ساده‌انگاري يا تغيير
و تصحيح روش‌ها؟
از سوي ديگر هرگز به انديشمندان جامعه و دلسوزان اين امان را نمي‌دهد كه آسوده خاطر باشند و از بروز حوادث بزرگ‌تر نگران نباشند. در لايه‌هاي زيرين اجتماع موضوع ازدياد بي‌سابقه طلاق، گسترش فقر، حاشيه‌نشيني ميليوني، رواج اعتياد و نزاع و اختلاف حتي يك جامعه آرام و بدون مساله سياسي را دچار زلزله‌هاي شديد مي‌كند چه رسد در كشور ما كه اختلافات مهم و بعضا عميق سياسي نيز وجود دارد و يك جريان سياسي به حداكثر حاكميت خود اصرار دارد و قائل به ضرورت هيچ تغييري نيست. در همين ماجراي اعتراضات و ناآرامي‌ها با اينكه آقايان مخالف دولت هستند و به صراحت اغلب نارضايتي‌ها را ناشي از مسائل اقتصادي مي‌دانند و آن را به قوه مجريه نسبت مي‌دهند ولي بازهم حاضر نيستند روش‌هاي خود را بازبيني كنند و واقعگرايي را جايگزين نگاه خشك و غيرقابل انعطاف سازند! مسلما دشمنان ما از اسراييل تا امريكا تا رژيم سعودي سبك‌سرانه خود را به ميدان رسانده و هرچه دست‌شان برسد انجام مي‌دهند كه شعله برافروزند و خباثت كنند ولي خلاصه كردن همه ماجرا به تحرك آنان، محروم كردن خويش از ديدن واقعيت جامعه و كم توجهي به مردمي است كه حرف‌هاي بسيار دارند و گوش شنوايي براي آن پيدا نكرده‌اند. اگر گراني بد است و صداي مردم را درآورده است چرا كسي نمي‌گويد كه دولت براي مقابله با آن دستاني باز ندارد و توان مالي‌اش محدود است و انواع مراكز، او را در تنگنا قرار داده‌اند؟ چرا حالا تورم 8 درصدي خيلي بد است ولي تورم 45 درصدي زمان آقاي احمدي‌نژاد بد نبود و حاميانش را از ادامه حمايت باز نداشت؟ آيا در آن زمان مي‌گذاشتند يك تجمع 100 نفره در اعتراض به وضعيت رو به سقوط اقتصادي شكل گيرد؟ آيا صادق و دلسوزي از مخالفان دولت يافت مي‌شود كه اذعان كنند هنوز هم سرچشمه بسياري از بدبختي‌هاي اقتصادي به مديريت شلخته و خسارتبار دولت معجزه هزاره سوم بازمي‌گردد؟ شكل‌گيري انبوه بانك‌ها و موسسات اعتباري و مالي از چه زماني آغاز شد؟ ساختاري شدن فساد اقتصادي، گسترده شدن رانت‌خواري‌ها كه با امضاي چند مقام مسوول در آن دولت پول‌هاي هزاران ميلياردي هبه مي‌فرمودند و آن يكي چون آخر شب بوده و خسته، چك نجومي امضا مي‌كرد! كي جان مردم را مي‌فشرد؟
اما همه ناله‌هاي مردم خوب اين سرزمين، اقتصادي نيست و بازهم اين خطاي بزرگي است كه خواسته‌ها و دغدغه‌هاي رو به تزايد جامعه خصوصا جوانان به اين حوزه حواله داده شود. يك جوان امروزي براي رفتن به يك كنسرت قانوني مجوز‌دار مچاله مي‌شود و ديديم كه چه هياهويي براي آن برپا كردند، ما به لباس و خوراك و نگاه و رفتن و آمدن و دوست و رفيق و موبايلي كه در دست دارد و كانالي كه مي‌رود و عروسي‌اي كه مي‌گيرد و هرچه در تصور آيد با سليقه و بي‌سليقه كار داريم و دخالت مي‌كنيم! همين جوانان مگر در صدها ميتينگ انتخاباتي خواسته‌هاي مشخص خود را با كمال ادب و متانت خطاب به آقاي روحاني فرياد نكردند؟ آيا به خواسته‌هاي‌شان توجه شد؟
اگر مي‌خواهيم در برابر انبوه مشكلات پيش رو توان استقامت را داشته باشيم و دشمنان قادر به سوءاستفاده از آنها نباشند و جامعه احساس كند كه مسوولان اهل تامل و واقعيت گرايي و انعطاف هستند و روندها رو به بهبودند، نياز مبرم به تغيير روش‌ها در همه ابعاد داريم، هم در مسائل سياسي و به خصوص در اقتصاد بايد علي‌وار رفتار كنيم و از خاصه‌خرجي‌ها دست‌برداريم و هزار موسسه روي بودجه دولت آوار نشوند تا قوه مجريه بتواند امداد‌رساني به مردم را آغاز كند.
نماينده مجلس