منتقد سينما غريبانه تشييع شد

محسن سيف، منتقد آرام و صبور سينماي ايران بر دستان تعداد اندكي از همكاران خود در خانه سينما تشييع شد.  
در اين مراسم بيش از هر چيز صحبت از واكنش نشان ندادن وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي به درگذشت يكي از منتقدان باسواد و صاحب نام سينما بود. كسي كه به گفته هوشنگ گلمكاني دهه 30 به عرصه هنر وارد و سال ۴۸ به عنوان يك نويسنده خوش ذوق در مجله «ماه نو» شناخته شد. سردبير مجله «فيلم» در بخشي از مراسم تشييع سيف، از او به عنوان آچار فرانسه حوزه نقد ياد كرد چرا كه درباره همه‌چيز مي‌نوشت: «در يك دوراني يعني در اواخر دهه ۶۰ به دليل آن پروسه خودويرانگري كه دچار آن شد كم‌كار شد اما بعد از آن ترك حماسي تبديل به يك آدم ديگر شد. » سيف از هياهو و جنجال به دور بود. به گفته گلمكاني او تا آخرين روزهاي زندگي‌اش اجاره‌‌نشين باقي ماند. جواد طوسي نيز در صحبت‌هاي كوتاه خود در اين مراسم به انزواطلبي محسن سيف اشاره كرد. او حرف‌هاي خود را با اين پرسش آغاز كرد: «تكليف افرادي مانند محسن سيف كه مي‌خواهند حيات فرهنگي را بدون شو راه انداختن ادامه دهند، چيست؟» منوچهر شاهسواري، مديرعامل خانه سينما نيز يكي از حاضران در اين مراسم بود. او سيف را انديشه ورز سينما توصيف كرد كه روي واژه‌ها و استفاده از آنها تسلط داشت: «محسن سيف كسي است كه سياوش وار از آتش‌هاي نفساني عبور كرد. همه ما گرفتار آتش‌هاي نفساني خود هستيم و سياوش‌هايي مثل سيف يادآوري مي‌كنند كه اين عبورها امكان پذير است. » سيروس الوند، نيز در مراسم تشييع پيكر محسن سيف پشت تريبون حاضر شد و در سخنان كوتاهي عنوان كرد كه آشنايي‌اش با محسن سيف به دهه 40 برمي‌گردد. او شخصيت سيف را با صادق هدايت مقايسه كرد، كسي كه از همان اول با همه منتقدها فرق داشت.  اما در بخشي از اين مراسم شاهين امين و كيوان كثيريان از منتقدان سينماي ايران و جابر قاسمعلي فيلمنامه‌نويس، از ندادن پيام تسليت وزير ارشاد براي درگذشت محسن سيف، اظهار تاسف كردند.  امين در بخشي از صحبت‌هاي خود با اشاره به پيام تسليت وزير ارشاد براي درگذشت منصور پورحيدري يادآور شد: «حتي رييس سازمان سينمايي يك پيام براي درگذشت محسن سيف نداد. با ديدن اين رفتارها به اين نتيجه مي‌رسيم كه صداهاي بلند بيشتر شنيده مي‌شود اما يادمان باشد كه ما چه افراد نازنيني را از دست
مي‌دهيم. »