شوراي فرهنگي بريتانيا از نويسنده 1984 عذرخواهي كرد
جرج اورول آشپز!
رسول آباديان
جرج اورول، نويسنده رمان مشهور «قلعه حيوانات» نامي شناخته شده و پرطرفدار در جهان است اما اين روزها خبري از سوي خبرگزاري‌هاي خارجي مخابره شده كه تاحدودي با آنچه از اورول خوانده‌ايم و شنيده‌ايم، متفاوت است. آن‌گونه كه پيداست جناب اورول علاوه بر قدرت بالا در تخيل نويسندگي، دستي هم در عالم آشپزي داشته و بر همين اساس مطالبي هم پيرامون هنر آشپزي نوشته است. جريان از اين قرار است كه آقاي جرج اورول، حدود هفتاد سال پيش مقاله‌اي درباره چگونگي تهيه چند غذاي انگليسي دراختيار شوراي فرهنگي اين كشور مي‌گذارد كه منتشر كنند اما اين شورا در كمال بي‌رحمي، مقاله را به جهت نداشتن نگاه علمي رد مي‌كند اما اعضاي كنوني اين شورا پس ازگذشت اين همه سال به اين نتيجه رسيده‌اند كه مقاله اورول در زمان خود آن‌گونه كه بايد و شايد خوانده نشده و وجوه علمي آن براي اعضاي شورا قابل تشخيص نبوده و بر همين اساس بايد از نويسنده آن عذرخواهي شود. شوراي فرهنگي بريتانيا در سال 1945 از اورل درخواست كرده بود تا براي حمايت از آشپزي اين كشور در خارج، مقاله‌اي ارايه دهد اما اين مقاله نخوانده رها و رد شد. يكي از ويراستاران ارشد شوراي فرهنگي كنوني در ارزيابي اثر آقاي اورول گفته است اين يك واقعيت است كه هنر، موسيقي و دستاوردهاي علمي بريتانيا بسيار معروف‌تر از آشپزي آن هستند ولي اورول در اين اثر خود دفاع بسيار دقيق و درستي از آشپزي بريتانيا ارايه كرده است. در نامه عذرخواهي شوراي فرهنگي نيز به دليل ايجاد موقعيتي نابخردانه درباره مقاله اورول، با عنوان «آشپزي بريتانيايي» عذرخواهي شده و توضيح داده مي‌شود كه با وجود يك يا دو نقد جزيي، اين متن واقعا عالي بوده است. كارشناسان شوراي فرهنگي به اين نكته هم اشاره كرده‌اند كه انتشار مقاله اورول مي‌تواند گامي تازه در حوزه شناخت بعضي از غذاهاي مرسوم در آن روزگار و دنياي كنوني باشد. به هر شكل خوانندگان آثار اين نويسنده از اين پس بايد علاوه بر دانش داستاني، منتظر ظهور يك نويسنده آشپز هم باشند. در بخشي از مقاله اورل آمده است كه رژيم غذايي كشورش شمالي و مرطوب است؛ جايي كه خوردن كره در آن توصيه مي‌شود اما نوشيدني‌هاي گرم مورد توجه مردم هستند و در بيشتر ساعت‌هاي روز صرف مي‌شوند و تمام ادويه‌ها و استفاده از برخي گياهان تند مزه، مزه غذاها را گاهي عجيب و غريب مي‌كند. اورول از گياه سير به عنوان چيزي ناشناخته ياد مي‌كند و رستوران‌هاي ارزان بريتانيا را هميشه بد مي‌خواند و يادآوري مي‌كند كه در رستوران‌هاي گران‌قيمت نيز غذاها و آشپزي تقريبا هميشه فرانسوي است.
او همچنين از قهوه بريتانيا انتقاد مي‌كند و آن را نامطبوع مي‌خواند و درباره چاي نيز گفته كه قضاوت در مورد آن دشوارتر است چون هر بريتانيايي برند محبوب خود و سبك دم كردن خاص خود را دارد و در اين موارد چندان اشتراك نظري وجود ندارد.
البته اورول در دفاع از غذاهاي خوب بريتانيايي هم موارد بسياري را نام برده است كه شامل نان زعفراني، كيك سيب‌زميني، پودينگ استيك و راسته كبابي است. وي افروده است، هر كس طعم اين غذاها را نچشيده باشد، نمي‌تواند منصفانه در مورد آشپزي بريتانيا قضاوت كند.