به محروميت‌هاي مردم فكر كنيم
ليلا ارشد
اتفاقات اين ايام به ما نشان مي‌دهد نيازمند تغيير رفتار هستيم. تغيير رفتار در هر زمينه‌اي؛ تغيير در روش خريدهاي نوروزي تا نگاه به اطرافيان و سبك زندگي و حتي نحوه مصرف كردن آنچه استفاده مي‌كنيم. بسياري از بايدها و نبايدها در اين سال‌ها صرفا جنبه شعار داشته و اتفاقا، افرادي كه اين شعارها را مي‌دهند، بيش از باقي مردم ولخرجي مي‌كنند و بيراهه مي‌روند. ديروز شنيدم براي مرد متوفايي كه يك زندگي نسبتا معمولي داشت، 420 ميليون تومان قبر خريده‌اند كه در يك امامزاده به خاك سپرده شود. اسراف نكردن و بخشش كردن نبايد جنبه نمايش و مد پيدا كند بلكه بايد بخشي از رفتارمان به اين سمت تغيير كند كه نيازمان را با مصرف‌مان پيمانه كنيم و هر لحظه به ياد داشته باشيم كه از منابع جامعه استفاده مي‌كنيم و بايد قدر اين منابع را بدانيم و به آن توجه كنيم در عين حال كه سنت‌ها و فرهنگ‌مان را هم با حفظ تمام جذابيت‌ها و لذت‌هايش حفظ مي‌كنيم. صفر يا صد نباشيم بلكه تغييراتي در رفتارمان ايجاد كنيم كه در عين حفظ سنت‌ها، اخلاقمدار هم باشيم. عيدي دادن بسيار لذت بخش و خوشحال‌كننده است اما تلاش كنيم كه رعايت اين سنت، هدفمند باشد و ما را آزار ندهد و باعث اضطراب مان نشود آن هم امروز كه هزينه‌هاي زندگي بالاست و ميانسالان و بازنشستگان هم با محدوديت‌هايي مواجهند. توقع‌مان از عيدي دادن اين نباشد كه آدم‌ها را تحت فشار بگذاريم چرا كه در اين صورت، يك رسم جذاب و بسيار خوشايند، آسيب‌رسان خواهد شد، هم براي ديگران و هم براي خودمان. فرا رسيدن نوروز، فرصت مناسبي است كه مردمي را كه هيچ‌وقت ديده نمي‌شوند ببينيم؛ زنان زنداني كه با جرايم غير عمد راهي زندان شده‌اند و چه تلاشي از اين بهتر كه كمك كنيم اين زنان، شب عيد در خانه باشند و مادر باشند و به احوال خانواده برسند. در اين ايام، زناني را ببينيم كه در شرايط دشواري زندگي مي‌كنند؛ زناني كه معتاد بودند و از اعتياد رهايي پيدا كردند اما از عيد و عيدي و سفره رنگين خيلي از خانه‌ها، هيچ سهمي ندارند و كودكاني را ببينيم كه فرزند خانواده‌هايي هستند كه شرايط سختي دارند. امسال، از اين آدم‌ها حمايت كنيم؛ حمايتي كه حق‌شان است اما به هر دليل از آن محروم مانده‌اند.
مددكار اجتماعي