روزبه دلاور
تيم ملي تكواندوي ايران با كسب سه مدال طلا، نقره و برنز، بعد از سال‌ها دوري از سكوي جهاني نايب قهرمان بيست و هفتمين دوره رقابتهاي قهرماني جهان در ووشي چين شد. تيم ايران پس از كره‌جنوبي در جايگاه دوم جهان قرار گرفت. ابوالفضل زندي با كسب مدال طلا در وزن منهاي ۵۸ كيلوگرم، ستاره تيم بود. آخرين باري كه ايران صاحب نشان طلاي تكواندوي مردان آسيا شده بود، برمي‌گشت به 10سال قبل. در همين رقابت‌ها مهدي حاجي‌موسايي نقره گرفت كه البته بسيار پرحاشيه بود و اميرسينا بختياري برنز وزن‌هاي خود را به ارمغان آوردند. به اين ترتيب از كاروان اعزامي تيم مردان ايران سه تكواندوكار روي سكو رفتند. در پايان رقابت‌ها ايران در رده دوم قرار گفت تا پس از هشت سال يكي از سكوهاي تيمي را از آن خود كرده باشد. با اين وجود نايب قهرماني تكواندوي ايران سايه روشن‌هايي هم داشت، ازجمله ناكامي دو مدال‌آور ايران در المپيك پاريس يعني آرين سليمي و مهران برخورداري، قهرمان و نايب‌قهرمان المپيك كه در اين مسابقات خيلي زود حذف شدند.
براي بررسي كارشناسانه عملكرد ملي‌پوشان با بيژن مقانلو، سرمربي اسبق تيم ملي گفت‌وگويي ترتيب داديم كه حاصل آن را در ادامه مي‌خوانيد.
ارزيابي كلي شما از عملكرد تيم ملي مردان ما در اين مسابقات چيست؟
جا دارد كه اول به تك‌تك بچه‌ها خداقوت و خسته نباشيد بگويم، بالاخره بچه‌ها زحمت خودشان را كشيدند اما چشم‌انداز و انتظار جامعه از بچه‌ها با توجه به مدال‌هايي كه گرفتند و اكثرشان هم قهرمانان المپيكي و آسيايي و گرندپري بودند، بالا بود. تيم ما هم خيلي قبراق بود و انتظار مي‌رفت مدال‌هاي خوش‌رنگ‌تري بگيرند اما ناگفته نماند اين تيم همان است كه ۲۰۲۲ ساخته شد. اگرحاج موسايي و زندي مدال گرفتند، ريشه‌اش از جاي ديگر است. الان بايد فكر كنيم براي المپيك ۲۰۲۸، همان‌طور كه مي‌دانيد از سال ۲۰۲۶ امتيازات ما همه صفر مي‌شود و دوباره بايد همه دنبال امتياز جمع كردن باشند. اين تيم
۶ نفره كه از سال ۲۰۲۲ مهيايش كرديم و با ۷۸ مدال با قهرماني‌هاي مختلف خودشان را نشان دادند امروز در دسترس هستند. حالا اگر خداي ناكرده در اين مسير اتفاقي رخ دهد آيا مدعياني داريم كه جايگزين اين عزيزان كنيم؟ آيا در اين مسير مي‌توانيم اين عزيزان را تا سال ۲۰۲۸ آماده نگه داريم؟ بايد نگراني بيشتر تكواندو اين باشد. اميدوارم كه آقايان با چشم‌اندازي كه دارند بتوانند اين نگراني‌ها را برطرف كنند.
به نظر شما علت اينكه برخورداري و سليمي كه از المپين‌هاي ما هستند در اين رقابت‌ها ناكام بودند، چيست؟
توقع‌ها كه بي‌جا نبود، هركدام از اينها قهرمانان المپيكي و آسيا و گرندپري بودند اما علت شكست اينها بايد از نزديك بررسي شود.همان‌طور كه گفتم بايد از اين مسابقات، درس‌هاي خودمان را بگيريم.بيشتر نگراني من اين است كه نتوانيم از پتانسيل‌مان بيشترين استفاده را ببريم. وقتي از ۲۰۲۶ امتيازات صفر شود آيا به غير از اين شش ملي‌پوش كه بذرش از سال ۲۰۲۲ پاشيده شده و الان ميوه‌اش را مي‌چينند در كنار اينها تكواندوكاران ديگري داريم كه بتوانند به عنوان مدعي ظاهر شوند يا همين شش تا را مي‌توانيم براي سال ۲۰۲۸ حفظ كنيم؟
علت اينكه اكثر قهرمانان تكواندوي ما نمي‌توانند از عنوان قهرماني خود در مسابقات مهم دفاع كنند، چيست؟
با توجه به شرايط افت و خيز در مسابقات هست اما بايد ديد شرايط چطور ايجاد مي‌شود. بايد از مربيان پايه پرسيد و از كادرفني بپرسند. الان همه بايد پاسخگو باشند.
دچار غرور كاذب مي‌شوند؟
خب وظيفه مربيان در اردوهاي تيم ملي چيست؟ مگر اولين‌بار است كه اين اتفاق براي ورزشكار ما رخ مي‌دهد و قهرمان مي‌شود؟ من فقط ناراحت اين هستم كه دوباره، دو روز ديگر مثل قديم برنگرديم و بگوييم تكواندوي ايران همين است كه مي‌بينيد! بعد از جدايي اين شش تا مي‌گويم. اين نقطه بدي است. ۲۰۲۲ كه ما آمديم تيمي نبود اما تيمي ساختيم و آماده‌اش كرديم و در الميپك نتيجه‌اش را گرفتيم. در دو رقابت جهاني در فاصله شش‌ماهه كه حضور داشتيم، پنج تا تغيير داديم تا نسل جديدي كه اعضاي فعلي هستند به خانواده تكواندو تحويل داديم. در پروسه زماني پانزده‌ماهه هم قهرمان گرندپري شدند و هم قهرمان گرنداسلم و هم آسيا و... حالا انشاءالله كه اين دومي حواس ما را پرت نكند! دوتا ۵۸تاي ما كه در مسابقات گرندپري مدال مي‌آوردند الان در وزن دو و سه مدال كسب كردند. اگر بخواهيم در باد اين دومي بخوابيم كار اشتباهي است.
حضور پانزده تكواندوكار و كسب سه مدال براي اين رشته نمره قبولي است؟
يك طلا در مسابقات ۱۲۰ امتياز دارد و براي همين مصر با كسب يك مدال طلا، پنجم جهان شد! مثل قديم نيست كه طلا ۷ امتياز و نقره و برنز، ۵ و ۳ امتياز داشته باشد. حالا يك طلا آسانسوري تيم را بالا مي‌كشد. الان مثلا برزيل را ببينيد كه بانوانش دوم شدند يا تركيه اول شد يا خيلي از كشورها نفرات جديدي را مطرح مي‌كنند. ما يك تيم‌جوان و آماده داريم اما آيا اينها را مي‌شود حفظ كرد يا تعداد ديگري را اضافه كرد؟ درباره بانوان بايد خودشان نظر دهند اما راجع به آقايان بايد تيم كارشناسانه حرف بزنند. مثلا حاج موسايي در سال‌هاي ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ باخت همه گفتند او را از اردوي تيم ملي بيرون كن اما من گفتم نه، او بايد بماند كه در گرندپري ايتاليا نقره گرفت و در گرندپري فرانسه طلا گرفت و بعد قهرمان آسيا شد و حالا هم كه ديديد. نشان داد ارزش توجه را دارد يا ابوالفضل زندي كه نوجوان بود دعوتش كرديم ارزش اين سرمايه‌گذاري را داشت. بايد كيفيتشان را سنجيد بعد ببينيم قابل ارتقا هستند يا نه. بايد هدف المپيك باشد. كيفيتي هم بگويم من از بازي حاج موسايي و زندي واقعا لذت بردم و وزن پنجم در حد خودش خوب ظاهر شد اما يك‌جاهايي به لحاظ استراتژيكي كم آورد بقيه هم توقع مي‌رفت كه ايده‌آل‌تر و هوشمندانه‌تر كار كنند. انشاءالله در آينده بتوانند اين خلأ را جبران كنند.
در مصر هم كار كرديد و يك بازيكن از اين كشور براي اولين‌بار طلا گرفت.
بله. آنجا بودم و بعد از اينكه سيف عيسي طلا گرفت بلافاصله به من تبريك گفت. هم رييس فدراسيون مصر و هم خودش بابت آن هفت ماهي كه زحمت كشيديم. قبل المپيك گفتم به خاطر لجبازي با من تيم لطمه نبيند و رفتم مصر و دريغ از يك تشكر از تكواندوي خودمان اما از آن سوي دنيا، مدال تاريخي گرفته به من تبريك گفتند و تكواندوكار مصري مي‌گويد من هرچه دارم از تو دارم! شش تن از اين تكواندوكاران تيم ملي در زمان من حضور داشتند اما وقتي مدال المپيك را گرفتند چه اتفاقي رخ داد؟ شما اسم من را در رسانه‌اي شنيديد كه از مني كه شبانه روزم را براي اين تيم گذاشته بودم، تشكري كردند؟ كي اين تيم را براي المپيك ساخت؟ من با ۷۸ تا مدال در هفت‌ماه مانده به المپيك به خاطر بداخلاقي‌ها رفتم. يك بنده خدايي بچه‌ها را اذيت مي‌كرد و من گفتم خداحافظ!