سهم انيشتين براي جهاني بهتر
139 سال پيش چنين روزي مردي به نام آلبرت انيشتين به دنيا آمد. زمان تولد بسيار چاق بود و سرش آنقدر بزرگ كه مادرش تصور مي‌كرد فرزندش ناقص است اما بعد از چند ماه سر و بدن او به اندازه طبيعي بازگشت. خيلي دير زبان باز كرد. در آزمون ورودي دانشگاه رد شد. علاقه‌اي به پوشيدن جوراب نداشت. قايقراني را دوست داشت اما هرگز ياد نگرفت كه شنا كند. هيچ‌وقت رانندگي را ياد نگرفت چون فكر مي‌كرد كار پيچيده‌اي است و راه رفتن كارش را راه مي‌اندازد. اما انيشتين فيزيكدان نابغه‌اي بود كه با نظريه‌هايي كه در طول عمر ارايه داد، توانست دنياي علم را دگرگون كند تا امروز انسان به فضا سفر كند و بزرگ‌ترين پيشرفت‌هاي علمي را به دست بياورد. او در آخرين لحظات زندگي‌اش به زباني ساده رو به دكتر معالجش گفت: «من سهم خودم را انجام دادم، زمان رفتن فرا رسيده است.» لازم نيست استيو جابز، بيل گيتس، اديسون يا انيشتين باشيد؛ كافي‌است آنچه از دست‌تان بر مي‌آيد انجام دهيد تا اين جهان را به مكاني بهتر براي زندگي تبديل كنيد.