مرگي آرام و بي‌صدا براي مردي بزرگ

مرگ بعضي از آدم‌ها ساكت و بي‌سروصداست؛ مرگ چهره‌هايي كه معمولا مهم و تاثيرگذارند اما چون محدوده فعاليت آنها شامل عناصر تاثيرگذاري خبري نمي‌شود، كسي هم چندان متوجه خبر مرگ آنها نمي‌شود و بي‌سروصدا زندگي زن يا مردي كه يك‌عمر در حرفه خود تلاش كرده و نقش مهمي در يك حوزه مهم بازي كرده، تمام مي‌شود. درست مثل مرگ پدر علم ژنتيك ايران كه همين ديروز بعدازظهر خبرش مخابره شد. مردي به نام پرفسور محمدعلي مولوي كه پدر علم ژنتيك بود و عصر پنجشنبه به دليل بيماري سرطان پانكراس در بيمارستان امام رضا شهر كرمانشاه بستري شد و كمي بعد درگذشت. پزشك معالج مولوي روايت كرده: «پروفسور مولوي روز پنجشنبه هفته گذشته با سطح هوشياري پايين در بيمارستان بستري شد. بعد از انجام آزمايش‌هاي مختلف مشخص شد كه نامبرده دچار سرطان پيشرفته پانكراس است كه مجبور به عمل جراحي او شديم اما به علت سن بالا و انتشار سرطان در بدن، فوت كرد». اما به جز اين روايت، روايت ديگري هم از زندگي مولوي وجود دارد، روايتي كه مي‌گويد؛ محمدعلي مولوي 94 ساله، نخستين شخصي بود كه علم ژنتيك را به ايران آورد و براي مدت سه سال اين علم را رايگان در ايران تدريس و در مدت فعاليت خود سه مركز ژنتيك در ايران راه‌اندازي كرد. اما فعاليت‌هايش به اينجا ختم نشد و در روزگاري ديگر در راه‌اندازي دانشكده توانبخشي و بهزيستي نقش داشت، سه مركز ژنتيك در ايران راه‌اندازي كرد و در روزگاري كه هنوز توجه به علم ژنتيك و مقابله با تولد نوزادان با مشكلات ژنتيك همگاني نشده بود، مشاوره‌هاي رايگان ژنتيك مي‌داد. تمام اين فعاليت‌ها و فعاليت‌هاي ديگر در حوزه ژنتيك باعث شد تا در سال 89 چهره ماندگار ايران شود تا در نهايت به عصر يك‌شنبه خرداد 95 برسيم و خبري كه مي‌گويد؛ پدر علم ژنتيك، آرام و بي‌صدا در كرمانشاه درگذشت.