بر طبل شادانه بكوبم
شهرام شهيدي
آدم خيلي احساس خوبي دارد وقتي مي‌فهمد قدرتش و زورش در كشور چيزي در حد رييس‌جمهور است. خدايي‌اش كيف كردن ندارد؟ يا مثلا احساس كني در حد دبير شوراي‌عالي امنيت ملي حرفت تاثير دارد. اصلا خيلي خودمان را دست كم بگيريم ديگر اندازه وزير ارشاد حرف‌مان برو دارد كه. اصلا هم دور برم نداشته. من كاملا احساس مي‌كنم برخي مسوولان كشور خيلي شبيه من هستند و همين باعث مي‌شود اميد به زندگي در من جوانه بزند و پارامترش قد بكشد بنشيند بر فرق سرم. كتره‌اي و قضا قورتكي هم نمي‌گويم. شما خودتان قضاوت كنيد ببينيد مثلا محمدرضا شجريان گفته رييس‌جمهور و وزير ارشاد مخالف ممنوعيت از كار من هستند. يا مثلا رييس‌جمهور گفته با ممنوع‌التصويري رييس دولت هفتم مخالف است. يا وزير ارشاد بارها اعلام كرده مخالف لغو كنسرت‌هاست. يا وزير اقتصاد را ببينيد كه مي‌گويد هر شركتي را مي‌خواهيم خصوصي كنيم، گروهي ما را منع مي‌كنند. حتما مي‌پرسيد خب اينها به تو چه و چرا حس
همذات پنداري و هم زور بودن با اين عزيزان مي‌كني؟ خب مي‌بينيد كه هرچه مسوولان مي‌گويند و اعتقاد دارند عكسش انجام مي‌شود؟ با اين حساب حرف اين عزيزان هم كه در حد حرف من در كشور برو دارد. حالا به خاطر اين نبايد بر طبل شادانه بكوبم و پايكوبان بپرم وسط كوي و برزن؟