تنش در خط دفاع تيم ملي در آستانه جام جهاني
از دابسمش سلام فرمانده تا قهر و آنفالو
سال منتهي به جام جهاني ۲۰۲۶ امريكا پيشبيني ميشود سالي پرحاشيه براي تيم ملي فوتبال ايران باشد. تنشهاي پنهان و آشكار ميان برخي بازيكنان كليدي ازجمله جدال لفظي و رسانهاي بين دو مدافع مياني فوتبال ايران، حسين كنعانيزادگان و شجاع خليلزاده بسيار جنجالي شده است.
اما اين دو بازيكن كه سابقه بازي و دوستي نزديك در كنار هم در پرسپوليس را داشتند و حتي زماني با هم سرود سلام فرمانده را دابسمش كردند، هر دو مدعي حضور در قلب دفاعي تيم ملي هستند اخيرا وارد يك فاز رقابت و تقابل علني شدهاند كه توجه رسانهها را به خود جلب كرده است.
اختلافات عيان شده اين دو به زمان تقابل بازي تراكتور و پرسپوليس بازميگردد. در واقع ريشه اين ماجرا، به درگيريها و حواشي مربوط به بازي حساس اين دو تيم در جام حذفي ربط دارد. شادي هميشگي كنعانيزادگان پس از باز كردن دروازه بيرانوند با واكنش شجاع خليلزاده همراه بود. اين دو بازيكن در درون زمين هم در يكي، دو نوبت از خجالت هم درآمدند!
اما اين شادي يا حركت خاص كه از سوي خليلزاده انجام شد به عنوان نوعي تحريك و كلكل مستقيم تلقي گرديد و واكنشهاي متفاوتي را در پي داشت. پس از اين اتفاق فضاي رسانهاي و حتي مجازي به سرعت تحت تأثير قرار گرفت. مصاحبههاي تند و كنايههاي غيرمستقيم در اظهارنظرهاي تدافعي يا حملهاي از سوي اطرافيان و خود بازيكنان اين رقابت را از زمين بازي به فضاي مجازي و رسانهها كشاند. ابتدا حسين كنعانيزادگان در مصاحبه با ورزش3 شجاع را به صورت مستقيم كنايهباران كرد. او با بيان اينكه حركت شجاع در تقليد از او و محمدامين كاظميان يك كپي زشت از اثر هنري خودشان بوده گفت: «من نه سرم درد گرفت و نه كتفم و نه كشالهام و فقط رقص يزله كه بارها آن را انجام داده بودم را انجام دادم. خب هر اثر خفني يك كپي زشت هم دارد. حالا خودم اين بار كه شجاع را ديدم به او ياد ميدهم تا بهتر انجامش بدهد. خب بازي مهمي بود و آنها دوست داشتند بعد از سالها طعم برد مقابل تيم بزرگ پرسپوليس را بچشند. خدا را شكر همه چيز هم با آنها يار بود و از استاديوم و با تماشاگر شدن و خيلي چيزهاي ديگر. اما بردن در ضربات پنالتي كه آمار پيروزي محسوب نميشود. چند روز است كه پرسپوليس را نبردهاند؟»
در واكنش شجاع خليلزاده در گفتوگو با تسنيم جواب همبازياش در تيم ملي را داد. شجاع گفت: «من و كنعانيزادگان دوست هستيم، ولي در شأن من نيست جوابش را بدهم. من همان حركتي را انجام دادم كه دو بازيكن پرسپوليس انجام دادند. من جواب كريها را دادم؛ چرا ناراحت شدند؟» او در بخش ديگري از مصاحبهاش و در واكنش به كنايه كنعاني مبني بر كپي اثر هنري گفت: «اتفاقا چون شادي گلش اثر زشتي است، به كنعانيزادگان چه در پرسپوليس و چه تيمي بارها گفتم اين شادي گل باعث تحريك هواداران است و كار درستي نيست. كنعانيزادگان قول داد كه ديگر اين كار را انجام ندهد، ولي جلوي هواداران تراكتور علاوه بر اين شادي گل، حركت زشت ديگري هم انجام داد. بله، شادي گل ايرادي ندارد ولي نه اينكه پيراهنت را در بياوري و دستت را به سمت هواداران تراكتور نشان بدهي. اگر شما شادي گلت را انجام ميدادي، كسي كاري نداشت. نبايد پيراهن در ميآوردي و سمت هواداران تراكتور ميرفتي. هر چيزي حرمت دارد. من كاپيتان تراكتور هستم و نميتوانستم چيزي نگويم.»
اين كلكلها نه تنها بر تمركز فني بازيكنان تأثير ميگذارد، بلكه اين سوال را براي كادر فني تيم ملي مطرح ميكند كه آيا اين تنشها ميتواند انسجام دفاعي تيم را در جام جهاني به خطر اندازد؟ مخصوصا اينكه اين اختلافات به سطح شخصيتري كشيده شده است. گزارشهايي مبني بر آنفالو كردن متقابل يكديگر در پلتفرم اينستاگرام منتشر شد. اين اقدام در دنياي فوتبال مدرن اغلب به عنوان تأييد نهايي قطع روابط يا بروز اختلافات عميق تلقي ميشود. در حالي كه هر دو بازيكن سعي داشتند در مصاحبههاي رسمي بر تمركز بر كار خودي تأكيد كنند اين اقدامات مجازي نشان از عمق اختلاف دو طرف و رقابت ناسالم دارد.
اين حواشي هرچند در نهايت احتمالا با انعطاف سرمربي تيم ملي همراه ميشود و مانع از حضور هيچ كدام در فهرست نهايي تيم ملي نميشود اما به عنوان يكي از حواشي مهم سال منتهي به جام جهاني شناخته در افكار عمومي مورد بحث است. اختلافات باشگاهي در تيم ملي جايي ندارد اما اختلاف تا اين حد كه قادر به تحمل هم در فضاي مجازي نيستند چطور قرار است كه در درون زمين يكي شوند و از كيان ايران و ايراني در مهمترين آوردگاه ورزشي دفاع كنند؟