بيش از يك سيمرغ حق
هنر و تجربه است
ندا انتظامي
گروه سينمايي هنر و تجربه عمر چنداني ندارد، اما در اين مدت كوتاه فيلم‌هاي خوبي در اين گروه اكران شده كه هم فروش خوبي در گيشه داشته و هم منتقدان از آنها استقبال كرده‌اند. اما اين بخش مهم نتوانسته جاي خود را در جشنواره فيلم فجر پيدا كند. مساله مربوط به اين دوره جشنواره يا دوره قبل نيست. البته در اين دوره و بر اساس فراخوان، همچون چند دوره گذشته، يك سيمرغ بلورين براي بهترين فيلم در بخش هنر و تجربه در نظر گرفته شده كه اين خود يك گام مثبت است.
هنر و تجربه مي‌تواند اتفاق خوبي براي سينماي ايران رقم بزند. اين گروه تشكيل شده تا از آثار سينمايي كوتاه، بلند و مستند فيلمسازان، به خصوص هنرمندان جواني كه نگاهي متفاوت به سينما دارند حمايت كند؛ آثاري كه معيارهاي فرهنگي و هنري‌شان بر جنبه تجاري غلبه مي‌كند و از اكران جا مي‌مانند و در گيشه قافله را به فيلم‌هاي كمدي و تجاري مي‌بازند.
طبيعي است كه اين گروه در مسير خود اشتباهاتي داشته است، مثلا فيلم‌هايي را در خود جا داده كه نه نگاه هنري داشتند و نه نگاه تجاري. البته از سوي ديگر فيلم‌هايي هم كه نگاه نو و جديدي داشتند و حتي در جشنواره‌هاي خارجي توانستند جوايزي را كسب كنند و به افتخارات سينماي ايران بيفزايند، در اين گروه كم نبودند.
سينماي هنر و تجربه، جوان است و شايد نياز به جشنواره‌اي مستقل داشته باشد كه بتواند آن را معرفي كند. اما شايد در سينماي جشنواره‌زده ايران، جشنواره‌اي ديگر زياد باشد و در شرايط اقتصادي سينماي ايران باري اضافه بر اين بدنه خسته تحميل كند.
هنر و تجربه نياز به حمايت دارد، چه حمايتي بهتر از داشتن بخش مستقل در جشنواره فيلم فجر كه جاي خود را به خوبي در ميان سينماگران پيدا كرده است. شايسته بود كه به اين گروه از فيلم‌ها بيشتر بها داده مي‌شد، بيشتر از يك سيمرغ.