خشونت عليه زنان؛ خشونت عليه زندگي است
پرستو زارعي
بدون شك خشونت عليه زنان يك پديده جهاني است؛ پديده‌اي كه به شكل‌هاي مختلفي در كشورهاي جهان نمود پيدا مي‌كند. اما آنچه دردناك و غيرقابل تحمل است خشونت عليه زنان در اين روزهاست كه پخش تصاويري كوچك از آن در فضاهاي مجازي، حتي صداي مجلس را هم درآورده است.
«حرمت و ارزش دختران سرزمين من نبايد با اعمال سليقه برخي افراد شكسته شود» اين جمله محمدرضا عارف است. اما اين بي‌حرمتي‌ها به زن به كجا مي‌انجامد؟ و عوامل چنين خشونت‌هايي عليه زنان چيست؟ و آيا اميدي به بهبود اين پديده جنسيتي مي‌رود؟ خانم شهيندخت مولاوردي، فعال سياسي اصلاح‌طلب و دستيار ويژه رييس‌جمهور در امور حقوق شهروندي مي‌گويد: رفع خشونت عليه زنان بسيار بلند پروازانه است اما آرزو مي‌كنم اين اتفاق به وقوع بپيوندد. همين جمله نشان‌دهنده وضعيت مبهم جايگاه زنان اين مرز و بوم است. گويي كه بايد منتظر فرود موجودات فرازميني براي امنيت و احقاق حقوق زنان باشيم و ما تنها به آرزو بايد اكتفا كنيم. بي‌ترديد خشونت عليه زن، خشونت عليه زندگي است. خشونت عليه آرامش است و خشونت عليه فرزندان آينده. چرا كه دختران امروز، مادران آينده اين سرزمينند و آنچه در آغوش‌شان مي‌رويد، آينده‌سازان اين سرزمين.
از اسيدپاشي‌هاي مهر٩٣ در اصفهان كه منجر به نابودي زندگي چهار دختر جوان و فوت يكي از آنها شد تا برخورد با ٢ زن موتور سوار در دزفول در ٥ شهريور ٨٥ و اكنون ضجه‌هاي «دختري با شال قرمز» كه فريادش را جهان به نظاره نشست. اين همه خشونت به كجا مي‌انجامد؟! خشونتي كه سلامت رواني و اجتماعي زنان جامعه را هدف قرار داده است و حتي لايحه تامين امنيت زنان عليه خشونت دولت يازدهم، هم فريادرس نيست. چنانچه زن را يك نيروي كوچك كاري هم فرض كنيم، خشونت عليه او آيا جز ايجاد هزينه و كاهش بهره‌وري از اين نيروي كار است؟ آيا اين سوءرفتارهاي كلامي، جسمي و عاطفي بازخوردي در جامعه نخواهد داشت؟ و چنانچه عميق‌تر بنگريم آيا ريشه تبعيض را در برخي قوانين نمي‌بينيم كه طي آن تنها مردان، واجد شرايط مقام‌هاي بلند دولتي هستند؟!
بدون شك عوامل اجتماعي، عوامل فرهنگي و اقتصادي و عوامل خانوادگي و عقده‌هاي لاكاني مهم‌ترين زمينه‌هاي خشونت عليه زنان است. و تنها با پرداختن و مورد بررسي قرار دادن اين عوامل توسط بزرگان قوم و روشنفكران اين سرزمين مي‌توان به نتيجه‌اي مطلوب در آينده دست يافت. خشونت عليه زن، خشونت عليه مادر است. خشونت عليه خواهر و خشونت عليه زندگي. چراكه زن، خودِ زندگي است.