گروه فرهنگ و هنر| حسين سناپور با نگارش آثاري همچون «نيمه غايب»، «دود»، «خانه اين تابستان»، «ده جستار داستان‌نويسي»، «شمايل تاريك كاخ‌ها»، «يك شيوه براي رمان‌نويسي» و «آداب خداحافظي»، «سپيدتر از استخوان»، مجموعه شعر «مهلكه»، «جادوهاي داستان»، «ويران مي‌آيي»، از نويسندگان پركاري است كه هم در رمان نويسي دست به قلم دارد و هم مجموعه داستان و حتي مجموعه شعر. امسال رمان «نيمه غايب» او كه مشهورترين اثر اين نويسنده است، به چاپ هيجدهم رسيد و اين رمان از سوي نشر «چشمه» عرضه شده است. همزمان با سي‌امين نمايشگاه بين‌المللي كتاب تهران گپ وگفتي كوتاه با اين نويسنده داريم كه در ادامه مي‌خوانيد:
به اعتقاد شما نمايشگاه كتاب چقدر مي‌تواند براي نويسندگان ما ويتريني براي معرفي آثارشان باشد؟
اين چيزي نيست كه بشود ازش برآورد درستي داشت. به نظرم نمايشگاه كتاب ويترين نويسندگان يا اصلا نيست، يا بسيار كم است. اما ويترين نسبتا خوبي براي ناشران است.
آيا نمايشگاه كتاب تهران انتظارات شما را به عنوان يك نويسنده فعال برآورده مي‌كند؟
انتظار من بيش از كتاب‌فروختن است از نمايشگاه. انتظارم امكان ايجاد رابطه رودرروي نويسندگان است با مخاطبان و نويسندگان با ناشران، حتي ناشران خارجي و طرح مسائل نشر و كتابخواني و مانند اينها.
خب اين انتظارها در نمايشگاه كتاب فعلي ما چقدر برآورده مي‌شود؟
تا جايي كه مي‌دانم اين اتفاق‌ها كمتر در نمايشگاه مي‌افتد.
به اعتقاد شما چند درصد بازديدكنندگان از نمايشگاه كتاب، مخاطبان واقعي كتاب هستند؟
نمي‌دانم منظور از مخاطب واقعي كتاب چيست، اما شخصا خوشحال مي‌شوم كه قشرها و انواع آدم‌ها به نمايشگاه بروند. اتفاقا خوب است كساني كه به طور معمول كتاب نمي‌خوانند هم به نمايشگاه بروند و به هر طريق انگيزه كتاب‌خواندن پيدا كنند. نفس‌كشيدن در فضاي كتاب و كتابخواني در هرصورت خوب است.
برگزاركنندگان نمايشگاه كتاب اعلام كرده‌اند تصميم دارند جنبه نمايشگاهي و تخصصي كتاب را در مقايسه با جنبه فروشگاهي آن پررنگ‌تر كنند. با وضعيت فعلي ما چقدر چنين امكاني وجود دارد؟
خبر خوبي است كه برگزاركنندگان بخواهند جنبه نمايشگاهي آن را تقويت كنند. چون ظاهرا بايد غرض از نمايشگاه كتاب هم همين باشد. اما اينكه در حال حاضر اين جنبه چه وضعي دارد، حتما جوابش اين است كه وضع خوبي ندارد كه خودشان هم به فكر افتاده‌اند كه آن را تقويت كنند.
در ادامه پرسش قبلي در حال حاضر برنامه‌هاي جنبي نمايشگاه چقدر براي مخاطبان جذابيت دارد و آيا خود شما در بعضي از اين برنامه‌ها شركت مي‌كنيد؟
من در اين برنامه‌ها شركت نكرده‌ام، اما شركت‌كردن و نكردن شخص من هم مهم نيست، چون قضيه شخصي و مربوط به يك يا چند نفر نيست.
و پرسش آخر اگر قرار باشد نمايشگاه كتاب تهران با همين سبك و سياق كار خود را ادامه دهد، ديدگاه شما براي ادامه برگزاري آن چيست؟
به نظرم اگر مسوولان و ناشران و هر كس ديگري به هر دليلي علاقه‌مندند كه اين نمايشگاه را كم‌وبيش به همين شكل ادامه بدهند و دليلي براي عوض‌كردن كليت آن ندارند، حتما دلايل خوبي براي اين كار دارند، اما بهتر است فكر ديگري بكنند و يك نمايشگاه كتاب هم راه‌اندازي كنند كه صرفا جنبه نمايشگاهي داشته باشد. در اين صورت انتظارات از اين نمايشگاه فعلي هم معقول و بجا خواهد بود. وضع فعلي به‌خاطر تداخل دو شكل متفاوت و حتي متضاد به وجود آمده و راهش جدا كردن اين دو كاركرد است با راه‌اندازي يك نمايشگاه از نوعي ديگر.