تمركز صادقانه روي مسائل اصلي كشور
جعفر گلابي
خيليها مشتاق بحثهاي نظري هستند، من هم مثل يك شهروند عادي پر از سوال و ايده در مسائل مختلف كلامي و ايدئولوژيك و فرهنگي و اجتماعي و خصوصا سياسي هستم، منتها كاملا روشن است كه فعلا در حوصله اوضاع كشور نيست كه بيمحابا بر اسب سركش شبهات شويم و استشكال را تا مسائل حساسيتزا پيش ببريم. اگر بر اثر اين بيمسووليتي توجهي جلب ميشود و لذتي حاصل، هنري براي اشكالكننده نيست. ناچار بايد به امهات مسائل بپردازيم و حاشيهها را به حداقل برسانيم. هنگام تنگناي معيشت براي مردم صبور و آگاه و زير تهديدهاي دشمنان ايران، برپايي تريبوني براي ارايه نظرات شاذ يا تلاش براي آشوبسازي از درگذشت يك وكيل قطعا موافق منافع و امنيت ملي نيست. مهم آنجاست كه تلاشي روشن براي تضعيف، انفعال و حتي شكست دولت از طريق فشار به وزرا و سوال و جواب مكرر از ايشان در جريان است و شايد عده ديگري هوس كنند كه مثل سال ۹۶ بخت خود را در خيابان بيازمايند! متاسفانه با وجود انباشت و تراكم مشكلات اميال قدرتخواهي در برخي چهرهها فروكش كردني نيست! ظاهرا اين تصور وجود دارد كه با ازدياد مسائل و نمايش نوعي از بنبست در كارهاي اجرايي امكان متقاعد كردن مسوولان نظام براي تغيير دولت وجود دارد! كساني كه مستقيم و غيرمستقيم در بسياري از تصميمها مشاركت دارند دائما از ناكارآمدي مديريتها دم ميزنند و پيداست كه در خويش يد بيضايي سراغ دارند كه عصايي ميافكنند و همه سحرهاي مشكلات را باطل ميفرمايند! در اين كارزار برخي اصلاحطلبان هم خواسته يا ناخواسته شريك ميشوند بدون اينكه معلوم شود كه هدف نهاييشان چيست؟ مسلما دولت از عيب و خطا و اشتباه و ضعف خالي نيست، ولي تلاش براي ايجاد ديوار بنبست جلو و بيمسووليتي محض و عدم توجه به تبعات سنگين رفتن به سمت يك تغيير بزرگ و زودرس است. بيگمان هيچ دولتي با هر ميزان از دانش و توانايي در برابر اين همه حادثههاي بزرگ از جنگ گرفته تا ازدياد تحريمها و فشارهاي ميداني قادر به شقالقمر نيست.
دولت آقاي پزشكيان تلاش كرد تا از طريق وفاق، مخالفان اصلاحات را به ضرورت تغييرات تدريجي و عدم مقاومت براي بهروزرساني حكمراني مطلوب متقاعد كند، ولي ظاهرا در اين زمينه توفيقات قابلتوجهي به دست نياورد و از سهيم كردن محافظهكاران در مسووليتها قناعتي مشاهده نشد. اكنون يك وزير براي عزل و نصب مديران خود حتي در حوزه استانداريها زير فشار است و فشار آورندگان از معطل ماندن كار مردم باكي نشان نميدهند. در چنين شرايطي بايد براي فعليت ظرفيتهاي دولت تلاش كرده و اقتدار قوه مجريه را طلب كنيم. در كشور يك دولت بايد حاكم باشد و حكمش نافذ. ديگر ملاحظه مخالفان براي متقاعد شدن كافي است. يك رييسجمهور متواضع تا كي بايد صبر كند تا براي تحقق يك وعده انتخاباتي خود در رفع فيلترينگ دستور موثر و قاطع صادر كند؟ موافقان و حاميان دولت به جاي فرمان لنگش كن بر مخالفان سخت بگيرند و براي دولت راهگشايي كنند. البته فعلا تهديد اصلي از ميدان اقتصاد است و ياري دولت از همين حوزه ضرورت دارد. بعيد نيست كه نيم نگاه رييسجمهور براي قطع بودجه مراكز غيرمولد التهاب عمدي در بازار ارز و طلا را ايجاد كرده باشد. در اين صورت دولت مستظهر به حمايت همه ميهندوستان با اتكا به نفس و قاطعيت و صلابت امكان ورود دارد كه با التهابات تصنعي برخورد نمايد. طرفداران ميهن و مردم ميتوانند با دقت نظر و خلوص نيت روي مسائل اصلي متمركز شوند و رسالت تاريخي خود را به انجام برسانند. ناگفته پيداست كه ما هم در معرض تندروها و افراطيون قرار داريم كه در پيگيري اهداف حداكثري خود حد و مرز و شرايط مناسبي را مدنظر ندارند و از وارد شدن خسارتهاي بزرگ به كشور بيمي به دل راه نميدهند و نامش را شجاعت مينهند.