آيدا پناهنده، كارگردان
در تاريخ سينماي ما، كم نبوده‌اند فيلم‌هاي درخشاني كه از مرزهاي كشورمان فراتر نرفتند و نتوانستند مخاطب گسترده جهاني را با خود همراه كنند. فيلم‌هايي كه هركدام مي‌توانستند چراغ فرهنگ و سلوك ايراني‌ها را در گوشه گوشه جهان، روشن كنند و ملت‌ها را به تماشاي ما، بنشانند. اهميت حضور كساني مثل «كتايون شهابي» براي سينما و فرهنگ ما، مثل كسي است كه در برابر باد، شمع‌ها را روشن نگه مي‌دارد؛ تا بگوييم كه اينجا هم چراغي روشن است!
بي‌خوابي‌ها و چشم بر هم نگذاشتن‌ها، هفته‌هاي بدون جمعه، سفرهاي بدون تمامي، پاسخ به انبوه عشق به سينما و سينما و سينما، است. چشم تيزبين شهابي، گاهي فيلم‌هاي ناديده و ناشنيده را چنان به دقت مي‌يابد كه انگار معدنكاري در سياهي معدن، رگه‌اي ناب از طلا يافته باشد. حاصل سال‌ها تلاش شهابي، معرفي بي‌شمار فيلمسازان جوان ايراني به سينماي جهان است. كاري كه كم از ساختن فيلم‌هاي درخشان و فراموش‌ناشدني نيست. به پاس سال‌ها كوشش و تلاش خانم شهابي در راه بين‌المللي كردن سينماي ايران، سر خم مي‌كنم و حضورش را به عنوان داور در فستيوال فيلم كن، با غرور به تحسين مي‌نشينم.