در «چينش كابينه» مرحمت فرموده ما را مس كنيد!
محمد كاظمي
نماينده مجلس
مي خواهيد مفهوم يا قاعده يا هنجاري را خراب كنيد كافي است نام بدي بر آن بگذاريد! مي‌خواهيد ضعف و نارسايي و ناتواني خود را توجيه كنيد نام خوبي براي آن برگزينيد! اين روزها بحث بر سر چينش كابينه دولت دوازدهم بالا گرفته و هركس از زاويه‌اي به موضوع مي‌نگرد و نظرات خويش را بيان مي‌كند. با اينكه هيچكس نمي‌تواند تاثير قاطع حمايت اصلاح‌طلبان در پيروزي آقاي روحاني را مورد ترديد قرار دهد و خواست روشن مردم در تشكيل يك كابينه كارآمد و همسو با تمايل اكثريت جامعه را ناديده بگيرد عده‌اي نام بد «سهم‌‌خواهي» را علم كرده‌اند و آشكارا عبور از اراده و تمايل مردم را تبليغ مي‌كنند و برخي دوستان براي اينكه عقب نمانند و متهم به طلب سهم نشوند بر آن صحه مي‌گذارند و بر زشتي امري مرسوم و صواب تاكيد مي‌ورزند تا مثلا از رييس‌جمهور دفاع كرده باشند و او را مديون هيچ كس قلمداد نكنند! راستي چرا عده‌اي انتظار كاملا معقول و منطقي و ضروري اصلاح‌طلبان براي تمهيد يك كابينه قوي و با انگيزه و استوار بر بينش مردمگرايي را برنمي‌تابند و با فضا‌سازي و نامگذاري ناموجه رييس‌جمهور محترم را از آن دور مي‌سازند؟ آيا تلاش شبانه روزي صدر و ذيل اصلاح‌طلبان از رهبران گرفته تا نمايندگان و بدنه طيف بزرگ اصلاح‌طلبان براي پيروزي آقاي روحاني و عمل به وعده‌هايش اين بود كه يكي از وزيران كه توانايي اخذ راي از چند ميليون مردم پشت درمانده را نداشت همچنان وزير بماند؟ آيا اصلاح‌طلبان در ايام انتخابات كه شب‌ها نخوابيدند و شهر به شهر و روستا به روستا رفتند نبايد انتظار داشته باشند كه وزير مخالف اصلاحات در كابينه حضور نداشته باشد؟ كسي كه با وجود حوزه ماموريتش در مجلس حاضر مي‌شد و لابي مي‌كرد كه كميسيون‌ها در اختيار نمايندگان اصلاح‌طلب قرار نگيرد! اگر قرار باشد مبارزات انتخاباتي بعد از انتخابات با ميدانداري افراد غير همسو لوث شود آيا ديگر كسي انگيزه پيدا مي‌كند كه وارد ميدان شود و يك كار سياسي روشن انجام دهد؟ نه تنها در جناح اصلاح‌طلب كه در جناح اصولگرا هم قاعده درست و منطقي همين است و تخلف از آن مرزها را مخدوش مي‌كند. هيچكس از آقاي قاليباف انتظار نداشت و ندارد كه در صورت پيروزي در كابينه‌اش از آقاي تاجزاده يا حتي زنگنه و ظريف استفاده كند. نكته بسيار مهم ديگر اينكه افزون بر انتظار مردم و اصلاح‌طلبان پيرامون جهت‌گيري‌هاي عمومي وزيران دولت كارآمدي آنان است كه اتفاقا اصلاح‌طلبان به گواهي آمار رسمي مدعي آن هستند و اگر بگويند از مديران اصلاح‌طلب به‌واسطه كارآمدي و سلامت مالي‌شان استفاده كنيد سخني به گزاف نگفته‌اند. با اينكه دولت اصلاحات شعار اقتصادي نداد و هر 9 روز با يك بحران روبه‌رو مي‌شد يكي از موفق‌ترين كارنامه‌هاي اقتصادي را از خود بجا گذاشت و چنانچه اكنون هم آنجا كه از مديران متمايل به اصلاحات استفاده شد كارنامه قابل قبولي ارايه داده‌اند. اما جالب و اسفبار آنكه اين روزها كساني مدعي دو آتشه كابينه شده‌اند و براي ابقا يا كسب موقعيت‌ها از اصطلاح فراجناحي استفاده مي‌كنند كه در كوران انتخابات و حملات بي‌امان به آقاي روحاني غيب شدند! يا دفاع نكردند يا در دفاع ناچيز خود اما و اگر هم گذاشتند تا جايي كه رييس‌جمهور محترم اشارات صريح و تلخي به اين دسته از افراد كرد. دفاع از رييس‌جمهور جاي خود دارد برخي حتي از دولتي كه خود در آن بودند و هيچ منع قانوني هم نداشت به حمايت برنخاستند.
به هر حال روشن است كه اكثريت 24ميليوني با اميدها و پيام‌ها و وعده‌هاي صريح رييس‌جمهور محترم به صحنه آمدند و انتظار دارند كه همان خواسته‌ها و تمايلات به‌وسيله توانمندان معتقد پيگيري و به سرانجام برسد. حالا نوبت گفتار درماني گذشته است و بايد كه در عمل مردم از راي خيره‌كننده خود سرخورده نشوند. اكنون كه از سويي در مجلس شوراي اسلامي جهت‌گيري‌هاي افراطي در اقليت قرار دارد و از سوي ديگر راي بالاي آقاي روحاني (بنا به اشاره‌اي كه خود ايشان كردند) امكان پيگيري خواست‌هاي روشن مردم را به وجود آورده است نخستين قدم تشكيل يك كابينه استوار و موافق با خواست اعلام شده جامعه است. مردم آنچه در توا‌ن‌شان بود به منصه ظهور رساندند پس نشايد كه باز هم انواع ملاحظات را دخالت دهيم و از همين ناحيه اميد مردم و دموكراسي را دچار آسيب‌سازيم. متاسفانه شنيده‌ها از بعضي انتخاب‌ها و نوع انتخاب‌ها چندان جالب نيست! گاهي رندان و فضا‌سازان چنان مي‌كنند كه هر آينه اصلاح‌طلبان ندا دردهند كه از طلا گشتن پشيمان گشته‌ايم، مرحمت فرموده ما را مس كنيد! اميد به يك كابينه كاملا اصلاح‌طلب چندان موافق با واقعيات‌هاي موجود نيست، لذا دردمندانه مي‌خواهيم حداقل مخالفان اصلاحات را در پست‌هاي كليدي دولت نگماريد. به هر حال مردم قضاوت‌كننده هستند و سياستمداران در هر شرايطي به آنها نياز مبرم دارند.