شود، بايد دوباره به صداي زمين گوش بسپاريم. زمين و تاريخ، هر دو نيازمند پاسداشتند. گفت‌وگو با طبيعت و تاريخ، همان گفت‌وگو با خودِ ماست و تنها در اين گفت‌وگوست كه مي‌توان آينده‌اي مشترك، پايدار و عادلانه ساخت.