پيراهن‌هاي غرورآميز
از روزي كه كرواسي راهي فينال جام جهاني شده، رييس‌جمهور اين كشور بيشتر با لباس سفيد و قرمز شطرنجي كروات‌ها در جام جهاني ديده مي‌شود؛ لباسي كه به نوعي احساس غرور را به او و مردم كشورش هديه داده. اما خانم كيتاروويچ علاوه بر اينكه در روزهاي اخير خودش و تمام اعضاي كابينه‌اش از اين پيراهن استفاده مي‌كنند، دوست دارد كه لباس تيم ملي كشورش را به تن ساير رهبران جهان هم بكند. در اجلاس اخير ناتو، كيتاروويچ دو پيراهن كه پشت آنها نام‌هاي رييس‌جمهور ايالات متحده و نخست‌وزير انگليس درج شده بود را به ترامپ و ترزا مي هديه داد. قبل از آغاز فينال هم همين هديه را به ولاديمير پوتين، رييس‌جمهور كشور ميزبان جام جهاني اهدا كرد. در تمامي اين هديه دادن‌ها، علاوه بر ترويج حس دوستي و استفاده از فضاي خوب و دوستانه فوتبال در سياست، نوعي فخرفروشي آغشته به ذوق‌زدگي نيز به چشم مي‌خورد. رييس‌جمهور كرواسي مي‌داند كه همه دنيا الان دارند در مورد كشورش صحبت مي‌كنند. مي‌داند كه هر شبكه خبري مهم دنيا را كه بگيرد، حرفي از مودريچ و راكيتيچ و داليچ زده مي‌شود. اين چيزي نيست كه هميشه اتفاق بيفتد. كشوري با چهار ميليون نفر جمعيت در شرق اروپا و منطقه بالكان واقعا تاثير چنداني در مناسبات جهاني ندارد. در شرايط عادي در طول يك سال تعداد خبرهايي كه از اين كشور در صدر اخبار رسانه‌ها قرار مي‌گيرد شايد كمتر از تعداد انگشتان يك دست باشد، اما فوتبال كاري كرده كه حرف اين كشور دهان به دهان در بين مردم دنيا بچرخد. پس بايد به او حق بدهيم كه بخواهد از اين وضعيت خوشحال باشد و اين توي چشم بودن را بكند توي چشم كشورهاي ديگر. نه با حالتي پرخاشگرانه، بلكه بسيار لطيف و دوستانه و البته طعنه‌آميز. با اهداي يك پيراهن فوتبال كه نام رهبران بزرگ دنيا پشتش درج شده. رهبراني كه تيم‌هاي فوتبال كشورشان نتوانسته‌اند به موفقيتي كه تيم ملي كرواسي، تيم ملي كشور كوچك كرواسي به آن رسيده، دست پيدا كنند.