فضل است اگرم خواني

هشيار كسي بايد كز عشق بپرهيزد
وين طبع كه من دارم با عقل نياميزد
بي بخت چه فن سازم تا برخورم از وصلت
بي‌مايه زبون باشد هر چند كه بستيزد
فضل است اگرم خواني عدل است اگرم راني
قدر تو نداند آن كز زجر تو بگريزد
تا دل به تو پيوستم راه همه دربستم
جايي كه تو بنشيني بس فتنه كه برخيزد
سعدي