رشد اقتصادي در زندگي روزمره نامحسوس است
در همين رابطه، هادي حقشناس، اقتصاددان و نماينده پيشين مجلس، به «اعتماد» گفت: «واقعيت مطلب اين است كه نرخ رشد اقتصادي بيش از هفت درصد بيشتر از هر چيز از ظرفيتهاي خالي گذشته است. به عنوان مثال ايران پيش از تحريمها روزانه بيش از دو و نيم ميليون بشكه نفت صادر ميكند و امروز هم به اين عدد رسيده است؛ اما اين رقم كه امسال كشور به آن رسيده هر چند نسبت به سال گذشته يا پيش از اتمام تحريمهاي ظالمانه رشد داشته اما ظرفيت جديدي ايجاد نكرده است. در زمان تحريمها صادرات نفت ايران روزانه يك ميليون بشكه بود و امروز رشدي 150 درصدي را تجربه ميكند؛ لذا اين ظرفيت و اين ميزان فروش منتج به افزايش اشتغال نشده است چرا كه صنعت نفت ايران پيشتر نيروي كار خود را جذب كرده و بازگشت به وضعيت ابتداي دهه 90 نياز جديدي را براي اين صنعت ايجاد نميكند.»
اين نماينده پيشين مجلس ادامه داد: «البته بانك مركزي هنوز جزيياتي ارايه نداده اما ميتوان حدس زد كه بخش مهم صادرات غيرنفتي چون ميعانات گازي و توليدات پتروشيمي، نيز وضعيتي مشابه با صنعت نفت را داشتند و تنها نسبت به سال گذشته اين رشد رخ داده و ظرفيت جديدي ايجاد نشده است. در بخش صنعت همچنين وضعيت حاكم است. در سال 1392 توليدات خودرو نسبت به سال 1390 يك سوم بود. در سال گذشته و امسال هم كماكان اين نرخ فاصله معناداري با سال آغازين دهه داشته ولي نسبت سال 1393 هم رشد چشمگيري تجربه شده كه طبيعتا به افزايش ارزش افزوده در كشور منجر ميشود.»
حقشناس در پاسخ به سوالي مبني بر اينكه چرا مردم چنين ارقامي را باور ميكنند و ادعا دارند تاثيرات رشد را در زندگي خود حس نميكنند، پاسخ داد: «اين سوال درستي است كه از جانب مردم مطرح ميشود و واقعا هم رشد اقتصادي در زندگي روزمره نامحسوس است. دليل آن هم مشخص است، مهمترين تاثير رشد بر زندگي مردم در حوزه اشتغال است ولي وقتي ظرفيت جديدي ايجاد نميشود و تنها از ظرفيتهاي گذشته استفاده ميشود، طبعا شغلي هم ايجاد نميشود و تاثيري در زندگي مردم نميگذارد. البته بايد اين امر را در نظر گرفت كه سال پس از لغو تحريمها نميتواند سالي با ايجاد ظرفيتهاي متنوع باشد و بازگشت توليد به وضعيت سالهاي گذشته، خود گامي مهم به سوي رشد و توسعه كشور است.»
او خاطرنشان ميكند: «بايد درك كرد اقتصادي كه سالها به تورم دو رقمي عادت كرده، اكنون كه تورم تك رقمي شده هم در زندگي جامعه حس نميشود، چرا كه مردم بهبود را زماني حس ميكنند كه قدرت خريدشان افزايش يابد؛ لذا اگر تنها از زندگي مردم به سراغ تحليل شاخصهاي اقتصادي برويم نميتوان پذيرفت كه اقتصاد با كاهش تورم مواجه شده؛ حال آنكه همگان متوجه شدند وضعيت افزايش قيمتها به هيچ عنوان مشابه آنچه در سال 91 رخ داد نيست.»