دلواپسان ديروز- معترضان امروز
مخالفان برجام چه گفتند و چه مي‌گويند
زهير موسوي|تند روها همچنان بر دولت مي‌تازند و يادشان رفته در روزهاي نه‌چندان دور با همين «برجام» چه كارهايي كه با دولت نكردند. دوراني كه شديد‌ترين حملات را عليه تيم مذاكره‌كننده انجام دادند و مدام چوب لاي چرخ دولت منتخب مردم گذاشتند. هنوز ديوار‌هاي بهارستان اهانت‌هاي كريمي قدوسي به عراقچي و ظريف را به ياد دارند. حافظه مردم از ياد نبرده كه به خاطر برجام حسن روحاني رييس‌جمهور قانوني كشور را از تريبون‌هاي مختلف متهم به سازش كرده و اورا ساده لوح خواندند. با وجود تمام اين موضوعات، اين طيف سياسي هنوز هم دست بردار دولت نيست و پس از خروج امريكا از برجام همچنان بر طبل حمله به دولت و رييس دولت مي‌كوبد. جرياني كه برجام را واسطه نفوذ بر كشور مي‌دانست يا آن را يك بازي باخت- باخت به نفع امريكا تلقي مي‌كرد، پس از خروج امريكا از برجام بانگ شادي سر داده و مدعي است اين روزها را پيش‌بيني مي‌كرد. اين جريان در حالي اين ادعا را مطرح مي‌كند كه گويي حافظه ملت ايران ضعيف شده است. در رسانه‌هاي خود هرروز يك گزارش از برجام مي‌نوشتند و مدعي بودند مگر مي‌شود امريكا از برجام خارج شود؟ حالا كه چنين شد، بازهم اين موضوع را گردن دولت انداخته و با سناريو‌هاي رنگين كماني خود خروج ترامپ از برجام را به دليل اظهارات روحاني در سفر به مشهد اعلام مي‌كنند. اما پرسش اصلي اين است كه اگر تحليل و پيش‌بيني‌هاي اين افراد از ضعف تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي درست بود، چرا ترامپ با آنها هم كلام شده و دقيقا به همان دلايل از برجام خارج مي‌شود؟
خروج ترامپ از برجام و اعتراف او به قدرت مذاكره محمد جواد ظريف و طعنه به جان كري، نشان‌دهنده حقانيت، حسن نيت و تبحر تيم مذاكره‌كننده جمهوري اسلامي ايران بود كه رييس‌جمهور امريكا از همان روزهاي اولي كه در مسند قدرت قرار گرفت، با حالتي برافروخته به اين توافق حمله كرد و سرانجام از اين توافق خارج شد. در جدول رو به رو بخشي از اظهارات دلواپسان و تندروهاي داخلي پيش و پس از خروج امريكا از برجام را مرور مي‌كنيم تا مشخص شود كساني كه امروز از خروج امريكا از برجام خوشحال هستند، در ميانه مذاكرات برجام با اظهارنظرهاي خود چه سنگ‌اندازي‌هايي در مسير اين توافق بين‌المللي انجام داده‌اند. نكته جالب توجه آن است كه نيرو‌هاي سياسي اين جريان، معتدلين جريان همسوي خود را نيز مورد نقد و گله جدي قرار داده و در اظهارنظرهاي روزهاي اخير خود آنان را محافظه‌كار ناميده‌اند. معتدليني كه با موضع‌گيري‌هاي عاقلانه نشان دادند منافع و امنيت ملي بيش از منافع سياسي براي آنها حايز اهميت است.