پرسش‌هاي فينال خرمشهر
علي عالي
چهارم بهمن ماه94 بود كه رسما اعلام كردند: خرمشهر ميزبان هرساله فينال جام حذفي شد. تصميمي كه علت آن مشخص نشد و به‌نظر مي‌رسد براي مديران فوتبال، شوآف محسوب مي‌شود. انتخاب خرمشهر به عنوان ميزبان ثابت فينال حذفي، از روز اول با انتقادهاي زيادي همراه بود. خرمشهر ورزشگاه و چمن مناسب براي برگزاري بازي را ندارد و گرماي هوا هم يكي ديگر از مشكلاتي بود كه مهم‌ترين بازي حذفي كشور را تحت تاثير قرار مي‌داد. چمن ورزشگاه خرمشهر بعد از يك سال تقريبا بدون استفاده، شرايط لازم براي برگزاري يك مسابقه در سطح فينال حذفي را از دست داده بود و مشخص نيست اصرار روي برگزاري بازي در اين ورزشگاه، چه سودي به فوتبال ايران مي‌رساند. سال گذشته كه از برگزاري فينال حذفي در خرمشهر نوشتيم، مدافعان اين طرح اعلام كردند چرا اينگونه نمي‌بينيم كه با برگزاري بازي در خرمشهر، كاستي‌هاي ورزشگاه و مشكلات آن براي فينال بعدي حذفي كه قرار است در آن شهر برگزار شود، مرتفع مي‌شود. چرا هيچ اتفاقي در اين يك‌سال نيفتاد؟ چرا بايد عالي‌ترين بازي جام‌حذفي را در ورزشگاهي ببينيم كه گرما، طاقت را از بازيكنان گرفته، هوادار دسترسي راحتي تا آنجا ندارد و زمين چمن، در نازل‌ترين كيفيت قرار دارد؟ يك ريال از برگزاري اين فينال به جيب فوتبال مي‌رود؟ چرا فرصت‌ها را مي‌سوزانيم و قدر فرصت‌هاي درآمدزايي را نمي‌دانيم؟ استقبال ضعيف جنوبي‌ها از ديدار تراكتورسازي و نفت تهران نشان مي‌دهد اساسا برگزاري اين بازي در خرمشهر چيزي عايد فدراسيون فوتبال و باشگاه‌ها و در مجموع فوتبال ايران نخواهد كرد. لجاجت نكنيم با منافع فوتبال...