ملت «قيامت»كرد
تشييع وحدت آفرين پيكر آيت‌الله هاشمي بر شانه‌هاي محزون سه ميليون تن در تاريخ ماندگار شد
رهبر معظم انقلاب بر پيكر رفيق 59ساله نماز خواندند
جواد دليري
«اشك و بدرود» ؛ شانه‌هاي محزون شهر غوغا كردند. ميليون‌ها عاشق غم زده با بهتي عيان، پيكر مردي از «جنس ملت» و «سياست» را پرشكوه و شوكت به سبب قدرداني بدرقه كردند؛ بيست و يكم دي‌ماه، خطبه آخر را «ملت» خواند. هياهو، شور و اندوه و غم، شهر ماتم‌زده را زنده كرد. مردم از هر كوچه و گذر به جمعيت انبوه خيابان انقلاب مي‌پيوستند. موج مردم از زمان فلق و روشني بامداد لحظه به لحظه فشرده‌تر و انبوه‌تر مي‌شد بسان ابري عظيم كه نه در عرش آسمان كه بر فرش زمين جاري شده بود. همه آمدند تا «بيعت ملي» با آيت‌الله اكبر هاشمي‌رفسنجاني، چهره ملي ايران اسلامي رقم بخورد. ملت اين‌بار قيامت كرد و با وجود همه پيش‌بيني‌ها مبني بر استقبال وسيع شهروندان درتشييع پيكر يار امام و مردم، سيل جمعيت همه‌چيز را غيرقابل پيش‌بيني كرد. گام‌هاي ميليوني مردم، مراسم تشييع پيكر مخزن الاسرار انقلاب را در خيابان انقلاب به گردهمايي ملي بزرگي مبدل ساخت تا دوباره رويدادي تاريخي و بي‌سابقه در تاريخ معاصر ايران رقم خورده باشد. پيكر مطهر آيت‌الله هاشمي در حالي راس ساعت 9 و 9 دقيقه صبح از جايگاه مخصوص به محل اقامه نماز منتقل شد كه بغض‌هاي فرو خورده و اشك‌هاي سرازير مردم جاي خود را به شعار «عزا عزاست امروز روز عزاست امروز/ جمهوري اسلامي صاحب عزاست امروز»، داده بود. فريادهاي غمناكي كه حس قدرداني داشت و تا لحظه‌اي كه حضرت آيت‌الله خامنه‌اي، رهبر معظم انقلاب، نماز را بر پيكر رفيق 59 ساله اقامه كردند، ادامه پيدا كرد. انبوه جمعيت نمازگزار صحنه‌اي تاريخي را به وجود آورد كه كم تكراربود. تا چشم كار مي‌كرد، جمعيت عزادارو سياه پوش بود كه براي وداع آمده بودند. رهبر بر پيكر آيت‌الله نماز خواندند تا پس از آن پيكر هاشمي ميهمان شانه‌هاي مردم شود. انبوه مردم عزادار پس از اداي نماز، همراه اتومبيل حامل پيكرآيت‌الله به سوي بهشت زهرا ومرقد مطهر امام رهسپار شدند، اما مگر اتومبيل حامل پيكر آيت‌الله مي‌توانست به راحتي از ميان موج جمعيت ميليوني عزاداران بگذرد و همين بود كه تشييع پيكر آيت‌الله هاشمي ساعت‌ها در خيابان‌هاي تهران به طول انجاميد. اتومبيل حامل پيكر آيت‌الله ساعت 10:30 از مسيرهاي خيابان انقلاب و چهارراه وليعصر به سوي خيابان حافظ حركت كردو يك ساعت و نيم بعد به خيابان حافظ رسيد تا در همه اين دقايق مردم آخرين وداع را با آيت‌الله انجام داده باشند. در اين شكوه جاويدان كسي با كسي حرف نمي‌زد. برخي عكس مي‌گرفتند و بعضي اشك مي‌ريختند و جماعتي آرام و زير لب دعا مي‌خواندند و بر فراز مي‌كردند. پيكر آيت‌الله پس از عبور از خيابان‌هاي جنوب تهران، ساعت 13 وارد حرم مطهر مراد آيت‌الله شد. هزاران عزادار كه از نيمه‌هاي شب در حرم مطهر امام گردهم آمده بودند، آماده استقبال از پيكر آيت‌الله بودند. شور و استقبال مردم به حدي بود كه تشييع را با مشكل مواجه كرد. پس از ورود پيكر به داخل ضريح حرم، خانواده آيت‌الله هاشمي، يادگار امام راحل و چند تن از همراهان و ياران آيت‌الله نيز به داخل ضريح رفتند. علي لاريجاني، محمدرضا عارف، آيت‌الله امامي‌كاشاني و شيخ حسن صانعي ازجمله افرادي بودند كه پشت سر اهل بيت هاشمي داخل شدند تا آنكه لحظه موعود رسيد و ساعتي بعد، مخزن الاسرار انقلاب در كنار امام و يادگارش براي هميشه ميهمان تراب شد.
ديروز ملت قيامت كرد؛ با اشك و اندوه. بي‌ترديد 21 دي ماه 95 تجلي وحدت ملي بود. روزي كه در تاريخ معاصر ايران به نام «قدرداني از يك مرد انقلابي» ثبت شد به اين راحتي‌ها از دل و ذهن اين ملت پاك نخواهد شد. ديروز قيامت و غوغاي ملت بود، يك سوگ باشكوه، بدرود آيت‌الله. الوداع