فرش قرمزي كه زود پهن شد

 اهالي فرهنگ ايران هميشه از مهندس بهشتي به نيكويي ياد مي‌كنند. افراد بسيار محترمي مسووليت‌هاي مختلفي را در حوزه فرهنگ كشور داشته‌اند كه پس از مسووليت‌شان هم همچنان افراد محترمي هستند و با نيكويي از  آنها  ياد مي‌شود، اما كمتر ديده مي‌شود كه حسرتي براي بازگشت  آنها  به مسند قبلي‌شان وجود داشته باشد، اما مهندس بهشتي يك استثنا هستند، چه در ميان اهالي سينما و چه در ميان دست‌اندركاران معماري و اهالي فرهنگ و هنر همواره چهره‌اي خوب و زيبنده مسووليت فرهنگي اين نظام در شخصيت آقاي بهشتي تبلور پيدا كرده است. همه ما آرزو داريم كه ايشان مجددا عهده‌دار مسووليت‌هايي مثل سابق و حتي در مناصب بالاتر باشند. تعجب من اين است كه چرا اين زمان از مهندس بهشتي تجليل به عمل آمد، به اين دليل كه ما عادتي ديرينه داريم كه بعد از مرگ يك شخصيت برجسته از او تجليل كنيم. هميشه خيلي دير از دستاوردها و خدمات افراد صحبت مي‌كنيم و فرش قرمز زير پاي‌شان پهن مي‌كنيم. فكر مي‌كنم آنچه مهندس بهشتي در آينده براي تعالي فرهنگ و هنر كشور انجام خواهند داد بيشتر از آن چيزي خواهد بود كه تاكنون انجام داده‌اند. ما تاكنون حتي نيمي از توانايي‌هاي ايشان را هم شاهد نبوده‌ايم، شايد بهتر بود كه در فرصت ديگري از ايشان ياد مي‌كرديم. من هر زمان كه به مديريت ايشان نگاه كردم به درايتي پي بردم كه نشان از درك خوب زمانه است. كمتر كسي را مي‌شناسم كه به اندازه ايشان از اطلاعاتي دقيق برخوردار باشند، ايشان خيلي خوب شرايط روز را درك مي‌كنند، چيزي كه ما دير متوجه مي‌شويم و با هيجان و احساسات با آن برخورد مي‌كنيم، در ذهن ايشان به موقع دريافت مي‌شود. در هر زمان بهترين وضعيت را با توجه به محدوديت‌ها و امكانات تحليل مي‌كنند. ايشان در زمانه معنا مي‌شوند و شرايط را متوجه مي‌شوند و به ديگران منتقل مي‌كنند. حالا كه زمان گذشته خيلي بهتر مي‌توانيم دوران مديريت ايشان در تلويزيون و صدا و سيما و بنياد فارابي و ميراث فرهنگي را به نقد بكشيم، اما بايد خودمان را در شرايط زمانه قرار دهيم و فكر كنيم كه مهندس بهشتي با توجه به شرايط موجود و با نگاهي به آينده تصميماتي گرفته‌اند. بهشتي شيفته فرهنگ و سنت ايراني است، او را هميشه ستايشگر شعور كلاسيك ديده‌ام، حتي زماني كه از فرهنگ سرزمين‌هاي ديگر باستاني صحبت مي‌كند، چنين هيجاني را در كلامش مي‌توان ديد.