آرژانتين بي‌روح و بي‌رهبر بود

آرژانتين با تمام ستاره‌هاي خود در جام جهاني ناكام شد و نتوانست يك بار ديگر با مسي خاطرات خوش گذشته را -كه مارادونا براي هواداران اين تيم ساخته بود- بسازد. آنها خيلي سخت به جام جهاني صعود كردند و در چهار رقابتي هم كه در جام به ميدان رفتند نشاني از آن آرژانتين بلندآوازه نداشتند. اين تيم با اينكه همه‌چيز داشت اما انگار يك چيز براي موفقيت كم داشت و همين فقدان موجب شد تا يكي از پرستاره‌ترين تيم‌هاي حاضر در روسيه طرفداران خود را نااميد كند. بسياري از علاقه‌مندان به اين تيم خورخه سامپائولي سرمربي آرژانتين را –كه اقتدار لازم و كافي براي هدايت آلبي‌سلسته بزرگ را نداشت- دليل ناكامي اين تيم معرفي مي‌كنند و بسياري مسي را -كه كسي اجازه نداشت بدون اجازه او در تيم حتي آب هم بخورد- علت شكست آبي و سفيدپوشان مي‌دانند؛ اما نه، براي شكست اين تيم چيزي بيشتر از اينها نياز بود و شايد آن را بتوان نبود يك ژنرال در ميدان، ژنرالي همچون مارادونا و البته نبود وحدت لازم بين بازيكنان آرژانتين دانست. آنها در بازي اول مقابل تيم سختكوش ايسلند -كه براي اولين‌بار راهي جام جهاني شده بود- با نتيجه 1-1 متوقف شدند. در بازي دوم به كرواسي فيناليست جام با نتيجه نااميد‌كننده 3 بر صفر باختند و تا مرز حذف شدن پيش رفتند. در بازي سوم به خود آمده و نيجريه را 2 بر 1 شكست دادند تا از گروه صعود كنند. آنها در مرحله يك‌هشتم نهايي به مصاف ديگر فيناليست رقابت‌ها رفتند و در زيباترين رقابت جام جهاني با حساب 4 بر 3 به خروس‌ها باختند تا با جام وداع كنند. در واقع آرژانتين به دو فيناليست جام جهاني باخت و اين نشان مي‌دهد كه اگر اين تيم انسجام و همدلي لازم را داشت شايد مي‌توانست عملكرد بهتري داشته باشد. اگر سامپائولي كه مربي موفقي نشان داده بود، صلابت گذشته را از خود نشان مي‌داد، اگر بازيكناني كه روي نيمكت بودند به بازي گرفته مي‌شدند، اگر مسي در اندازه‌هاي خود ظاهر شده و يادآور مارادونا مي‌شد به عنوان يك رهبر واقعي در ميدان، اگر بازيكناني چون ماسكرانو در پست اصلي خود به عنوان دفاع آخر بازي مي‌كردند و سامپائولي يا هركس ديگر نمي‌خواست حتما او در زمين باشد و برخلاف جام 2014، به عنوان هافبك دفاعي به جاي دفاع آخر بازي كند، شايد حالا آرژانتين را همچون جام جهاني قبل در فينال مي‌ديديم. اما اين تيم آن آرژانتيني كه طرفداران انتظار داشتند نبود. آنها در كل جام جهاني 2014 تنها چهار گل دريافت كرده بودند اما در اين جام فقط چهار گل از فرانسه خوردند. البته كه سه گل هم زدند ولي خب دريافت 9 گل در چهار بازي نشان مي‌دهد كه حداقل ماسكرانو بايد در پست اصلي خود به عنوان يك مدافع بازي مي‌كرد. باري، آرژانتين با مهره‌هاي خوبي كه در اختيار داشت، با مسي كه بهترين بازيكن جهان بوده، نتوانست راه به جايي ببرد و يك بار ديگر از رسيدن به جام قهرماني باز ماند. آرژانتين «بزرگ‌تر» داشت اما فاقد روح و يك رهبر واقعي بود و اين را نه سامپائولي توانست به آلبي‌سلسته بدهد نه مسي. و حالا خبر رسيده كه سرمربي اين تيم كنار گذاشته شد. بالاخره چيكي تاپيا، رييس فدراسيون فوتبال آرژانتين توانست خورخه سامپائولي را راضي كند تا از هدايت تيم ملي فوتبال آرژانتين دست بكشد. در ابتدا قرار بود سرمربي آرژانتيني هدايت تيم زير ۲۰ سال را براي تورنمنت والنسيا برعهده بگيرد و سپس درباره آينده‌اش تصميم‌گيري شود اما سامپائولي اين پيشنهاد را نپذيرفت. اين اتفاق باعث شد فدراسيون فوتبال آرژانتين تمام تلاش خود را كند تا او را بر كنار كند. تاپيا نمي‌خواست هزينه زيادي را متحمل شود و در نهايت توانست او را با دريافت دو ميليون دلار به رفتن راضي كند. شايد در ادامه نيز شاهد خداحافظي مسي از تيم ملي باشيم؛ كاري كه پيشتر هم انجام داده است.