مايكل مور: انگلستان چيزي براي ياد دادن به ما ندارد
بهار سرلك/ «مايكل مور» مستندساز امريكايي براي ساخت فيلم «جاي حمله بعدي كجاست؟» به كشورهاي اروپايي مختلف سفر كرد تا اين كشورها به عنوان نمونه‌اي از جامعه آرماني براي مردم امريكا محسوب شوند اما اين فيلمساز برنده جايزه اسكار بخشي از فيلم را كه مربوط به كشور انگلستان مي‌شود، عامدانه حذف كرد.
مايكل مور در نشست مطبوعاتي كه براي فيلم «جاي حمله بعدي كجاست؟» در جشنواره فيلم نيويورك برگزار شد، گفت: «در سال‌هاي اخير انگلستان شباهت زيادي به امريكا پيدا كرده است.» وي در ادامه افزود: «آموزش و پرورش كشور انگليس از دانش‌آموزان شهريه مي‌گيرد، البته نه به اندازه امريكايي‌ها، اما انگليسي‌ها سيستم ارزشي‌شان را تغيير داده‌اند و به سيستمي كه نابرابري در آن برقرار است، معتقد هستند؛ مخصوصا وقتي پاي درآمد و پول وسط بيايد. بنابراين مي‌خواهم جاهايي بروم كه مي‌توانيم از مردم آنجا درسي بگيريم. متاسفم كه اين حرف را مي‌زنم اما فكر نمي‌كنم قوانين و سيستم‌هاي حاكم بر جامعه انگليس چيزي به ما ياد بدهد. انگليسي‌ها شبيه به ما (امريكايي‌ها) عمل مي‌كنند، مثل ما فكر مي‌كنند و خودشان را شبيه به ما درست مي‌كنند. حتي بچه‌هاي انگليسي هم شبيه به بچه‌هاي امريكايي شده‌اند.»
اما برخلاف صحبت‌هاي تندوتيز مور درباره انگلستان، او يادآور شد كه هيچ‌كدام از كشورهايي كه در فيلمش فهرست كرده است به هيچ‌وجه كامل و بي‌عيب‌ونقص نيستند. او در اين باره گفت: «همان طور كه در فيلم هم گفتم، مي‌خواستم گل‌ها را كنار هم بچينم نه علف‌هاي هرز را.»
مور با خطاب قرار دادن روزنامه‌نگار فنلاندي در ميان حضار، گفت: «كشور شما مشكلات زيادي دارد. همه كشورها، آلمان، فرانسه، ايتاليا، مشكلات زيادي دارند. به فنلاند نرفتم تا فيلمي درباره اين كشور بسازم. فيلم من در مورد ما (امريكايي‌ها) است، نه شما. تصميم داشتم بدون اينكه حتي يك برداشت در كشور ايالات متحده امريكا گرفته باشم داستاني درباره امريكايي‌ها روايت كنم.»
گرچه مور در فيلم «جاي حمله بعدي كجاست؟» وطنش را به باد انتقاد مي‌گيرد اما مي‌گويد: «عاشق زندگي كردن در امريكا هستم و حامي رييس‌جمهور كنوني هستم؛ از لحاظ سياستگذاري عمومي «باراك اوباما» را به «جان مك‌كين» ترجيح داديم. فكر مي‌كنم ايده خوبي بود. حدس مي‌زنم اين انتخاب كمي ما را از خطر دور كرد.»
با اكران جهاني اين فيلم در جشنواره بين‌المللي فيلم تورنتو، منتقدان اين فيلم را «بانشاط‌تر» از فيلم‌هاي قبلي مور دانستند و گفتند: «در اين اثر خبري از خشم و كينه‌هاي هميشگي كه آثار قبلي مور از آنها استفاده مي‌برد، نيست.» منتقد روزنامه گاردين تا آنجا پيش رفته بود كه فيلم «جاي حمله بعدي كجاست؟» را فيلمي «رمانتيك» خوانده بود.
مور مي‌گويد: «همان طور كه در فيلم هم گفتم، من خوشبينم و شكاك نيستم. فكر نمي‌كنم همه‌چيز از دست رفته است. البته گاهي اين احساس را دارم اما اين احساس به معني حقيقت داشتن از دست رفتن همه‌چيز نيست.»