خراش روح و روان
اين حد از تبعيض موجب مي‌شود كه اثرات احتمالي و مفيدي كه بر انتشار اين گفت‌وگوها مي‌تواند مترتب شود، به دست نيايد. اگر قرار است كه با انتشار آنها تصويري از فضاي آزاد رسانه‌اي منتقل شود، نه تنها چنين اتفاقي رخ نخواهد داد، بلكه تصويري ديگر از وجود تبعيض منتقل خواهد شد. چرا چنين تبعيضي در جامعه ما و در عمل رخ مي‌دهد؟ پاسخ در نابرابري حقوقي است. اين نابرابري ريشه در يك ذهنيت پيشامدرن دارد. كه حسن و قبح اعمال و رفتار را برحسب افراد گوناگون و انگيزه‌هاي آنان ارزيابي مي‌كند. در اين نگاه قانون نسبت به افراد يكسان اعمال نمي‌شود. پيش از اجراي آن، افراد جامعه به دو گروه خودي و غيرخودي تقسيم مي‌شوند و هر فعلي كه از خودي‌ها سر زند، نيكوست و هر فعلي كه از غيرخودي‌ها سر زند قبيح و زشت است و از اينجا به بعدش را با قانون تطبيق بايد داد. اين رفتار مصداق آن مصرع مشهور است كه: «هرچه آن خسرو كند، شيرين بود».