قواعد جشن مردم‌سالاري
سيد محمدصادق خرازي
فعال سياسي
انتخابات جشن مردم‌سالاري است؛ هر اتفاقي كه شيريني اين جشن را در كام مردم تلخ كند، در منافات با ماهيت انتخابات و در تضاد با دستاوردي است كه از رهگذر انتخاب مردم به دست مي‌آيد. يكي از بزرگ‌ترين دستاوردهاي نظام جمهوري اسلامي، برگزاري منظم انتخابات در ادوار گوناگون است؛ در نخستين سال انقلاب، در اوج ترورهاي منافقين، در كوران جنگ هشت ساله و در حساس‌ترين شرايط و مقاطع داخلي و خارجي، هرگز فرصت انتخاب از مردم دريغ نشد. هيچگاه انتخابي به تعويق نيفتاد و هيچ اتفاقي مانع از اين نشد كه كرسي‌هاي مجالس و رياست‌جمهوري حتي براي چند ساعت خالي بماند. «دوران فترت» واژه غريبي در ادبيات سياسي جمهوري اسلامي است؛ واژه‌اي كه مردم ايران از دوران مشروطه تا انقلاب بارها به آن برخورده و در مقاطعي مهم، كشور از وجود مجلس قانونگذاري محروم بوده است. گرچه ماهيت و هويت انتخابات در نظام پيشين هم قلب شد و رفراندوم‌هاي زوري و انتخابات صوري بارها حق حاكميت ملي را به سخره گرفت. اما پس از انقلاب و در اتفاقي بي‌سابقه در انقلاب‌هاي تاريخ، در سال اول استقرار نظام نوپا و مدام در معرض تهديد جمهوري اسلامي، مردم بارها پاي صندوق‌هاي راي رفتند تا از انتخاب اصل نظام گرفته تا قانون اساسي آن، مجلس شوراي اسلامي و رياست‌جمهوري انتخاب كنند. اعطاي حق حاكميت ملي گرچه خواسته ناكام انقلاب مشروطه بود، اما بزرگ‌ترين رهاورد انقلاب اسلامي شد و چه در دوران حيات مبارك امام خميني و چه دوران زعامت حضرت آيت‌الله خامنه‌اي بارها رهبران نظام از اين حق مردم حمايت كردند و پيام صيانت و حفاظت از راي و خواست آنها را در تريبون‌هاي علني و مجامع خصوصي بيان كردند.
جمهوريت نظام با اين انتخاب‌هاي منظم است كه تحقق مي‌يابد و جمهور مردم وقتي محقق مي‌شود كه راي آنها حق الناس شناخته شود. اين تعبير مقام معظم رهبري مهم‌ترين ترمينولوژي جمهوريخواهي ممزوج با گفتمان فقهي و مذهبي است كه بيانش از سوي رهبر ديني و سياسي عاليقدر جمهوري اسلامي مي‌تواند فصل الخطاب و اصل النساب هر انتخاباتي باشد. تمركز و توجه ويژه امام و رهبري بر انتخابات نشانه مهمي است بر نقش اين ركن اصيل در ساختار نظام جمهوري اسلامي. از اين رو هر بار كه فصل انتخاب نو مي‌شود، جوانه‌هاي تازه مشاركت مردم و صيانت از راي آنها مي‌شكفد و درخت جمهوريت نظام را تنومندتر و برگ و بارش را بيشتر مي‌كند. نتيجه انتخابات فرع بر آن است؛ رهبري نظام مدافع رقابت انتخاباتي و اعلام نتيجه واقعي است. بزرگ‌ترين ظلم در ادوار گذشته انتخابات، انتساب نتيجه مطلوب به رهبري نظام بود؛ درحالي كه نتيجه مقبول بر كرسي نشستن خواست مردم است. چنانكه رهبري معظم در سخنراني روز اول فروردين امسال در حرم مطهر رضوي فرمودند ايشان در چندين مقطع در مقابل عده‌اي كه مي‌خواستند عليه راي اكثريت مردم بايستند، ايستادگي كردند و نتيجه اعلامي با نتيجه انتسابي تفاوت داشت. نظام مردم را در انتخاب بين نامزد خودي و نامزد غيرخودي قرار نمي‌دهد؛ هيچ نامزد تاييد صلاحيت شده‌اي خودي و ديگران، غيرخودي نيستند. اين ظلم بزرگ به نظام را بايد زدود و اين انگاره غلط را به كناري نهاد كه برخي مدافعان ناآگاه و مخالفان مغرض در عالم حدسيات نظر رهبري را استمزاج و در عالم انتخابات استدلال مي‌كنند كه خواست رهبري به پيروزي كدام نامزد است. اين انتخابات مصافي است براي همه دست‌اندركاران انتخابات از مجريان تا رقيبان كه در جهت تصحيح اين انگاره‌هاي غلط و مخالف مباني فقهي و اصولي حق‌الناس بودن راي مردم گام بردارند.
انتخابات پيش رو عرصه عملياتي وفاداري گروه‌هاي سياسي مدافع نظام به سازوكار انتخاباتي است؛ از اعلام صلاحيت‌هاي نامزدها توسط شوراي نگهبان گرفته تا اعلام نتايج. طبيعتا جرياناتي كه اين عرصه را محكي براي زورآزمايي و خودنمايي خود به نظام مي‌كنند، انتخابات را مجالي براي گروكشي نامزد خود و گروگانگيري خواست مردم مي‌خواهند، تكليف خود را با نظام سياسي مشخص كرده‌اند. جشن دموكراسي جاي بدمستي قلندران قانون‌گريز و مصلحت‌نشناسان ملت‌ستيز نيست. جشن دموكراسي عرصه شرط‌گذاري و اعمال فشار متوهمان نيست؛ نمي‌توان مصلحت را زير پا گذاشت براي تاييد صلاحيت‌ها. روزهاي آينده مي‌توان به عينه ديد كه مدافعان دلسوز نظام و مخالفان جگرسوز آن كدام‌اند؟