هشدار درباره افزايش ميزان خشونت خانگي در طبقات پايين و زحمتكش جامعه
ايلنا| سيد حسين حسيني؛ جامعهشناس گفت: «طبق مطالعات انجام شده هرچقدر از طبقات مرفه اقتصادي به سمت طبقات پايين و زحمتكشان جامعه برويم، ميزان خشونت خانوادگي افزايش پيدا ميكند كه بخشي از اين خشونتها قطعا ناشي از شرايط بد اقتصادي است. در خشونت خانگي معمولا اعضاي ضعيفتر خانواده مثل كودكان و زنان در معرض آسيب هستند؛ به خصوص در جوامعي كه زنان و كودكان از حقوق كمتري برخوردار هستند؛ اين افراد چه به صورت كلامي و چه به صورت فيزيكي مورد خشونت واقع ميشوند. جامعه ما هم خشن شده است.
طبق گفتههاي وزير بهداشت دومين علت مرگ و مير اورژانسي بعد از حمل و نقل جادهاي و شهري نزاعها و خشونت است. يعني با وجود اينكه در كشور ما برخلاف ساير كشورها حمل سلاح گرم و سرد غيرقانوني است، اما با توجه به آمارها ميزان خشونت بالا است تا جايي كه يكي از دلايل مرگ افراد به صورت اورژانسي درگيريهاي شهري و به خصوص در كلانشهرهاست. پس بايد به اين بپردازيم كه چرا جامعه خشني هستيم كه اين خشونت در محيطهاي خانوادگي نيز خود را بروز ميدهد. زنان و كودكان در خانوادههاي حاشيهنشين و خانوادههايي كه سطح سواد آكادميك آنها پايين است و از درآمدهاي پايينتري برخوردار هستند، بيشتر در معرض اين آسيبها و خشونتها قرار دارند. در جامعهاي كه كودكان در اختيار والدين هستند و به نوعي والدين صاحب كودك هستند ممكن است هرگونه استثماري از طرف والدين وجود داشته باشد. در جامعهاي كه مشكلات كار، ترافيك و به هم ريختگي نانآور خانواده به شكل ملموسي وجود دارد، ناامني اقتصادي و اعتياد برخي مردان سرپرست خانوار به اين مساله دامن زده و امكاني فراهم كرده كه در كنار پتانسيلهاي فرهنگي شاهد خشونت نسبت به كودكان و محيط خانوادگي باشيم. مطابق قانون مدني ايران مرد به عنوان همسر و پدر، نانآور خانواده است. زماني كه قانون مدني چنين وظيفهاي را فقط مختص به يك مرد ميداند اگر امكانات مناسب را براي مرد فراهم نكند در واقع همه فشار و بحرانهاي اقتصادي روي دوش پدر است. اين در جايي بروز پيدا ميكند و معمولا خشونت جايي اعمال ميشود كه افراد در دسترس و ضعيفتر از ما باشند.»