كاش پاي كشتي هيچ‌وقت به «بهشت» باز نمي‌شد!
واكنش برزگر به درگيري دبير و جديدي: متاسفم!
گروه ورزش
يكشنبه خبري تلخ و غير قابل باور از جلسه غير علني شوراي اسلامي شهر تهران به بيرون درز كرد و بلافاصله نقل همه محافل شد. درگيري عليرضا دبير قهرمان سابق جهان و المپيك و عباس جديدي قهرمان جهان و نايب قهرمان المپيك در جلسه شوراي شهر تهران! دو چهره‌اي كه بردن نام‌شان به واسطه افتخارآفريني‌هاي فراوان و افراشتن پرچم سه رنگ ايران در ميادين جهاني، چيزي جز برانگيختن حس غرور و عرق ملي براي ايرانيان در سراسر جهان به دنبال نداشت، اين‌بار رودرروي هم به جان هم افتادند و حسابي از خجالت يكديگر درآمدند. عليرضا دبير، قهرمان محجوب جنوب تهران پس از وداعي شايد زود هنگام با دنياي قهرماني، ادامه تحصيل در دانشگاه و حضور در دنياي سياست را به مربيگري در كشتي يا حضور در عرصه مديريت ورزش كشور ترجيح داد. عباس جديدي نيز از خزانه در جنوبي‌ترين نقطه تهران پا به دنياي كشتي گذاشت و نامي براي خود در دنياي كشتي دست و پا كرد. او نيز پس از وداع با دنياي قهرماني و درست زماني كه تب و تاب حضور ورزشكاران نامي ايران در شوراي شهر را ديد نخواست از اين قافله عقب بماند.
جديدي نيز مانند هم‌كيشان خود تنها و تنها بواسطه سال‌ها افتخارآفريني در ورزش با راي اعتماد پايتخت‌نشينان به عضويت شوراي شهر تهران درآمد تا مردم اينگونه قدرداني خود را از چهره‌هاي افتخارآفريني چون عليرضا دبير، عباس جديدي، حسين رضازاده و هادي ساعي نشان دهند.
طي سال‌هاي حضور ورزشكاران در شوراي شهر هر از گاهي و به‌دليل بروز انواع و اقسام مشكلات ريز و درشت در پايتخت همچون لاينحل ماندن مشكل آلودگي هوا، ترافيك سنگين، ساخت و سازهاي غيرمجاز و ده‌ها مشكل ديگر يا در زمان بروز اتفاقات ناگوار همچون فروريختن ساختمان پلاسكو و حتي پيش آمدن بحث فساد مالي در شهرداري معروف به املاك نجومي و...، بسياري از مردم و كارشناسان ضعف نظارت و مديريت اعضاي شوراي شهر تهران را از مهم‌ترين علل بروز اين قبيل اتفاقات و نابساماني‌هاي گسترده كلانشهر تهران ارزيابي كردند.
در اين ميان نه تنها ورزشكاران شوراي شهر از تير انتقادات در امان نبودند، بلكه بسياري از كارشناسان و عامه مردم نيز حضور ورزشكاران يا هنرمندان در شوراي شهر را به‌واسطه نداشتن تخصص مديريت شهري عاملي مهم در مديريت ضعيف شوراي شهر تهران دانستند.
طبيعي بود گذشت زمان نه تنها چيزي به محبوبيت افتخارآفرينان ديروز و سياسيون امروز اضافه نمي‌كرد، بلكه روز به روز انتقادها از اينكه چرا بايد قهرمانان ورزش ايران سر از شوراي شهر و دنياي سياست در بياورند، بيشتر مي‌شد. از سوي ديگر برخي حواشي درباره تعدادي از چهره‌هاي ورزشي نيز در كاهش محبوبيت آنها تاثير عمده‌اي داشت.
در اينكه برخي از چهره‌هاي سياسي شوراي شهر نيز در انجام وظايف و تكاليف قانوني خود كوتاهي كرده يا توانايي انجام آنها را نداشته‌اند، شكي نيست؛ اما نداشتن محبوبيت به‌واسطه سال‌ها افتخارآفريني تفاوت عمده آنها با همكاران ورزشي‌شان بود.
كار تا جايي پيش رفت كه دبير، جديدي، رضازاده حتي براي حضور در دور جديد انتخابات شوراي شهر تاييد صلاحيت هم نشدند، اما به هر حال با اعتراض و رايزني‌هاي زياد صلاحيت خود را احراز كردند و با وجود همه فشارها باز هم كانديداي شوراي شهر شدند.
انتخابات پنجمين دوره شوراهاي شهر و روستا همزمان با دوازدهمين دوره انتخابات رياست‌جمهوري جمعه 29 ارديبهشت برگزار شد. مردم تهران اين‌بار نيز حضور باشكوهي پاي صندوق‌هاي راي داشتند و در نهايت ليست ۲۱ نفره اصلاح‌طلبان تحت عنوان «اميد» را به‌عنوان نمايندگان‌شان در شوراي پنجم شهر تهران برگزيدند. از ميان چهره‌هاي ورزشي نيز هيچ كدام نتوانستند از مردم تهران براي ادامه حضور در شوراي شهر راي اعتماد دوباره بگيرند. نتيجه‌اي كه حرف‌هاي بسياري در آن نهفته بود و نشان داد حضور چند ساله ورزشكاران نامي در عالم سياست چيزي جز كم شدن ميزان محبوبيت‌شان نزد مردم به دنبال نداشته است.
نتيجه اين انتخابات نشان داد دبير، جديدي، رضازاده، ساعي كه زماني نه چندان دور از معدود ورزشكاران پرافتخار اين ديار بودند راه اشتباهي را پس از دنياي قهرماني در پيش گرفتند. چرا كه جاي اين چهره‌ها در عرصه‌هاي مختلف ورزش ايران است نه در دنياي سياست.
درگيري فيزيكي و كتك‌كاري عليرضا دبير و عباس جديدي دو گوش شكسته پرافتخار ورزش ايران در جلسه روز يكشنبه 31 ارديبهشت شورا - پس از محرز شدن شكست در انتخابات شوراها - تكميل‌كننده اشتباهات اين افراد بود، اتفاقي كه ديگر حرفي براي گفتن باقي نگذاشت. با اين اتفاق بيشتر از همه به اعتبار كشتي، اين ورزش پهلوان‌پرور كه نام جهان پهلوان تختي بر تارك آن مي‌درخشد خدشه وارد شد، چرا كه قهرمانانش كه سال‌ها با رنج و سختي و ريختن عرق روي تشك كشتي صاحب جايگاه و احترام نزد مردم شدند، اينگونه در تشك شوراي شهر به جان هم افتادند. كشتي امروز حسرت مي‌خورد كه اي كاش هيچ‌وقت پايش به بهشت باز نمي‌شد.